Јазавац
Jazavac ili evropski jazavac (lat. Meles meles) je vrsta životinje iz roda jazavac (lat. Meles), koji pripada porodici kuna. Uglavnom živi u odajama ispod zemlje koje sam kopa, a koje su hodnicima povezane sa površinom. Težak je do 25 kg, a dužina mu se kreće od 90-110 cm.
| Evropski jazavac | |
|---|---|
| |
| Meles meles | |
| Glas jazavca | |
| Naučna klasifikacija | |
| Carstvo: | |
| Tip: | |
| Klasa: | |
| Red: | |
| Porodica: | |
| Potporodica: | |
| Rod: | |
| Vrsta: | M. meles
|
| Binomno ime | |
| Meles meles (Linnaeus, 1758)
| |
| |
| Areal rasprostranjenja evropskog jazavca | |
Jazavac je pretežno noćna životinja, tako da ima slabo razvijen vid, nešto bolje razvijen sluh i odlično razvijeno čulo mirisa. Obično živi u skupinama od po nekoliko jedinki i na svojoj teritoriji ima više jazbina u kojima boravi.
Spada u grupu svaštojeda. Tokom zime jazavac ulazi u jednu vrstu zimskog sna, koji povremeno prekida radi uzimanja hrane ili vode.
Opis uredi
Boja krzna je obično siva na leđima, crna na donjim delovima tela, a na glavi ima crne i bele pruge. Evropski jazavac dostiže visinu u nivou ramena od 25 do 30 cm,[2] dužinu tela od 60 do 90 cm, dužina repa je od 12 do 24 cm. Mužjaci su malo veći od ženki, ali mogu biti mnogo teži od ženki. Masa im se menja sa godišnjim dobom, povećava se od proleća do jeseni i dostiže maksimum početkom zime. Tokom leta teže od 7 do 13 kg, a tokom jeseni od 15 do 17 kg. Najveća izmerena masa jedinke jazavca koja je potvrđena je 27,2 kg.
Jazavci ne padaju u zimski san, iako u područjima sa jakim zimama mogu pasti u stanje obamrlosti u trajanju od dva dana.
Podvrste uredi
Osam priznatih podvrsta (2005):[3]
| Podvrste | Trinomijalna nomenklatura | Opis | Rasprostranjenje | Sinonimi |
|---|---|---|---|---|
| Obični jazavac
|
Meles meles meles Linnaeus, 1758 |
Krupnija podvrsta. Krzno na leđima je srebrnasto-sive nijanse, dok na glavi dominira bela boja sa crnim prugama od očiju do ušiju. Dostiže masu od 20 do 24kg u jesen.[4] | Cela Evropa sem Rodosa, Krita i Španije. | alba (Gmelin, 1788)
britannicus (Satunin, 1905) caninus (Billberg, 1827) caucasicus (Ognev, 1926) communis (Billberg, 1827) danicus (Degerbøl, 1933) europaeus (Desmarest, 1816) maculata (Gmelin, 1788) tauricus (Ognev, 1926) taxus (Boddaert, 1785) typicus (Barrett-Hamilton, 1899) vulgaris (Tiedemann, 1808) |
| Kritski jazavac
|
Meles meles arcalus Miller, 1907 |
Krit | ||
| Kavkaski jazavac
|
Meles meles canascens Blanford, 1875 |
Sitnija podvrsta, krzno na leđima je tamno sivo, a glava ista kao kod običnog jazavca.[5] | Zakavkazje, Kopetdag, Turkmenistan, Iran, Avganistan i Mala Azija | minor (Satunin, 1905)
ponticus (Blackler, 1916) |
| Kizljarski jazavac | Meles meles heptneri Ognev, 1931 |
Krupna podvrsta, ima sličnosti sa azijskim jazavcem, kao što je bledo sivo-oker krzno i uže pruge na glavi.[5] | stepske oblasti severoistočnog Predkavkazja i delta reke Volga | |
| Iberijski jazavac | Meles meles marianensis Graells, 1897 |
Iberijsko poluostrvo | mediterraneus (Barrett-Hamilton, 1899) | |
| Norveški jazavac
|
Meles meles milleri Baryshnikov, Puzachenko and Abramov, 2003 |
Sitnija podvrsta | Jugozapadna Norveška | |
| Rodoski jazavac | Meles meles rhodius Festa, 1914 |
Rodos | ||
| Ferganski jazavac | Meles meles severzovi Heptner, 1940 |
Sitnija podvrsta, krzno na leđima je srebrnasto-sive nijanse, pruge na glavi su široke i pokrivaju celo uvo.[5] | Desna strana reke Pandž, gornji tok reke Amu Darja, planinski masiv Pamiro-Alaj, Ferganska dolina i planine južno od nje. | bokharensis (Petrov,1953) |
Reference uredi
- ^ Kranz, A.; Abramov, A.V.; Herrero, J. & Maran, T. (2016). „Meles meles”. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2019.3. International Union for Conservation of Nature. Pristupljeno 14. 2. 2020. Baza podataka uključuje i dokaze o riziku ugroženosti.
- ^ Pease 1898, str. 24.
- ^ Wozencraft, W.C. (2005). "Order Carnivora". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M. Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.).
- ^ Heptner & Sludskii 2002, str. 1253–1254
- ^ a b v Heptner & Sludskii 2002, str. 1254–1255
Literatura uredi
- Wozencraft, W.C. "Order Carnivora". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M. Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). . Johns Hopkins University Press. 2005. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494..
Spoljašnje veze uredi
