Crkva Svetog Dimitrija (Solun)
Crkva Svetog Dimitrija u Solunu je najvažnija i najveća crkva u Solunu. [1] Sveti Dimitrije je zaštitnik grada Soluna. Crkva datira iz vremena Vizantijskog carstva kada je Solun bio drugi po veličini grad u Vizantiji odmah posle Konstantinopolja (Carigrada). Crkva se nalazi na svetskoj kulturnoj baštini od izuzetnog značaja od 1989. godine.
Istorija уреди
Prva crkva sagrađena je oko četvrtog veka, na mestu rimskog kupatila. Nekoliko puta je razarana od požara, a na kraju je crkva sagrađena kao petobrodna bazilika (629—634), ovo je oblik crkve koji se zadržao do danas. Mozaici koji se danas nalaze u crkvi predstavljaju retke primere umetnosti preživele iz doba Ikonoborstva. Nakon osvajanja Soluna od strane Turaka 1430. godine, crkva je pretvorena u džamiju. Nakon oslobađanja Soluna u balkanskim ratovima Crkva Svetog Dimitrija je osveštana i ponovo joj je vraćeno zvono.
Crkva je nažalost razorena 1917 u Velikom solunskom požaru, ali je restaurirana između 1926. i 1948. godine. Prilikom funkcionisanja crkve kao džamije i velikog oštećenja u požaru iz 1917, najveći deo mozaika iz vizantijskog perioda je izgubljen. Kasnija iskopavanja su otkrila delove rimskog kupatila, koji se i danas mogu videti unutar crkve, gde su Rimljani držali Svetog Dimitrija i pogubili ga. Unutar crkve nalazi se sarkofag sa moštima Svetog Dimitrija. Crkva danas predstavlja jedan od najlepših primera paleohrišćanskih i vizantijskih spomenika kulture u Solunu. Crkva se nalazi u Istoimenoj ulici.
Vidi još уреди
Literatura уреди
- ^ „Crkva Sv. Dimitrija”. Архивирано из оригинала 07. 03. 2012. г.