Википедија

Mario Jobst

Mario Jobst (Beograd, 1940.) srpski je arhitekta. Započeo studije arhitekture u Ljubljani ali ih nastavio u Beogradu i diplomirao je na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta u Beogradu 1971. Radio je u preduzeću “Energoprojekt” od 1972. do 2003. kao vođa projektantske grupe, a nakon toga u projektnom birou DOMAA, u Beogradu, kao jedan od osnivača. Bavi se urbanističkim i arhitektonskim projektovanjem, delujući vrlo aktivno u zemlji, ali i u inostranstvu (Rusija, Afrika). Učesnik je velikog broja konkursa u zemlji i inostranstvu, dobitnik prestižnih nacionalnih nagrada za arhitekturu.

Mario Jobst
Lični podaci
Datum rođenja1940.
Mesto rođenjaBeograd, Kraljevina Jugoslavija
ZanimanjeArhitekta
Obrazovanje
Srednja školaPrva beogradska gimnazija
UniverzitetUniverzitet u Beogradu - Arhitektonski fakultet / University of Belgrade - Faculty of Architecture
Porodica
SupružnikVera Jeftimijades Jobst
DecaMarko Jobst
Umetnički rad
PoljeArhitektura

Biografija уреди

Nakon odslušane prve godine na Fakultetu za Fizičku hemiju koga upisuje nakon neuspelog prvog pokušaja da upiše Arhitektonski fakultet u Beogradu, Jobst odlazi u Ljubljanu na prvu godinu arhitekture gde posećuje studio Edvarda Ravnikara upoznavajući se sa atmosferom njegovog biroa i načinom rada kao i svi studenti. Nedugo zatim napušta Ljubljanu i odlazi u Frankfurt gde izvesno vreme kao odličan crtač provodi vreme u firmi Filip Holcmana, u Tehničkom odeljenju, gde mu je nadređeni inženjer bio Kirchner - jedan od autora hangara na aerodromu u Frankfurtu. Studije arhitekture u Beogradu, Mario Jobst nastavlja nakon toga 1962. godine. Studije arhitekture završava 1971. godine na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu i nalazi posao u karlovačkoj filijali firme "Jugoturbina" gde provodi godinu dana. U Energoprojektu Mario Jobst radi od 1972. prvo u operativi, na izgradnji sportske hale "Pionir" pa zatim na adaptaciji i uređenju Doma kulture u Kladovu sa arh. D. Jovanovicem 1973. godine. Godinu dana nakon toga u timu sa Slavkom i Mišom Stanković, Zoricom Sikimić, Oliverom Radović i Ljiljanom Lazić osvaja prvu nagradu na pozivnom konkursu za idejno rešenje centra "Popova plaža" u Zaječaru. U saradnji sa B. Ganovićem 1978. rađa se konkursni projekat hotela na Banjici, prva nagrada na pozivnom konkursu, kao i projekat Centra za više i visoko školstvo u Valjevu 1980. godine.

Deo rada Marija Jobsta u Energoprojektu, u vreme osamdesetih, najvećoj projektantskoj kući tadašnje SFRJ, okrenut je i ka radu u Africi i na projektima na afričkom tlu. Jedan od njegovim prvih "velikih" angažmana i bio je projekat enterijera Konferencijske dvorane u Librvilu čije autorstvo potpisuje arh. Dušan Milenković a zatim i niz projekata koji nisu realizovani: Konferencijski grad u Abu Dabiju, Zgrada opštine u Librvilu , realizovana po izmenjenom projektu, nigerijska zgrada Parlamenta iz 1981. nastala u saradnji sa arhitektama B. Ganovićem i Č. Valterom. Period prve polovine osamdesetih godina označava neku vrstu markacijske tačke uzlazne putanje Marija Jobsta, koji kroz projekte za hotel "Golubački grad" iz 1981. i palatu JAT-a, na Novom Beogradu 1987-88. povlači ličnu crtu i nalazi vlastiti arhitektonski izraz koga karakterišu snaga i otmenost, modularna kordinacija i isčitavanje arhitekture kroz složeni proces projektovanja u smislu jasne linije, čiste površine, strukturalnosti celine sa osećajem za detalj i ornament. U okviru ove faze realizuje i benzinsku stanicu Dejton na Novom Beogradu, projekat za benzinsku stanicu u Boru, YUBC na novom Beogradu u okviru bloka 12.

Na samom prelasku iz Energoprojekta u novooformljeni biro DOMAA, koji pokreće sa arh. Miodragom Trpkovićem i dipl. ekon. Zoranom Milovanovićem, Mario Jobst dovršava sa svojim projektantskim timom u okviru Energoprojekta, stambeni objekat u bloku 29. neposredno preko puta Beogradske arene. Opet su prisutni crvena boja i smirena i otmena forma naglašenih pozicija ugla. U okviru biroa DOMAA zajedno sa arh. Miodragom Trpkovićem, Mario Jobst realizuje objekat u bloku 20 - SAVOGRAD koji zajedno sa hotelom Hajat, Sava centrom, hotelom Crown Plaza - nekadašnjim Interkontinentalom, nastavlja trougaonu prostornu matricu iniciranu od strane arh. Ivana Antića i projekata za objekat NIS-a i hotela Hajat. Naglašeni oštri bridovi kompozicije, "kapija" poslovnog dela objekta, sa naglašenim vencem i tripartitnom podelom fasadnih ravni završavaju svoju kompoziciju jakom vertikalom stambene - apartmanske kule okrenute ka Centru Sava. U okviru biroa DOMAA Mario Jobst aktivno radi na projektima Streljane za Streljački savez Srbije, Stambenom kompleksu u Bulevaru Vojvode Mišića, stambenom kompleksu u Rumi, Hotelu u Brzeću u saradnji sa arh. Miodragom Trpkovićem, kuća u nizu na Pregrevici u Zemunu, poslovnom objektu Viola na Novom Beogradu sa saradnikom arh. Srđanom Gavrilovićem, Stambeno poslovnom kompleksu na Južnom Bulevaru u kojima ističe upotrebu zelenila okrećući se organskom poretku i sintezi prirode i stanovanja.

Član je Saveza Arhitekata Srbije i Udruženja likovnih umetnika i dizajnera Srbije ULUPUDS, Asocijacije Srpskih Arhitekata (ASA), Društva arhitekata Beograda (DAB) i Akademije arhitekture Srbije (AAS).

Karakteristike уреди

Njegovu arhitekturu odlikuje ekspresionistička ali otmena forma, a u kasnijoj fazi rada upotreba crvene boje čijom slobodnom upotrebom se izdvaja na domaćoj arhitektonskoj sceni. Crvenu boju primenjuje po ugledu na crvenu boju ikona u crkvama Istočne Srbije koju tamošnje stanovništvo naziva "stani pogled". Takvo sekvencionalno "zaustavljanje pogleda" najupečatljivije je primenjeno na objektima benzinske pumpe na Novom Beogradu - Dejtonke i nešto dalje u okviru bloka 12 na "zgradi sa jedrima" YUBC-a. Taj motiv i složena orkestracija forme slični su postupcima Momira Korunovića na njegovom objektu Pošte na železničkoj stanici u Beogradu koji na žalost više ne postoji ili Branku Tanazeviću i njegovoj zgradi Telegrafa na uglu Kosovske i Palmotićeve ulice u Beogradu. U tom smislu njegovo delo se i približava najznačajnijem segmentu graditeljstva ovih prostora koje se okreće ka tradicionalnom u reminiscenciji ali transponovanom u modernoj materijalizaciji uz visok nivo likovnosti. Upravo ta likovnost, koja se provlači kroz sva njegova dela, na originalan i imaginativan način, odvaja Maria Jobsta od standardnog, utilitarnog i svakodnevnog u smislu percepcije prostora. I dok neki mogu posmatrati njegovu arhitekturu kao "reklamu" proizvoda dotle drugi u njoj pronalaze čitave nizove elemenata graditeljstva jednog Kalenića ili Gračanice u svoj njihovoj slojevitosti i koloritu.

Dela уреди

  • Gradska većnica u Librvilu, Gabon
  • Hotel "Golubački grad", Golubac
  • Hotel "Jugopetrol", Zlatibor
  • JAT CATERING, Beograd
  • Sportska dvorana, Kladovo
  • Stambeni blokovi 7a i 8, Novi Beograd
  • Benzinska stanica "Jugopetrol", blok 20, Novi Beograd
  • Poslovno - stambeni objekat G, blok 12, Novi Beograd
  • Poslovno - stambeni objekat E, blok 12, Novi Beograd
  • Poslovni objekat F, Blok 12, Novi Beograd
  • Hotel "Bela ladja", Bečej
  • Konferencijska dvorana, Librvil, Gabon
  • Opštinska zgrada, Librvil, Gabon
  • Upravna zgrada JAT , Novi Beograd
  • Upravna zgrada EDB, Novi Beograd
  • Hotel "Donjeck", Ukrajina,
  • Hotel "Fjodorov", Rusija
  • Sportski centar "Popova plaža", Zaječar
  • Konferencijski grad, Abu Dabi, UAE
  • Centar visokog i višeg školstva, Valjevo
  • Zgrada parlamenta, Adudza, Nigerija
  • Arheoloski muzej, Kladovo
  • Sajam, Džakarta
  • Istraživački centar, Zvezdara
  • Urbanističko- arhitektonski konkurs za centar Jagodine, I nagrada
  • Stambeni objekti blok 29 Novi Beograd
  • Blok 20 – Savograd, Novi Beograd

Literatura уреди

Spoljašnje veze уреди


Преузето из „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Mario_Jobst&oldid=27792489”