Jaški sabor
Jaški sabor je održaan u gradu Jaši (danas Rumunija, ranije Moldavska kneževina) 1642. godine.
Jaški sabor je predstavljao svojevrsni pravoslavni odgovor na tadašnju propagandu katolicizma (Katolička propaganda u srpskim zemljama; Katolička propaganda u bugarskim zemljama i takođe u Erdelju).
Sazvao ga je vaseljenski patrijarh Partenije I Carigradski uz podršku vladajućeg moldavskog kneza Vasilija Lupu.
Ovaj sabor bio je sazvan da bi se odlučilo o Ispovedanju vere mitropolita Petra Mogile (1597–1646). Iako nijedan od istočnih patrijarha nije bio prisutan, sabor se odvijao pod predsedavanjem moldavskog kneza sa učešćem predstavnika Carigradske, Aleksandrijske, Antiohijske, Jerusalimske i Moskovske Patrijaršije kao i Kijevske Crkve. Iako nikada nije prihvaćen kao vaseljenski sabor, njegove odluke su ipak odobrene od Carigradskog Sinoda, a ove od ostalih patrijaršija.
Sabor u Jašiju ima veliki doktrinarni značaj, sa geopolitičkom dimenzijom, kako za pravoslavnu crkvu u cjelini, tako i za odnose s papstvom, luteranizmom i, prije svega, kalvinizmom, kao i dr. hrišćanskim denominacijama. Zvanična svrha saveta je da se odupre nekim katoličkim i protestantskim "doktrinarnim greškama" koje bi mogle ući u pravoslavnu hrišćansku teologiju, kao i ponuditi sveobuhvatnu pravoslavnu definiciju sadržaja i karaktera vere koju nju čini uz ispovest vere.
U spomen na događaj podignuta je crkva „Sveta tri jerarha” u kojoj su položene mošti sv. Petke. Mošti su sačuvane do danas u Jašiju, gde su prebačene iz Carigrada, a do 1521. godine zadržane su u Beogradu sve do zauzimanja turaka - pad Beograda (1521). [1]