Jonci
Jonci (stgrč. Ἴωνες) su bili jedna od četiri grupe stanovništva na koje su drevni Grci dijelili Helene, zajedno sa Dorcima, Eolcima i Ahajcima.[1]
"Jonci" i "jonski" je izraz koji je u klasičnom periodu imao dva značenja. U užem značenju je označavao zajednice koje su koristile jonski dijalekt, a koje su bile smještene na ostrvima između Grčke i Anadolije, odnosno na maloazijskoj obali, a koje su predstavljale istorijsku regiju zvanu Jonija. Grci su smatrali da su stanovnici Jonije potomci kolonista s Peloponeza koji su svoju postojbinu prepustili Dorcima, odnosno potomci Atinjana koji su učinili isto. U širem smislu Jonci su označavali sve govornike jonskog, atičkog (jezika koji se govorio u Atini) te svih dijalekata iz današnje grupe istočnog grčkog.
Druge dvije jezične/kulturne grupe klasičnog perioda su predstavljali Dorci i Eolci, a sve tri grupe su zajedno bile poznate kao Heleni. Jonci su bili uglavnom smješteni na obalama Egejsko more i većini Egejskih ostrva. Eolci su živjeli u Beociji, na Lezbosu te još nekim otocima i dijelovima maloazijske obale. Dorci su živjeli u Makedoniji, Peloponezu, Kritu, Rodosu te na ostrvima Dorskog Heksapolisa, kao i manjem dijelu maloazijske obale.
Prema grčkim legendama, Joniju su kolonizirali Jonci izbačeni s grčkog kopna zahvaljujući dorskoj invaziji u Herojskom dobu. Jonci su prema mitu potekli od Jona, sin Ksutovog, sina Helenovog (mitskog praoca svih Helena, čiji su sinovi bili Eol i Dor).
Izvori
uredi- ^ Apollodorus I, 7.3
Literatura
uredi- J.A.R Munro. "Pelasgians and Ionians". The Journal of Hellenic Studies, 1934 (JSTOR).
- R.M. Cook. "Ionia and Greece in the Eighth and Seventh Centuries B.C." The Journal of Hellenic Studies, 1946 (JSTOR).
Spoljašnje veze
uredi- Myres, John Linton (1910—1911). „Ionians”. The Encyclopædia Britannica: a Dictionary of Arts, Sciences, Literature and General Information. 14 (11 izd.). Cambridge, England and New York (printed): Cambridge University Press, Online Encyclopedia. str. 730—731. Arhivirano iz originala 7. 1. 2011. g. Pristupljeno 10. 1. 2008.