Juruci
Juruci (tur. Yörük, bug. юруци, mkd. Јуруци, grč. Γιουρούκοι) su turkijski narod blizak Turcima čiji su delovi u vreme Osmanskog carstva u 14. veku iz Anadolije naseljeni na teritoriju Makedonije i Trakije. Danas postoji određeni broj stanovnika na Balkanskom poluostrvu koji se i danas izjašnjavaju kao Juruci, međutim, ipak ih najviše ima u Anadoliji, Turska.
 Juruk na planini Taurus | |
| Ukupna populacija | |
|---|---|
| nepoznato | |
| Regioni sa značajnom populacijom | |
 Turska,  Severna Makedonija,  Grčka i  Albanija | |
| Jezici | |
| turski | |
| Religija | |
| islam | |
| Srodne etničke grupe | |
| Turci |
Severna Makedonija
urediJuruci su na prostor današnje Severne Makedonije došli krajem 14. veka, da bi u toku dva naredna veka pratili osmanlijske osvajače u njihovom pohodu. Oni su poreklom iz oblasti Konija u Turskoj. Kod Osmanlija su njihova zaduženja bila transport vojnih materijala, opreme i oružja, popravke utvrđenja, zbog čega su uživali posebne povlastice i nisu plaćali porez i dažbine. Imali su čak status „Evladi Fatihan” - deca osvajača. Određen broj Juruka je ostao u Makedoniji nakon povlačenja Osmanlija. Zamenili su svoj nomadski život stalnim boravištem i produžili da žive izolovano od ostalog stanovništva, uključujući i tursku manjinu u Severnoj Makedoniji. Sačuvali su svoj specifični dijalekt turskog jezika i živopisne običaje.
Danas Juruci žive uglavnom u planinskim selima oko Radoviša, Štipa, Strumice, Dojrana kao i u Ovčem polju, ali ima i nekoliko juručkih sela u zapadnom delu Severne Makedonije. Procenjuje se da ih ima nekoliko hiljada, ali preciznijih podataka nema jer se vode kao deo turske manjine. Poreklom Juruk je Mustafa Kemal Ataturk čiji je otac pripadnik ovog plemena, rođen u selu Kodžadžik, opština Centar Župa.[1]
