Džon Piters Hamfri
Džon Piters Hamfri (engl. John Peters Humphrey; 30. april 1905 — 14. mart 1995)[1] bio je kanadski pravnik i advokat za ljudska prava. Najpoznatiji je kao autor prvog nacrta Univerzalne deklaracije o ljudskim pravima.[2]
Džon Piters Hamfri | |
|---|---|
| Datum rođenja | 30. april 1905. |
| Mjesto rođenja | Hempton, Nju Bransvik Kanada |
| Datum smrti | 14. mart 1995. (89 god.) |
| Mjesto smrti | Montreal, Kvebek Kanada |
| Djelovanje | Prvi nacrt Univerzalne deklaracije o ljudskim pravima |
| Supružnik | Džon Godro Margaret Kanstler |
| Djeca | 1 |
Djetinjstvo, obrazovanje i akademska karijera uredi
Hamfri je rođen kao sin Frenka Hamfrija i Neli Piter 30. aprila 1905. u Hemptonu u Nju Bransviku.[3] U djetinjstvu je doživio tragediju, jer su mu oba roditelja umrla od raka, a u nesreći je izgubio i jednu ruku dok se igrao vatrom. Hamfri je bio u internatu, gdje je trpio zadirkivanje ostalih učenika; tvrdi se da je to uticalo na izgradnju njegovog karaktera i saosjećanja.[4]
Hamfri se prijavio na Univerzitet Maunt Alison sa 15 godina i bio je primljen. Prebacio se na Univerzitet Makgil i živio je sa sestrom Rut koja je bila učiteljica u Montrealu. Hamfri je diplomirao na Makgilu 1925. godine.[5] Po završetku studija Hamfri je dobio stipendiju da studira u Parizu. Na brodu do Pariza, upoznao je saputnicu Dženi Godro, sa kojom se vjenačo u Parizu ubrzo po dolasku.[4]
Hamfri se vratio u Montreal nakon stipendije da bi radio u struci pet godina prije nego što je prihvatio mjesto profesora na Makgilu; upisao je i master studije, gdje se specijalizovao za međunarodno pravo. Tokom 1930-ih Hamfri se smatrao renesansnim čovjekom sa velikim interesovanjem za obrazovanje, umjetnost i humanističke nauke. Dok je predavao na Makgilu početkom 1940-ih, Hamfri je upoznao Henrija Ložijea, izbjeglicu iz Francuske, koji je predstavljao Slobodne Francuze. Ložije se 1943. godine preselio u Alžir da predaje na Alžirskom univerzitetu, a kasnije je postao pomoćnik generalnog sekretara Ujedinjenih nacija.[4]
Dok je bio na Univerzitetu Makgil, Džon Piters Hamfri je osnovao Debatnu uniju, jedno od najuspješnijih i najistaknutijih svjetskih debatnih društava.
Univerzalna deklaracija o ljudskim pravima uredi
Pomoćnik generalnog sekretara Ujedinjenih nacija, Henri Ložije, je 1946. godine imenovao Džona Pitersa Hamfrija za prvog direktora Sektora za ljudska prava Ujedinjenih nacija, unutar Sekretarijata Ujedinjenih nacija
Hamfri je bio zadužen za nacrt Univerzalne deklaracije o ljudskim pravima.[6] Nakon konsultacija sa izvršnom grupom Komisije, kojom je predsjedavala Elenor Ruzvelt, profesor Hamfri je pripremio prvi preliminarni nacrt onoga što je trebalo da postane Univerzalna deklaracija o ljudskim pravima. U noći 10. decembra 1948. Generalna skupština jednoglasno je usvojila Deklaraciju koju je Elenor Ruzvelt nazvala „međunarodnom Magna kartom cijelog čovječanstva”.[7]
Karijera u Ujedinjenim nacijama uredi
Hamfri je ostao u UN-u 20 godina. Tokom ovog perioda, nadgledao je sprovođenje 67 međunarodnih konvencija i ustava desetak zemalja. Radio je u raznim oblastima, među kojima su bili sloboda štampe, status žena i rasna diskriminacija. Profesoru Hamfriju je na 40. godišnjicu Deklaracije 1988. godine, dodijeljena nagrada Ujedinjenih nacija za ljudska prava.
Hamfri je 1963. godine predložio ideju o Visokom komesarijatu OUN za ljudska prava. Iako je prvobitno ideja bila pozitivno prihvaćena, tek nakon 30 godina, u vrijeme generalnog sekretara Butrosa Butros-Galija, ova je ideja ostvarena.
Bibliografija uredi
- Humphrey, John Peters, Human Rights and the United Nations: A Great Adventure (New York: Transnational Publishers. 1984. ISBN 978-0941320146.) (autobiografija)
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ „John Peters Humphrey | The Canadian Encyclopedia”. www.thecanadianencyclopedia.ca. Pristupljeno 23. 1. 2020.
- ^ „Drafting the Universal Declaration of Human Rights”. Equitas (na jeziku: engleski). 14. 2. 2017. Pristupljeno 23. 1. 2020.
- ^ Government of New Brunswick, Canada (18. 02. 2016). „John Peters Humphrey”. www2.gnb.ca (na jeziku: engleski). Pristupljeno 23. 1. 2020.
- ^ a b v „Biography”. humphreyhampton.org. Arhivirano iz originala 26. 11. 2020. g. Pristupljeno 23. 1. 2020.
- ^ „McGill’s John Peters Humphrey’s legacy work, original draft of Declaration of Human Rights, featured at Canadian Museum of Human Rights Grand Opening & exhibit”. news.library.mcgill.ca. Pristupljeno 23. 1. 2020.
- ^ Christopher N.J.Roberts. „William H. Fitzpatrick’s Editorials on Human Rights (1949)”. Quellen zur Geschichte der Menschenrechte. Pristupljeno 4. 11. 2017.
- ^ „Universal Declaration of Human Rights | 1948”. Encyclopedia Britannica (na jeziku: engleski). Pristupljeno 23. 1. 2020.
Literatura uredi
- On the Edge of Greatness: the Diaries of John Humphrey, First Director of the United Nations Division of Human Rights, 4 volumes. Edited by A.J. Hobbins and published as Fontanus Monographs 4, 9, 12 and 13. Montreal, McGill-Queen's University Press. 1995-2001. ISBN 978-0-7735-1458-4.ISBN 978-0-7735-1458-4. ISBN 978-0-7735-1456-0. ISBN 978-0-7735-1454-6. ISBN 978-0-7735-1383-9.
- Hobbins, A.J. and Steward, A. "Humphrey and the quest for compensation: Individual claims against States and the creation of new international law." Canadian Yearbook of International Law, 2003. XLI (2004). str. 187–223.
- Hobbins, A.J. "Humphrey and the High Commissioner: the Genesis of the Office of the UN High Commissioner for Human Rights." Journal of the History of International Law. III (2001), str. 38–74
- Hobbins, A.J. "Mentor and Protégé: Percy Corbett’s relationship with John Peters Humphrey." Canadian Yearbook of International Law, 1999. XXXVII (2000), str. 3–56.
- Hobbins, A.J. "René Cassin and the Daughter of Time: the First Draft of the Universal Declaration of Human Rights". Fontanus II (1989) str. 7 26.
- Hobbins, A.J. and Boyer, D. "Seeking Historical Truth: the International Commission of Inquiry into the 1932-33 Famine in Ukraine. Dalhousie Law Journal. XXIV (2001), str. 139-191
- King, J and Hobbins, A.J.. "Hammarskjöld and Human Rights: the Deflation of the UN Human Rights Programme, 1953-1961." Journal of the History of International Law. V (2003), str. 337–386.