Azariči
Azariči (blr. Азарычы; rus. Озаричи) naseljeno je mesto sa administrativnim statusom varošice (городской посёлок) u centralnom delu Gomeljske oblasti u Republici Belorusiji. Administrativno pripada Kalinkavičkom rejonu.
Azariči Азарычы; Озаричи | |
---|---|
Administrativni podaci | |
Država | Belorusija |
Oblast | Gomeljska oblast |
Rejon | Kalinkavički rejon |
Osnovan | prvi pomen u XVI veku |
Stanovništvo | |
Stanovništvo | |
— 2009. | 1.338 |
Geografske karakteristike | |
Koordinate | 52° 27′ 49″ S; 29° 16′ 02″ I / 52.463611° S; 29.267222° I |
Vremenska zona | UTC+3 |
Poštanski broj | 247742 |
Pozivni broj | +375 2345 |
Registarska oznaka | 3 |
Geografija
urediAzariči se nalaze u severnom delu Kalinkavičkog rejona Gomeljske oblasti, i leže na obali reke Više (leve pritoke reke Ipe). Udaljeni su 42 km severno od rejonskog centra grada Kalinkaviča, odnosno 20 km severno od železničke stanice Halodniki na liniji Žlobin—Kalinkaviči. Administrativni centar oblasti grad Gomelj nalazi se 164 km istočnije.
Istorija
urediPrema pojedinim pisanim izvorima Azariči se više puta pominju tokom XVI veka kao selo Minskog vojvodstva Velike Kneževine Litvanije. Poljski kralj Stanislav II dodelio je 1786. Azaričima status naselja i dozvolio održavanja dva sajma godišnje.
Nakon raspada Poljsko-litvanske Unije 1793. postaju deo Ruske Imperije. Prva škola u selu otvorena je 1869, a prema podacima iz 1889. školu je pohađalo 69 učenika. Nedugo posle toga osnovana je i prva gimnazija. Godine 1885. postaju centar parohije koja je obuhvatala 16 okolnih sela. Krajem 19. veka u naselju su postojale crkva, 2 jevrejska molitvena doma, škola, 8 trgovačkih radnji, restoran i apoteka. Godine 1913. otvorena je ambulanta i telefonska centrala.
Tokom marta 1944. nedaleko od Azariča, u rejonu sela Dert i Padasinovik nemački fašisti su uspostavili 3 logora smrti u kojima je bilo preko 50.000 zarobljenika dovedenih iz raznih delova Belorusije.[1] U tim logorima je smrtno stradalo oko 20.000 ljudi, a njima u čast je na tom mestu 1965. podignut memorijalni spomenik.
Sve do 1960. Azariči su bili administrativni centar Domanavičkog rejona. Administrativni status varošice naselje nosi od 17. novembra 1959. godine.
Demografija
urediPrema rezultatima popisa iz 2009. u varoši je živelo 1.338 stanovnika.[2]
1959. | 2004. | 2009. |
---|---|---|
1.800[3] | 1.500[2] | 1.338[2] |
Saobraćaj
urediAzariči su drumskim linijama povezani sa Kalinkavičima, Babrujskom i Akcjabrskim.
Vidi još
urediReference
uredi- ^ „«Hatыnь» - Politika genocida | Koncentracionnыe lagerя, getto | Ozariči”. Arhivirano iz originala 04. 04. 2012. g. Pristupljeno 25. 06. 2013.
- ^ a b v Rezulьtatы perepisi 2009 goda
- ^ «Naselennыя mѣsta Rossiйskoй imperii vъ 500 i bolѣe žiteleй sъ ukazaniemъ vsego naličnago vъ nihъ naseleniя i čisla žiteleй preobladaющihъ vѣroispovѣdaniй po dannыmъ pervoй vseobщeй perepisi naseleniя 1897 g.» Arhivirano na sajtu Wayback Machine (20. oktobar 2012) (red. N. A. Troйnickiй), 1905. Upomяnut tam pod nazvaniem «Ugariči»
Literatura
urediSpoljašnje veze
uredi- Veb prezentacija Kalinkavičkog rejona Arhivirano na sajtu Wayback Machine (11. avgust 2007)
- Azariči na mapi kalinkavičkog rejona
- Heraldika varošice Azariči
- Garadы і vёskі Belarusі: Эncыklapedыя. T.1, kn.1. Gomelьskaя voblascь/S. V. Marcэleў; Rэdkalegія: G. P. Paškoў (galoўnы rэdaktar) і іnš. — Mn.: BelЭn, 632s.: іl. Tыraž 4000 эkz. 2004. ISBN 978-985-11-0303-0.. ISBN 978-985-11-0302-3.