Al-Burini
Badr al-Din al-Hasan ibn Muhamed al-Dimaški al-Safuri al-Burini (jul 1556-11. jun 1615), poznatiji kao al-Hasan al-Burini, bio je osmanski arapski istoričar, pesnik i šafi sa sedištem u Damasku.
Al-Burini | |
|---|---|
| Puno ime | Badr al-Din al-Hasan ibn Muhamed al-Dimaški al-Safuri al-Burini |
| Datum rođenja | jul 1556. |
| Mesto rođenja | Nepoznato |
| Datum smrti | 11. jun 1615. (58 god.) |
| Zanimanje | Istoričar i pesnik |
| Era |  Osmansko carstvo |
| Značajni radovi | Tarajim al-A'yan min Abna al-Zaman |
Biografija uredi
Al-Burini je rođen sredinom jula 1556. godine u selu Safurija blizu Nazareta u Galileji, pa otuda i njegova nisba (nadimak) „al-Safuri“.[1] Njegov otac Muhamed bio je poreklom iz sela Burin u blizini Nablusa, pa otuda i nisba „al-Burini“.[2] U dobi od 10 godina preselio se sa ocem u Damask.[1]
Al-Burini je u adolescenciji naučio Kur'an u džamiji Manjdžak u kvartu Midan.[2] Posle toga stekao je obrazovanje iz arapske gramatike, kanuna (sekularni zakon) i aritmetike od verskih učenjaka u Medresi al-Umariji u naselju Salihija.[2]Njegove studije tamo je prekinula glad, koja ga je podstakla da se preseli u Jerusalim od 1567. do 1571.[1] U Jerusalimu ga je poučavao Muhamed ibn Abi al-Lutf.[2] Vratio se u Damask 1571. godine, nastanivši se u sufijskoj loži Samisatija, gde je proširio svoje obrazovanje na književnost, fikh (jurisprudencija), tefsir (kur'anska tumačenja) i hadise.[3] Do 1580. savladao je persijski, kako ga je poučavao persijski autor Hafiz Husein al-Karbalaji (r. 1588) u Alepu ili Damasku.[4] Kasnije u životu naučio je i turski jezik.[5]
Po završetku studija, al-Burini je postao šef šafijskog fikha u džamiji Umajada 1580. Otprilike u isto vreme počeo je da drži propovedi u sultanskoj džamiji i postao predavač u brojnim damaskim medresama. Studenti su ga poznavali po svojoj elokvenciji, harizmi i književnom znanju, dok su istoričari i religiozni naučnici tog perioda hvalili zbog istih svojstava, kao i po zanimanju za istoriju i filologiju. Guverneri i sudije Damaska verovali su i cenili al-Burinija, smatrajući ga izvršenim šafijskim pravnikom sa nezavisnim presudama.[4] Služio je kao kadija (islamski glavni sudija) osmanskog hadž hodočasničkog karavana iz Damaska u Meku 1611.[1] 11. juna 1615. godine je umro u Damasku i sahranjen na groblju Bab al-Faradis.[1][5]
Literarni rad uredi
Jedno od glavnih dela al-Burinija bio je Tarajim al-A'yan min Abna al-Zaman, zbirka od 205 biografija istaknutih savremenih naučnika, vladara i zanatlija, završena 1614. godine nakon deset godina.[5] Fadl Alah ibn Muhib Alah uredio je i objavio delo 1667. godine sa dodatkom.[1] Delo je ponovo objavljeno u Damasku 1959.[5]
Al-Burini je često putovao u različite delove Sirije, napisavši dva dela o svojim putovanjima u Tripoli 1599/1600 i Alep.[4] Tokom poseta Tripoliju i njegovoj pokrajini Akar, ugostio ga je poglavica i guverner Jusuf Sajfa-paša.[6]
Njegova poezija se uglavnom nalazi u divanu koji se nalazi u Istanbulu. Njegove maratske pesme za sufija Muhameda ibn Abi'l-Barakat al-Kadirija sačuvane su u Berlinu i broj njegovih pesama se čuva u Britanskom muzeju u Londonu.[1]
Napisao je komentar o divanu Ibn al-Farida 1591. godine i komentar potonjeg al-Ta’iyya al-Sughra 1593.[5]
Reference uredi
- ^ a b v g d đ e Brockelmann, C. (1960). "Al-Burini". In Gibb, H. A. R.; Kramers, J. H.; Lévi-Provençal, E.; Schacht, J.; Lewis, B. & Pellat, Ch. (eds.). The Encyclopaedia of Islam, New Edition, Volume I: A–B. Leiden: E. J. Brill. p. 1333. OCLC 495469456
- ^ a b v g Mullazadih 2013, str. 45–48
- ^ Mullazadih 2013, str. 45–46
- ^ a b v Mullazadih 2013, str. 46
- ^ a b v g d Mullazadih 2013, str. 47
- ^ Abu-Husayn 1985, stp. 62.
Literatura uredi
- Mullazadih, Muhammad Hani (2013). „Al-Burini, Hasan ibn Muhammad Dimashqi Saffuri”. Ur.: Adel, Gholamali Haddad; Elmi, Mohammad Jafar; Taromi-Rad, Hassan. Historians of the Islamic World: Selected Entries from Encyclopedia of the World of Islam. London: EWI Press. ISBN 978-1-908433-12-1.