Andra Stevanović
Andra Stevanović (Beograd, 12/24. novembar 1859 — Beograd, 15. novembar 1929) bio je srpski arhitekta i profesor Velike škole.
| Andra Stevanović | |
|---|---|
 Fotografija Stevanovića | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 12. novembar 1859. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 15. novembar 1929. (70 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Kraljevina Jugoslavija |
Biografija uredi
Njegov otac je bio Joca Stevanović, državni činovnik. U Beogradu je završio osnovnu školu i Realnu gimnaziju 1877. godine. Bio je beogradsko dete i u Beogradu je proveo ceo život. U roku je završio Tehnički fakultet (1881) i odmah se zaposlio u državnoj službi, u kojoj je proveo dve godine radeći na poziciji podinžinjera Beogradskog okruga. Kao i veći deo srpskih inženjera tog vremena, morao je da studira arhitekturu u inostranstvu. 1883. godine je počeo da studira na Tehničkoj visokoj školi u Berlinu, gde je ostao više godina i stekao solidno praktično znanje. Diplomirao je i položio državni ispit, što je bila retkost u Nemačkoj, koja je tu privilegiju davala malom broju stranaca.
Vratio se u Srbiju i zaposlio se početkom 1890. godine kao inženjer u Ministarstvu građevina, gde se zadržao samo tri meseca. Izabran je za profesora Tehničkog fakulteta Velike škole u Beogradu, gde je radio do penzije u koju je otišao 1924. godine. Bio je među prvih osam redovnih profesora Univerziteta u Beogradu 1905. godine koji su birali ceo ostali nastavni kadar. Time je postigao svoj životni ideal, kome je ostao veran do kraja života. Odbio je mnoge unosnije položaje u državnom aparatu i izabrao rad sa studentima. Tokom svog života nije mnogo ni pisao ni projektovao, već je većinu energije uložio u fakultetski rad i obrazovanje. Bio je dobar stručnjak i dobar govornik. Podržavao je volju studenata za poziv koji su odabrali.[1]
Osim pedagogijom, bavio se projektovanjem i proučavanjem starih crkvenih spomenika. Izabran je za člana Srpske kraljevske akademije 1910. godine i dugo je bio sekretar njenog Umetničkog odeljenja. Kad je otišao u penziju, dodeljena mu je titula počasnog doktora nauka Beogradskog univerziteta. Andra Stevanović je mnogo učestvovao u javnom životu Beograda i Srbije, što ga je najverovatnije omelo da postigne veće rezultate na naučnom i projektantskom polju. Umro je u Beogradu posle povratka sa jednog od studijskih putovanja.[1]
Značajnija arhitektonska dela uredi
- Uprava fondova (danas Narodni muzej) sa Nikolom Nestorovićem
- Kuća V. Markovića - Terazije 38 sa Nikolom Nestorovićem
- Beogradska zadruga - Karađorđeva 48 sa Nikolom Nestorovićem
- Zgrada sa zelenim pločicama - Ugao Kralja Petra i Uzun-Mirkove sa Nikolom Nestorovićem
- Srpska kraljevska akademija (danas zgrada SANU) - Knez Mihajlova 35 sa D. Đorđevićem
- Crkva Svetog Save u Kosovskoj Mitrovici
- Zgrada Bogoslovije u Prizrenu
Galerija uredi
-
Zgrada trgovca Stamenkovića (Zgrada sa zelenim pločicama), SK 88 -
Uprava fondova (Narodni muzej u Beogradu), SK 38
Reference uredi
Literatura uredi
- Divna Đurić-Zamolo; Graditelji Beograda 1815-1914
