Andreas Breme

Andreas Breme (nem. Andreas Brehme; Hamburg, 9. novembar 1960 — Minhen, 20. februar 2024) bio je nemački fudbalski trener i fudbaler. Na reprezentativnom nivou najpoznatiji je po postizanju pobedničkog gola Nemačke u finalu Svetskog prvenstva 1990. protiv Argentine iz penala u 85. minutu. Igrao je za nekoliko ekipa u Nemačkoj, Italiji i Španiji.

Andreas Breme
Andreas Breme 2008. godine
Lični podaci
Puno ime	Andreas Endi Breme
Datum rođenja	(1960-11-09)9. novembar 1960.
Mesto rođenja	Hamburg, Zapadna Nemačka
Datum smrti	20. februar 2024.(2024-02-20) (63 god.)
Mesto smrti	Minhen, Nemačka
Visina	1,76 m
Pozicija	Levi bek
Seniorska karijera
Godine	Klub	Nast.	(Gol)
1978–1980 1980–1981 1981–1986 1986–1988 1988–1992 1992–1993 1993–1998	HSV Barmbek-Ulenhorst Sarbriken Kajzerslautern Bajern Minhen Inter Milano Real Saragosa Kajzerslautern	66 36 154 59 116 24 120	(10) (3) (34) (7) (11) (1) (9)
Reprezentativna karijera
1984—1994	Zapadna Nemačka	86	(8)
Trenerska karijera
2000–2002 2004–2005 2005–2006	Kajzerslautern Unterhahing Štutgart (asistent)
Nagrade Fudbal Svetsko prvenstvo 1986. Meksiko Zapadna Nemačka 1990. Italija Zapadna Nemačka

Iako je igrao na poziciji odbrambenog igrača, imao je osećaj za postizanje golova. Breme je bio u stanju da igra bilo gde god duž boka s obe strane terena. Bio je poznat po svojoj sposobnosti za centaršut, izvođenju slobodnih udaraca i jedanaesteraca. Posedovao je snažan šut.

Igračka karijera

Klub

Breme je rođen u Hamburgu, a karijeru je započeo u gradskom lokalnom klubu, HSV Barmbek-Ulenhorst.

Igrao je za FK Kajzerslautern od 1981. do 1986., pre nego što se preselio u Bajern Minhen, gde je igrao od 1986. do 1988., pobedivši u Bundesligi 1987. godine. Nakon toga, pridružio se italijanskom Interu, igrajući tamo od 1988. do 1992. godine, zajedno sa sunarodnicima Lotarom Mateusom i Jirgenom Klinsmanom, gde je pobedio u Seriji A 1989. godine - kada je takođe proglašen za igrača godine - i osvojio Kup UEFA 1991. Breme je igrao sezonu 1992–93 u Real Saragosi u La Ligi, pre nego što se 1993. ponovo vratio u Nemačku da bi ponovo igrao za Kajzerslautern. Sa klubom je osvojio kup Nemačke 1996. godine, iako su tokom iste sezone doživeli ispadanje; bez obzira na to, Breme je ostao sa timom, igrajući ključnu ulogu u neposrednoj promociji sledeće sezone. Nakon što je 1998. sa klubom osvojio nemačko prvenstvo 1998. godine, Breme je završio igračku karijeru kao fudbaler, nakon što je odigrao 301 utakmicu Bundeslige.

Reprezentacija

Kao član (zapadne) nemačke reprezentacije, Breme je učestvovao na Euro 1984, Letnjim olimpijskim igrama 1984, FIFA Svetskom kupu 1986, Euro 1988, FIFA Svetskom kupu 1990, Euro 1992, i Svetskom kupu 1994. Imenovan je za tim turnira na Euru 84, i pomogao Nemačkoj do polufinala Euru 88, na domaćem tlu, postigavši gol na otvaranju turnira protiv Italije. Na Euru 1992. osvojio je srebrnu medalju, jer je Nemačka u finalu izgubila 2:0 protiv Danske ; ponovo je imenovan u ekipu turnira. Breme je osvojio srebrnu medalju na FIFA-inom svetskom kupu 1986. godine, pošto je Nemačka izgubila od Argentine u finalu a ipak je osvojio svetski kup 1990. godine protiv istih protivnika, dok je kasnije imenovan timom svih zvezda takmičenja. U polufinalu Svetskog kupa 1986. postigao je odbijeni slobodan udarac protiv Francuske, a u polufinalu 1990. postigao je i gol iz slobodnog udarca protiv Engleske, koji je takođe bio delo odbijene lopte od engleskog defanzivca Pola Parkera. Međutim., na putu do finala 1990, on je prethodno nabacio Klinsmanu gol glavom posle centaršuta u nemačkom otvaranju 4:1 protiv Jugoslavije, i postigao drugi gol protiv Holandije. U finalu Svetskog kupa 1990. godine, pobedom nad Argentinom rezultatom 1: 0, postigao je odlučujući gol, kazneni udarac desnom nogom. Njegov jedini naredni penal, izveden u regularnom delu utakmice za Nemačku, bio je protiv Engleske na utakmici Svetskog kupa 1986. u Meksiku. Breme je međutim promašio pošto je Piter Šilton spasio njegov udarac. Breme je postigao pobedonosni jedanaesterac protiv Meksika u četvrtfinalu Svetskog prvenstva 1986. levom nogom, dok je postigao prvi gol za svoju naciju u pobedi prilikom izvođenja jedanaesteraca protiv Engleske u polufinalu svetskog prvenstva 1990. godine desnom nogom. Breme je poslednju 86. utakmicu za nacionalni tim odigrao tokom FIFA Svetskog kupa 1994. godine, koji je završen razočaravajućim ispadanjem Nemačke u četvrtfinalu.

Trenerska karijera

Nakon povlačenja iz fudbala, Breme je postao trener. Postao je trener svog bivšeg kluba Kajzerslautern od 2000. do 2002. godine, kada je otpušten jer je njegovom timu pretila opasnost od ispadanja. Ovo se smatra slučajem deža vi, jer je bio deo tima koji je ispao 1996, ali je ostao sa timom i bio je ključna figura u njihovoj neposrednoj promociji i osvajanju titule sledeće godine. Potom je vodio tim druge bundeslige Unterhačing, ali je otpušten u aprilu 2005. godine, opet zbog toga što je klubu pretila opasnost da ispadne. Tada postaje pomoćni trener zajedno sa Đovanijem Trapatonijem u FK Štutgartu, ali su obojica otpušteni nakon samo nekoliko meseci provedenih u klubu.

Stil igre

Iako je bio defanzivac, Breme je pokazao izuzetnu veštinu za postizanje golova tokom svoje karijere, posedujući izuzetno snažan i precizan udarac sa obe noge; Njegovo oko za golom pokazuje i činjenica da je postigao gol u svim klubovima za koje je igrao, kao i u reprezentaciji Nemačke.

Efikasan napadački bek ili krilni bek, Breme je važio za jednog od najboljih levih bekova svoje generacije; iako je obično bio raspoređen na levoj strani odbrambene linije svog tima, bio je veoma svestran igrač, koji je bio sposoban da igra bilo gde duž boka, sa obe strane terena, a mogao je da igra i u ofanzivnijoj ulozi, kao krilo. Povremeno je čak korišćen i na sredini terena, kao defanzivni vezni igrač.  Iako nije bio naročito brz, bio je poznat po svojim odličnim tehničkim sposobnostima, izdržljivosti, odbrambenim veštinama, predviđanjem, i taktičkom inteligencijom, kao i njegovom sposobnošću da organizuje napade, što mu je omogućilo da efikasno pokrije bok i doprinese na oba kraja terena.

Kao specijalista za slobodne udarce, Breme se smatra jednim od najvećih izvođača slobodnih udaraca i centaršuta svih vremena, i bio je poznat po svojoj sposobnosti da snažno udari loptu. Međutim, Bremeova najizrazitija veština bila je činjenica da je bio jedan od retkih igrača na svetu koji je bio istinski ambidekstrosan i mogao je podjednako dobro da igra sa obe noge, što ga čini veoma vrednim kao spoljnim igračem; njegova sposobnost držanja bilo koje noge navela je njegovog reprezentativnog menadžera Franca Bekenbauera da izjavi: „Poznajem Endija 20 godina i još uvek ne znam da li je desnonog ili levonog“. Bio je poznat po izvođenju penala (iako ne isključivo) desnom nogom i izvođenju slobodnih udaraca i kornera levom nogom; ovo ga je učinilo prilično nepredvidivim igračem za čuvanje tokom utakmica.  Iako je navodno po prirodi bio levonog, veruje se da je Breme osećao da mu je desna noga zapravo preciznija od leve, ali da je „slabijom” levom nogom imao snažniji udarac. Ovo se pokazalo kada je u finalu Svetskog prvenstva 1990. Breme desnom nogom izveo penal kojim je Zapadna Nemačka osvojila trofej, ali četiri godine ranije Breme je postigao gol u četvrtfinalu Svetskog prvenstva 1986. protiv Meksika sa levom nogom. Pored svojih sposobnosti kao fudbalera, Breme je takođe bio veoma cenjen zbog svog snažnog karaktera i smirenosti pod pritiskom, kao i zbog sklonosti da postiže golove za svoj tim u važnim utakmicama, time što je postizao odlučujuće penale u nokaut utakmicama na Svetskom prvenstvu, što ga je dovelo do toga da se smatra "igračem velikih utakmica" u medijima.

Iako je bio poznat kao uporan igrač, istakao se i po svom profesionalizmu tokom svoje karijere, kako na terenu tako i van njega. Mateus je opisao Bremea kao najboljeg igrača sa kojim je igrao.