Antonije Isaković
Antonije Isaković (Beograd, 6. novembar 1923 — Beograd, 13. januar 2002) bio je srpski i jugoslovenski književnik i akademik. Isaković je poznat po kratkim pričama i romanima.
| Antonije Isaković | |
|---|---|
 Antonije Isaković | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 6. novembar 1923. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 13. januar 2002. (78 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, SR Jugoslavija |
Biografija uredi
Borio se na strani partizana tokom Drugog svetskog rata. Učestvovao je u bici na Sutjesci.[1]
Obavljao je funkciju potpredsednika Srpske akademije nauka i umetnosti od 1980. do 1992. godine.[2][3]
Dobitnik je mnogih književnih nagrada, poznat je i kao pisac čija dela su u Jugoslaviji najviše ekranizovana („Gospodar i sluga”, „Tren 1” i „Tren 2”, „Govori i razgovori”). Poznata pripovetka „Kašika” je obavezni deo gradiva iz predmeta srpski jezik i književnost u osnovnoj školi.[4]
Njegova ćerka je glumica Milica Milša, a supruga srpska spisateljica Leposava Milanin.[5]
Preminuo je 13. januara 2002. godine u Beogradu. Sahranjen je po sopstvenoj želji u selu Babe kod Sopota.[6]
Nagrade uredi
- Zmajeva nagrada, za knjigu Velika deca, 1955.
- Andrićeva nagrada, za knjigu Tren 1, 1976.
- NIN-ova nagrada, za knjigu Tren 2, 1982.
- Nagrada „Zlatni krst kneza Lazara”, 1994.
- Nagrada „Zlatni prsten Bagdale”, 1995.
- Nagrada „Meša Selimović”, 1995.
- Nagrada „Svetozar Ćorović”, za knjigu Nestajanje, 2001.
Dela uredi
Knjige uredi
- Velika deca, pripovetke, Beograd 1953.
- Paprat i vatra, pripovetke, Beograd 1962.
- Pripovetke, 1964.
- Prazni bregovi, pripovetke, Beograd 1969.
- Sabrana dela u pet tomova, Beograd, 1976.
- Tren 1, roman, Beograd, 1976.
- Tren 2, roman, Beograd, 1982.
- Berlin kaputt, Beograd, 1982.
- Obraz, pripovetke, 1988.
- Govori i razgovori, 1990.
- U znaku aprila: i druge priče, Beograd 1991.
- Miran zločin, roman, Beograd 1992
- Drugi deo mog veka: da se ne zaboravi, 1993.
- Gospodar i sluge, roman, Beograd, 1995.
- Riba, 1998.
- Nestajanje, 2000.
Scenariji uredi
- Aleksa Dundić, 1958 (Režija: Leonid Lukov)
- Jedini izlaz, 1958 (Režija: Aleksandar Petrović/Vicko Raspor)
- Dve noći u jednom danu, 1963 (Režija: Radenko Ostojić)
- Tri, 1965 (Režija: Aleksandar Petrović)
- Tren, 1978 (Režija: Stole Janković)
- Berlin kaput, 1981 (Režija: Milivoje Milošević)
Reference uredi
- ^ Gajić, Jovan. „Pobeda koja je postala mit”. Politika Online. Pristupljeno 2024-02-02.
- ^ Isaković, Antonije. Antonije Isaković. Novi Sad : Izdavački centar Matice srpske, 2017. str. 235—237. ISBN 978-86-80730-01-1.
- ^ „Antonije Isaković”. biografija.org. Pristupljeno 28. 1. 2022.
- ^ „SPISAK KNjIGA KOJE ČINE LEKTIRU ZA OSNOVCE I SREDNjOŠKOLCE”. Narodna biblioteka "Ilija M. Petrović" Požarevac (na jeziku: srpski). 2020-04-29. Pristupljeno 2024-02-02.
- ^ Kakva žena Antonija Isakovića (Kurir, 14. april 2015)
- ^ „www.glas-javnosti.co.yu”. arhiva.glas-javnosti.rs. Pristupljeno 2021-08-21.
