Anund Jakob
Anund Jakob (1008 - 1050) je bio švedski kralj (1022 - 1050) iz dinastije Munsjo, ogranka dinastije Ingve.
| Anund Jakob | |
|---|---|
 Novčić sa likom Anund Jakoba | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1008. |
| Datum smrti | 1050. |
| Porodica | |
| Supružnik | Gunnhildr Sveinsdóttir |
| Roditelji | Olaf Šetkonung Estrid od Bodrića |
| Dinastija | Dinastija Munsjo |
| Kralj Švedske | |
| Period | 1022. - 1050. |
| Prethodnik | Olaf Šetkonung |
| Naslednik | Emund Stari |
Otac mu je bio prethodni kralj Švedske Olaf Šetkonung, a majka Estrid od Bodrića.
Bio je prvi švedski kralj koji je celog života bio hrišćanin. Pokušaji Anund Jakoba da nasilno uvede hrišćanstvo, u kome je on video vrlo važan oslonac svoje vlasti, izazivali su odlučan otpor u narodu. Dolazilo je do pravih ratova između kralja i naroda; narod se dizao za povratak stare paganske vere, koja je za njega bila simbol stare slobode [1].
Njegova vladavina bila je ispunjena ratovima, najčešće protiv Norveške i Danske, kao i bunama. Na unutrašnjem planu ovo razdoblje obeležio je uspon zemljoposedničkog plemstva do vladajućeg položaja. Tada je bilo krupnih i sitnih zemljoposednika, ali su svi oni imali isti opšti položaj i bili su svi bez razlike obavezni da se odazovu kraljevom pozivu za rat [2].
Međutim, ukupno gledano, izgleda da feudalni sistem nije bio dominantan u Švedskoj. Tamo su postojali plemići koji su držali feude, ali je plemstvo kao celina svoju moć crplo iz alodijalnih zemalja. Vojna služba koju su plemići bili dužni da vrše i upotreba stranih titula kao što je baron, vitez i štitonoša, pružili su lažnu feudalnu predstavu društva koje u suštini to nije bilo. Odsustvo vlasteoskog sistema bilo je još upadljivije. Feudalci i plemići nisu imali pravo suđenja, osima ako se ne bi desilo da drže kao feud neku službu u kraljevskoj upravi; ipak pravo suđenja bilo je priznato kao javna služba tako da nije bilo vezano sa posedovanje zemlje. Mada je crkva, zajedno sa plemstvom, uživala pravo poreskog imuniteta, prelatski posedi nisu imali status feuda [3].
Reference uredi
- ^ Udaljcov, Kosminski & Vajnštajn 1950, str. 321.
- ^ Pejnter 1997, str. 219.
- ^ Pejnter 1997, str. 220.
Literatura uredi
- Udaljcov, A. D.; Kosminski, J. A.; Vajnštajn, O. L. (1950). Istorija srednjeg veka. Beograd.
- Pejnter, Sidni (1997). Istorija srednjeg veka (284-1500). Beograd: Clio.
