Бели лавови
Beli lavovi je srpski film iz 2011. godine. Režirao ga je Lazar Ristovski,[1] koji je napisao i scenario prema priči Gordana Mihića.[2]
| Beli lavovi | |
|---|---|
 Filmski poster | |
| Izvorni naslov | Beli lavovi |
| Žanr | komedija |
| Režija | Lazar Ristovski |
| Scenario | Lazar Ristovski po priči Gordana Mihića |
| Producent | Lazar Ristovski Petar Ristovski Ivan Maloča |
| Glavne uloge | Lazar Ristovski Gordan Kičić Hristina Popović Zorica Jovanović Vuk Kostić |
| Muzika | Tomo Babović Mate Matišić |
| Scenograf | Milenko Jeremić |
| Snimatelj | Milorad Glušica |
| Montaža | Petar Putniković |
| Producentska kuća | Zilion film Beograd Inter film Zagreb |
| Godina | 2011. |
| Trajanje | 90 minuta |
| Zemlja |  Republika Srbija |
| Jezik | srpski |
| Zarada | 13.690.000 dinara |
| IMDb veza | |
Premijerno je prikazan 27. aprila 2011. godine u beogradskom Sava centru.[3] Na televiziji je prvi put prikazan na Prvoj.
Radnja uredi
Pritisnut snovima o boljem i pravednijem životu. Izazvan pričama studenata, đaka, radnika, seljak i poštene inteligencije, koji se teško snalaze u vremenima tranzicije, te neprirodne evolucije društva, pa još na srpski način, glavni junak priče Dile, kome je fabrika otišla pod stečaj, odlučuje da uzme stvar u svoje ruke.[1]
Radnici koji šest godina ne primaju platu legli su na prilazni put ispred svoje fabrike. Dile (Lazar Ristovski) je nezaposleni fabrički radnik i vođa sindikata. Dile drži vatreni revolucionarni govor i poziva ljude na revoluciju. "Srbija je umorna od loših vesti i nešto mora da se menja. Mi odavno živimo u kapitalizmu, samo narod još nije o tome obavešten. Zato je april vreme kad ćemo početi da svodimo račune. Kao što su beli lavovi ugrožene životinjska vrsta, tako smo i mi ugrožena ljudska vrsta."[1]
Njegov sin Gruja (Gordan Kičić), deset godina nezaposleni reditelj, igra striptiz i snima svadbe i sahrane kako bi preživeo i uštedeo dovoljno novca da snimi svoj prvi igrani film. Bela, nezaposlena operska pevačica i Grujina devojka, pokušava da zaradi pevajući operske arije po kućama. Film govori o propalim fabrikama i radnicima koje više nema ko da povede u neki bolji i pravedniji život.[4]
Na kraju filma, Dile peva rep pesmu o ”revoluciji”. Jedan od transparenata zatvara tu scenu i sam film. U OVOM ŽIVOTU SMO BILI SREĆNI, U NEKOM DRUGOM ĆEMO BITI BOGATI![2]
Uloge uredi
| Glumac | Uloga |
|---|---|
| Lazar Ristovski | Dile |
| Gordan Kičić | Gruja |
| Hristina Popović | Bela |
| Vuk Kostić | Amonijak |
| Zorica Jovanović | Savka |
| Mira Banjac | Bakica |
| Nikola Simić | Dekica |
| Đorđe Erčević | Policajac 1 |
| Aleksandar Filimonović | Džoksi |
| Milica Gutović | Crnka 1 |
| Luka Jovanović | Haralampije |
| Monika Kiš | Devojka sa velikim grudima |
| Vesna Pastorović | Crnka 2 |
| Milan Tomić | Portir |
| Vlasta Velisavljević | Deda iz zgrade |
| Jovan Ristovski | Radnik u fabrici |
Muzika uredi
Muziku za film je napisao Tomo Babović, a posebno se izdvaja pesma "Radnički rep" koja je postala hit na jutjubu. Pesmu je u filmu otpevao Lazar Ristovski, kome je pri izvođenju ove rep numere pomogao srpski reper Gru.[5]
Kritike uredi
Druga režija Lazara Ristovskog je bleferski pucanj u prazno, neuspešni art-haus koji pokušava da se dodvori uz pomoć uobičajenih mamaca za domaću publiku... Beli lavovi su zamišljeni kao alegorična priča o problemima radničke klase, ali tu nema ni trunke iskrenosti. Socijalni komentar ne funkcioniše, a koketiranje sa komedijom još manje. Ristovski želi da se predstavi kao „čovek iz naroda“ i postavi se na čelo revolucije, ali mu to ne polazi za rukom... Bez obzira što je Ristovski pre početka snimanja poručio da će film biti snimljen po jednom od najboljih scenarija Gordana Mihića, usledila su prekrajanja koja su rezultirala da se iskusni scenarista gotovo u potpunosti povuče iz projekta. Na kraju je kao scenarista potpisan Ristovski, dok je Mihić naveden kao autor priče po kojoj je nastao film... Jedini razlog zbog koga bi ovaj film valjalo eventualno pogledati jesu grudi Monike Kiš.
Slobodan Vujanović: [7]
... Kada Dile u kameru kaže da je on Lazar Ristovski, tog trenutka on, šta god mi mislili o njemu, preuzima odgovornost da se ne krije iza svog filma. Već staje ispred njega.
Zoran Janković: [traži se izvor]
Lazar Ristovski je bio tumač glavne uloge u tematski srodnom, a daleko efektivnijem Žilnikovom delu Tako se kalio čelik s kraja osamdesetih. Ristovski u Belim Lavovima nastoji da redefiniše svoj lik i osnovna zbivanja iz tog Žilnikovog rada, ali sve ostaje na pukom pokušaju... Naime, Beli lavovi se teško filmom mogu i nazvati, jer Ristovski se ovde (ne)svesno opredelio na dramaturški neousredsređen impresionistički scenario koji je zbir stilski nepomirljivih „rešenja“, opštih mesta, ishitrenosti, prvoloptaških dosetki, preglasne, ziheraške i previše afektirane glume i raznih drugih nesuvislih neodmerenosti... Autor Belih lavova zapravo stvara ljubavno pismo samome sebi, u krajnjem zbiru ponudivši nimalo privlačni samohvalospev. Ovoj paradi ego-tripa i manije veličine u kojoj se Ristovski (za tuđe novce) potvrđuje kao glumac (prisutan u gotovo svakom kadru) producent i scenarista se dosta toga moglo oprostiti da je krajnji ishod bio iole kvalitetniji film.
Reference uredi
- ^ a b v „Beli lavovi”. Moj Tv. Pristupljeno 20. 1. 2021.
- ^ a b „Beli lavovi”. Filmski centar Srbije. Arhivirano iz originala 07. 02. 2021. g. Pristupljeno 2. 2. 2021.
- ^ „Film "Beli lavovi" premijerno prikazan u Sava centru”. Blic. Pristupljeno 20. 1. 2021.
- ^ Blic: „Film Beli lavovi premijerno prikazan u Sava centru“
- ^ „Beli lavovi”. Sinemanija. Pristupljeno 20. 1. 2021.
- ^ „„Mnogo buke ni oko čega“”. Arhivirano iz originala 03. 09. 2011. g. Pristupljeno 25. 08. 2011.
- ^ „Srbija po Lazaru“
Spoljašnje veze uredi
- Beli lavovi na sajtu IMDb (jezik: engleski)
- Film „Beli lavovi“ premijerno prikazan u Sava centru („Blic“, 28. april 2011)
