Biodemografija
Biodemografija predstavlja multidisciplinaran pristup, koji integriše biološka znanja sa demografskim istraživanjima u oblasti ljudske dugovečnosti i preživljavanja. Biodemografske studije su važne za razumevanje trenutne revolucije u dugovečnosti, i identifikaciji novih strategija za dalje povećavanje zdravog i produktivnog života, u ovim studijama je otkrivena velika sličnost u dinamici preživljavanja između ljudi i laboratorijskih životinja. Otkrivena su tri opšta biodemografska zakona u vezi preživljavanja
- Gompertz-Mekeham-ov zakon mortaliteta.
- Kompenzacioni zakon mortaliteta.
- Zakon opadanja mortaliteta pri visokoj starosti.
Gompertz-Mekeham-ov zakon mortaliteta tvrdi da je stopa mortaliteta suma starosno-nezavisne komponente (Mekehamov uslov) i starosno-nezavisne komponente (Gompercova funkcija), koje eksponencijalno rastu sa godinama.
Kompenzacioni zakon mortaliteta (konvergencija mortaliteta u višim godinama) tvrdi da relativne razlike u stopama mortaliteta izmešu različitih populacija iste biološke vrste opadaju sa starošću, zbog više inicijalne stope mortaliteta što je kompenzovano nižim tempom njihovog rasta sa godinama.
Zakon opadanja mortaliteta pri visokoj starosti tvrdi da stopa mortaliteta prestaje da raste eksponencijalno sa višim godinama. Posledica ovoga je da ne postoji fiksirana gornja granica ljudske dugovečnosti- što osporava verovanje u postojanje maksimalne granice životnog veka.
Otkriveno je da čak genetički ideentične laboratorijske životinje koje su držane u istim okruženjima imaju vrlo različitu dužinu života, što ukazuje na krucijalnu ulogu rizika i razvojnog uticaja u ranoj fazi života na određenje dugovečnosti. Što se tiče budućnosti ljudske dugovečnosti, biodemografske studije su otkrile da evolucija ljudskog životnog veka ima dve vrlo različite faze. Tako da se na osnovu ekstrapolacije istorijskih trendova kretanja dugovečnosti ne mogu otkriti dalje tendencije jer su statistički principi zamenjeni medicinskim. Opšte objašnjenje svih biodemografskih zakona starenja i dugovečnosti je leži na osnovama opšte teorije relativiteta. Proučavanja na međuvezi biologije i demografije od rada Alfreda Lotke koji je razvio u prvim dekadama HH veka fundamentalne koncepte važne za biodemografske studije.