Bitka kod Komorana

Bitka kod Komorana
	Deo Mađarske revolucije 1848.
	; Druga bitka kod Komorana
Vreme	Prva: 19-26. aprila 1849.; Druga: 2. jula 1849.; Treća: 11. jula 1849.
Mesto	Komoran, Kraljevina Ugarska
Ishod	Prva: mađarska pobeda; Druga: mađarska Pirova pobeda; Treća: carska pobeda
Sukobljene strane
Austrija; Rusija	Kraljevina Ugarska
Komandanti i vođe
Julijus Hajnau; Franc Šlik; Fjodor Panjutin	Artur Gergei; Đerđ Klapka
Jačina
oko 52.000 sa 234 topa	oko 27.000 sa 131 topom
Žrtve i gubici
oko 900	oko 1.500

Bitka kod Komorana (1849) bila je deo Mađarske revolucije 1848.

Uvod uredi

Decembra 1848. u tvrđavi i na mostobranima u Komoranu nalazila se mađarska posada sa oko 9.000 ljudi i 260 topova.^[1] U zimskoj ofanzivi protiv mađarskih revolucionara, Vindišgrec je 15. decembra 1848. zauzeo Bratislavu koju su Mađari napustili bez borbe, a zatim je 30. decembra potukao mađarsku Dunavsku armiju u bici kod Mora i opseo Komoran. Mađarska vojska je odstupila prema Budimu, koji je napustila bez borbe, dok se mađarska vlada preselila u Debrecin. Budim je zauzet bez borbe 5. januara 1949.^[2]

Prva bitka kod Komorana uredi

Austrijske opsadne trupe (oko 15.000 ljudi) počele su 20. marta bombardovanje tvrđave. Nakon mađarske pobede u bici kod Išasega 6. aprila 1849. Artur Gergej, komandant Dunavske armije, krenuo je u deblokadu Komorana. Austrijanci su mu pošli u susret, ali su 19. aprila odbijeni, posada je napravila ispad 22. aprila i Gergej je ušao u grad. Nove austrijske trupe stigle su iz Budimpešte 26. aprila, ali su nakon teške borbe naterane na povlačenje.^[1]

Druga bitka kod Komorana uredi

U maju i junu 1849. Mađari su južno od Komorana izgradili utvrđeni logor i ojačali odbranu grada. U letnjoj ofanzivi austrijska glavna vojska pod generalom Julijusom Hajnauom je 2. jula prodrla do Komorana. Gergej je u rejonu Komorana imao preko 50.000 ljudi, od toga 25.000 u utvrđenom logoru. Austrijanci su 2. jula izvršili opšti napad na utvrđeni logor sa oko 37.000 vojnika i jednom ruskom divizijom, ali su odbačeni mađarskim protivnapadom.^[1]

Treća bitka kod Komorana uredi

Posle odlaska austrijske glavnine prema Budimpešti (10. jula), Mađari su napadom 11. jula pokušali da odbace austrijske snage južno od utvrđenog logora, ali bez uspeha. Austrijska vojska posela je Budim 11. jula 1849., a narednog dana i Peštu. Da bi izbegao opkoljavanje, Gergej je sa većinom vojske krenuo prema Vacu 13. jula, a ostatak (2 korpusa) pod komandom generala Đerđa Klapke, uspeo je da održi odbranu sve do 4. oktobra 1849.^[1]

Reference uredi

^ ^a ^b ^v ^g ^d ^đ Gažević 1974, str. 469–470 harvnb greška: više ciljeva (2×): CITEREFGažević1974 (help)
^ Gažević 1974, str. 187–192 harvnb greška: više ciljeva (2×): CITEREFGažević1974 (help)

Literatura uredi

Gažević, Nikola (1974). Vojna enciklopedija, tom 5. Beograd: Vojnoizdavački zavod. str. 187—192.
Gažević, Nikola (1974). Vojna enciklopedija, tom 4. Beograd: Vojnoizdavački zavod. str. 469—470.

[:1-1] v ^g ^d ^đ Gažević 1974, str. 469–470 harvnb greška: više ciljeva (2×): CITEREFGažević1974 (help)

[2] Gažević 1974, str. 187–192 harvnb greška: više ciljeva (2×): CITEREFGažević1974 (help)

[1]

[2]