Božidar Magovac
Božidar Magovac (Zagreb, 13. oktobar 1908 — Zagreb, 24. januar 1955) bio je hrvatski političar, novinar i publicista.
| Božidar Magovac | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 13. oktobar 1908. |
| Mesto rođenja | Zagreb, Austrougarska |
| Datum smrti | 24. januar 1955. (46 god.) |
| Mesto smrti | Zagreb, FNRJ |
| Politička karijera | |
| Politička stranka | Hrvatska seljačka stranka |
Biografija uredi
Rođen je 1908. godine u Zagrebu. Gimnaziju je završio u Karlovcu, a studirao na Ekonomsko-komercijalnoj visokoj školi i Filozofskom fakultetu (etnologiju) u Zagrebu. Član HSS-a postao je tokom studija. Od 1927. do 1929. bio je član uredništva lista Dom, a od 1928. godine sekretar Univerzitetskog udruženja „Matija Gubec“, te član Seljačke sloge.[1]
Nakon okupacije Jugoslavije 1941. godine, nije se slagao s Mačekovom politikom čekanja. U ratu je formirana frakcija HSS-a, Hrvatska (republikanska) seljačka stranka, koja se pozivala na radićevsku tradiciju pre 1925. godine.[2] Tokom 1942. se povezao s Narodnooslobodilačkim pokretom Jugoslavije, a 31. maja 1943. sa svojom porodicom prelazi u partizane.[3]
Bio je pokretač i urednik Slobodnog doma, glasila HSS-a među partizanima, te osnivač i član Izvršnog odbora H(R)SS-a u NOP-u. Oktobra 1943. bio je izabran za potpredsednika Izvršnog odbora ZAVNOH-a, a na Drugom zasedanju AVNOJ-a novembra 1943. postao je Treći potpredsednik NKOJ-a. Godine 1944, kao predvodnik manjine unutar IO H(R)SS-a koja se zalagala za održavanje veza s Mačekom, sukobio se s većinom unutar odbora, koja je podupirala zvaničnu liniju NOP-a.[4] Uskoro je ostao bez potpore i u svojim redovima, te je dao ostavku na sve funkcije, a i isključen je iz Izvršnog odbora JNOF. Posle toga je bio interniran na Visu i u Zagrebu.[1]
Nakon završetka rata bio je ravnatelj Gradske knjižnice u Zagrebu (1945–1947). Godine 1947. bio je uhapšen, a 1948. osuđen na šest godina robije koju je izdržavao u Staroj Gradiški do 1953. godine.[1]
Umro je 24. januara 1955. godine u Zagrebu i sahranjen na zagrebačkom groblju Mirogoj.
Publicistički rad uredi
Bio je član uredništva Narodnog vala, Seljačke prosvjete, Evolucije, Jutarnjeg lista, Obzora, Seljačke sloge, Hrvatske enciklopedije (do 1943) te Sabranih dela Antuna Radića. Pokrenuo je i uređivao listove Zlatni klas i Seljački svijet.[1]
Reference uredi
- ^ a b v g Hrvatska enciklopedija: Magovac, Božidar, pristupljeno 17. 10. 2013.
- ^ Zdenko Radelić, Hrvatska seljačka stranka: 1941.-1950., Hrvatski institut za povijest. . Загреб. 1996. pp. 131. ISBN 978-953-6324-05-7.
- ^ Tko je tko u NDH: Hrvatska 1941.–1945., Minerva. . Загреб. 1997. pp. 250-251. ISBN 978-953-6377-03-9.
- ^ Zorislav Lukić, Nekomunisti u hrvatskom pokretu otpora: Hrvatska seljačka stranka (III dio). , Vijenac, broj 492, 10. januar 2013, pristupljeno 17. 10. 2013.
Literatura uredi
- Tomasevich, Jozo (2002). War and Revolution in Yugoslavia, 1941-1945: Occupation and Collaboration. Stanford: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-3615-2.