Branislava Podrumac
Branislava Podrumac je srpska operska pevačica (sopran).[1]
Branislava Podrumac | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1982. |
| Mesto rođenja | Osijek, SFR Jugoslavija |
| Veb-sajt | branislavapodrumac |
Biografija uredi
Sopran Branislava Podrumac višestruko je nadarena umetnica velike moći transformacije koja sa podjednakom lakoćom vlada scenom u operskim, operetskim, mjuzikl, pa čak i dramskim ulogama.
Diplomirala je solo pevanje na FMU u Beogradu, u klasi profesorke Radmile Smiljanić. Usavršavala se na majstorskim kursevima u Beogradu, Beču i Hagu, kod Olivere Miljaković, Katarine Jovanović, Zone Gazarijan, Džejmsa Mekreja, Rite Susovski, Marjane Lipovšek i Olge Makarine. Na operskoj sceni je debitovala 2003. godine kao član Operskog studija Narodnog pozorišta u Beogradu naslovnom ulogom u Pučinijevoj Sestri Anđeliki.
Široj javnosti postala je poznata nakon tumačenja glavne uloge (Ja) u hit mjuziklu Rebeka Silvestera Levaja, za koju je dobila nagradu UMUS-a za najboljeg mladog umetnika u 2012. godini. Ovom ulogom započela je uspešnu saradnju sa operom i teatrom Madlenianum, gde tumači uloge Hane u opereti Vesela udovica, Nede u operi Pajaci, Eponine u mjuziklu Jadnici, Franci u opereti Bečka krv, Papagene u verziji Čarobne frule za decu, Ore u operi Suton Stevana Hristića, kao i dramsku ulogu Vide u predstavi Male tajne, u režiji Gorana Markovića.
Održala je veliki broj koncerata, resitala i javnih nastupa, od kojih se posebno izdvajaju izvođenje Bernštajnovog Kadiša sa Horom i Simfonijskim orkestrom RTS-a (2003) i nastup na Novogodišnjem koncertu Beogradske filharmonije (2011).
Posebno mesto u njenoj karijeri prestavljaju negovanje tradicionalne i duhovne muzike, ali i izvođenje savremenih dela klasične muzike. Zapažena su njena tumačenja uloga Elizabete u plesnoj operi Derišta Filipa Glasa (2009) i Nimfe u kamernoj operi Narcis i Eho (2003) Anje Đorđević. U okviru kamerne scene Beogradske filharmnije 2017. recitovala je stihove i pokazala izuzetno glumačko umeće izvodeći Fasadu Arhivirano na sajtu Wayback Machine (27. septembar 2021) Vilijama Voltona; delo, inspirisano duhovitim, ironičnim, sarkastičnim, ali i sentimentalnim stihovima engleske pesnikinje Edit Sitvel.
Članica je nekoliko ansambala sa kojima redovno nastupa na koncertima, festivalima i prigodnim kulturnim manifestacijama od kojih se izdvajaju: Libercuatro specializovan za izvođenje tango muzike, kao i Trio Casablanca i No Boundaries duo sa repertoarom filmske i popularne klasične muzike. Krajem 2020. godine pridružila se ansamblu Shira U’tfila koji se bavi istraživanjem, aranžiranjem i izvođenjem sefardske muzike Balkana, Mediterana i Bliskog istoka.
Branislava je učestvovala u edukativnim programima Beogradske filharmonije (koncertna svita Hari Poter i čarobnjakov kamen 2006, 2016 i 2018) i Opere i teatra Madlenianum (Čarobna frula za decu 2013). Takođe je bila glavni protagonista dokumentarno – igranog filma Gorana Paskaljevića Beograd: otići ili ostati (2002) u produkciji nemačko – francuske televizije Arte, i glavni protagonista dokumentarnih TV filmova Od Boga dar (1997) i Boja duše (2019) autora Vladimira Perovića.
Članica je Udruženja muzičkih umetnika Srbije sa statusom samostalnog umetnika.
Reference uredi
- ^ „Biografija”. Pristupljeno 03. 11. 2017.