Branko Tatić
Branko Tatić (Niš, 10. decembar 1901 — Novi Sad, 19. jun 1965) bio je srpski filmski i pozorišni glumac.
| Branko Tatić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 10. decembar 1901. |
| Mesto rođenja | Niš, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 19. jun 1965. (63 god.) |
| Mesto smrti | Novi Sad, SFRJ |
| Porodica | |
| Deca | [[Josif Tatić}]] |
| Rad | |
| Bitna uloga | Saša Ne diraj u sreću Prvi građanin male varoši Nebeski odred Deveti krug Dan četrnaesti Tri Ane Veliki i mali Potraga |
| Veza do IMDb-a | |
Biografija uredi
Gimnaziju je završio u Beogradu, gde je 1923. pohađao privatnu Glumačku školu. Na Pravnom fakultetu u Beogradu je studirao i apsolvirao prava, ali nije diplomirao jer se opredelio za glumački poziv. Glumom je počeo da se bavi u Narodnom pozorištu u Beogradu, gde je honorarno igrao 1927/28. Na glumačkom usavršavanju je, od 1928. do 1930, bio u Filmskom studiju Frica Langa u Berlinu, gde je igrao jednu ulogu u nemom filmu (Krupije u Alraunu).
Po povratku u Jugoslaviju igrao je po jednu sezonu u Srpskom narodnom pozorištu i u Narodnom pozorištu u Beogradu. Od 1933. je nastupao u Skoplju sve do izbijanja rata, kada je mobilisan. Ubrzo je zarobljen i odveden u zarobljeništvo u Nirnberg, ali se već 1942. vratio kući. Po povratku u Niš radio je u Narodnom pozorištu od 1942. do 1945, kada je ponovo došao u SNP, u kojem je bio član do smrti sa pauzom od jedne sezone (1952/53), koju je proveo u Sremskoj Mitrovici. Bio je karakterni i komični glumac. Pripadao je glumcima stare realističke škole. Na sceni je bio prirodan i spontan, izrazitih glumačkih mogućnosti, sa razvijenim smislom za poniranje u psihu likova koje je tumačio i gradio do najsitnijih detalja.[1]
Oprobao se i kao pevač (Moric Švind u opereti Tri devojčice), ali i kao reditelj: u SNP je režirao „Jubilej” i „Šareni program broj 1”. Igrao je i u prvim posleratnim domaćim filmovima; 1960. je u Puli osvojio Zlatnu arenu za epizodne uloge u filmovima Deveti krug i Tri Ane. Sa suprugom Hristinom, koja je bila glumica i inspicijent, imao je dva sina od kojih je Josif takođe bio glumac.[2]
Preminuo je 19. juna 1965. godine u Novom Sadu.
Filmografija uredi
Glumac
|
▲ |
|---|
1950 1960 Ukupno Dugometražni film 6 6 12
Dugometražni film Naziv Uloga 1956 Potraga Islednik 1956 Veliki i mali Inspektor 1958 Cesta duga godinu dana Antonio 1959 Pukotina raja Obrad Kratić pecaroš 1959 Tri Ane Jova Nešić 1959 Noći i jutra Bratić 1960-te ▲
1960 Dan četrnaesti Maksa 1960 Deveti krug Ivin otac 1961 Nebeski odred / 1961 Prvi građanin male varoši Berberin Dragi 1961 Ne diraj u sreću / 1962 Saša Dobošar
Reference uredi
- ^ „TATIĆ Branko-Pule”. snp.org.rs. 30. 4. 2020. Pristupljeno 30. 4. 2020.
- ^ „Ejdus o Josifu Tatiću: Život smo proveli zajedno, a nisam uspeo da se oprostim”. blic.rs. 8. 2. 2013. Pristupljeno 30. 4. 2020.
Spoljašnje veze uredi
- Branko Tatić na sajtu IMDb (jezik: engleski)
