Buzau

Град у Румунији

Buzau ili Buzeu (rum. Buzău) grad je u rumunskoj istorijskoj pokrajini Vlaška i središte istoimenog okruga Buzau. Grad se nalazi u istočnoj polovini središnje Rumunije, na vezi Bukurešta sa rumunskim delom Moldavije.

Buzau
Buzău
Buzau
Grb
Grb
Administrativni podaci
Država Rumunija
ŽupanijaBuzau
Stanovništvo
Stanovništvo
 — 2011.115.494[1][2]
 — gustina1.637 st./km2
Geografske karakteristike
Koordinate45° 09′ 45″ S; 26° 49′ 06″ I / 45.1625° S; 26.818333° I / 45.1625; 26.818333
Aps. visina95 m
Površina81,3 km2
Buzau na karti Rumunije
Buzau
Buzau
Buzau na karti Rumunije
Veb-sajt
www.primariabuzau.ro

Geografija

uredi

Grad Buzau se nalzi u podnožju krajnje istočnih planina Karpata, na mestu njihovog prelaska u Vlašku niziju. Grad se obrazovao oko rečice Buzau. Nadmoska visija grada kreće se od 88 do 101 m sa srednjom vrednošću od 95 m.

Klima grada je kontinentalna sa prosečno 500 m padavina godišnje. Leta u gradu mogu biti veoma topla i suva.

Stanovništvo

uredi
Demografija
2011.
115.494

Tokom poslednjim 200 godina Buzau je narastao od mesta sa 2500 stanovnika do današnjem grada sa oko 135 hiljada stanovnika. Jedini značajan pad broja stanovnika bio je tokom doba 90ih godina prošlog veka u vreme velike krize u Rumuniji, kada je grad izgubo oko 15 hiljada stanovnika. Buzau je oduvek bio naseljen najviše Rumunima, a Rumuni su i danas pretežno stanovništvo (96%). Nekadašnja jevrejska manjina je nestala tokom 20. veka, a danas jedina prisutna manjina su Romi (4%).

Istorija

uredi

Područje Buzaua prvi put se u spisima pominje u starorimsko doba (oko 400. godine n. e.). Tada se ono spominje u vezi sa pokrštavanjem mesnog stanovništva. Iz tog vremena potiču i danas otkriveni grobovi.

Tokom srednjeg veka Buzau dobija izvanredni značaj i predstavlja trgovačko i kulturno središte. Postoje pisani podaci da je grad već u 12. veku bio utvrđen zidinama sa 4 gradske kapije. Ime Buzau kao trgovačkog grada prvi put se spominje 1431. godine. Godine 1500, vlaški dvor obrazuje episkopiju u gradu, koja je bila nadležna za istočni deo Vlaške. U to vreme Buzau je četvrti grad po veličini u zemlji. Grad je istovremeno prerastao u veoma važno trgovačko središte sa „bazarom“. Tokom razdoblja 16. i 17. veka u gradu se naseljavaju i Srbi i Bugari, prebeglice sa otomanskog područja.

 
Glavni gradski trg Dakija
 
Gradska železnička stanica

Na prelazu u savremeno doba (18. vek) nekoliko ratova vođenih između Turaka i hrišćanskih sila severno od Vlaške na ovom području dovelo je do potpunog uništenja grada. Dodatni udarac bile su i epidemije koje su pratile ratna stradanja. Poslednje stradanje grad bilo je 1821. godine zbog Grčkog ustanka, posle čega se pristupilo obrazovanju savremnog grada na svim njegovim poljima. U prvoj plovini 19. veka grad se brzo razvija, otvaraju se škole, uvodi se ulično osvetljenje, trasiraju ulice u što pravilnije. I privremeno trogodišnje zauzeće grada (1853—56) od strane ruske vojske tokom Krimskog rata. Do Prvog svetskog rata Buzau dobija gradsku bolnicu, pozorište, gradsku kuću, železničku stanicu.

Posle Prvog svetskog rata grad se postepeno razvija u industrijsko središte sa savremenim ulicam i trgovima. 1944. godine vojska SSSRa je ušla u grad, što je označilo početak komunističke vladavine u Rumuniji. Grad doživljava buran razvoj u sledećim decenijama, povezan sa masovnom izgradnjom i industrijalizacijom, ali je to bilo praćeno rušenjem brojnih vrednih starih četvrti i zgrada. Grad se i dan-danas oporavlja od ovako krupnih i često nepotrebnih mera i postepeno razvija u novim uslovima.

Saobraćaj

uredi

Buzau je važno saobraćajno raskršće na putu između Bukurešta i severoistoka Rumunije. Železnica je stigla u grad 1872. godine, a kasnija gradnja pruga učinila je grad jednim od važnih železničkih čvorišta u zemlji. Grad ima razvijen javni gradski prevoz.

 
Tvornica prozora, 1970. godine

Obrazovanje

uredi

Buzau je razvijeno školsko središte sa brojnim osnovnim i srednjim školama, kao i par visokoškolskih ustanova, najčešće ispostava bukureških univerziteta.

Partnerski gradovi

uredi

Galerija

uredi

Reference

uredi
  1. ^ „Recensământul Populației și al Locuințelor 2002 - populația unităților administrative pe etnii”. Kulturális Innovációs Alapítvány (KIA.hu - Fundația Culturală pentru Inovație). Arhivirano iz originala 14. 10. 2013. g. Pristupljeno 6. 8. 2013. 
  2. ^ „Tab8. Populația stabilă după etnie – județe, municipii, orașe, comune”. Institutul Național de Statistică din România. jul 2013. Arhivirano iz originala 18. 01. 2016. g. Pristupljeno 5. 8. 2013. 

Spoljašnje veze

uredi