Vlada Teokarević i komp.

Vlada Teokarević i komp. su bile fabrike za proizvodnju svih vrsta tkanina u Paraćinu i Vučju kod Leskovca, kao i velelepne prodavnice štofa u Beogradu.

Teokarevići su odmah posle Prvog svetskog rata odlučili da prošire poslovanje - Dimitrije - Mita Teokarević u Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca sa sinovima Vladom, Lazom i Slavkom podigao je 1921. godine u Paraćinu sopstvenu fabriku. Zapravo, on je za sebe zadržao fabriku gajtana u Stojkovcu, kasnije Vučju, a u Paraćinu osnovao preduzeće pod nazivom „Vlada Teokarević i komp." Mita Teokarević je pripremio svoje sinove za posao industrijalca. Svi su se obrazovali u Nemačkoj, Francuskoj, Belgiji i Engleskoj. Tamo su izučili najmoderniju tehnologiju tekstilne industrije i to svoje znanje primenili u novoj fabrici. Industrija Teokarević je vrlo brzo osvojila proizvodnju svih vrsta vunenih tkanina, a orijentacija je bila na sigurno Ministarstvo vojske, kojem isporučuje tkanine i gotove modele. Vrednost celokupne imovine Teokarevića je 1925. godine procenjena na 45 miliona dinara, a imovina fabrike štofa je u odnosu na 1922. godine duplirana. Firmi 1928. godine pristupa i sestrić Vlade Teokarevića, inž. Predrag Nikolić koji, osim svog u Engleskoj stečenog znanja, donosi i pet miliona dinara u novcu i mašinama. Grade se novi energetski kapaciteti, proširuje tkačnica, doziđuje i drug sprat na predionici češljanog prediva. Prema Teokarevićima najviše je išla na ruku protekcionistička politika države prema domaćoj industriji. Domaći proizvođači, a među njima i tekstilci, bili su zaštićeni visokim carinama. Tim pre što je 1920. godine od ukupnog uvoza na tekstil odlazilo 49,55 odsto. Vrednost fabrike je za tri godine duplirana. Posle Drugog svetskog rata, sudskom odlukom Kompanija prelazi u državnu svojinu, a potom u društvenu svojinu, i dobija ime „Branko Krsmanović“. Vlada Teokarević je bio hapšen posle rata, ali kasnije pušten i živeo do sredine sedamdesetih godina prošlog veka.