Vladimir Boberić
Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Vladimir (svetovno Vladislav Boberić, Srpska Klarija (danas Radojevo) u Banatu, 22. oktobar/3. novembar 1873 — Budimpešta, 4/17. februar 1918) je bio episkop Srpske pravoslavne crkve.
Vladimir (Boberić) | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 16. novembar 1873. |
Mesto rođenja | Srpska Klarija (danas Radojevo) u Banatu, Austrougarska |
Datum smrti | 17. februar 1918.44 god.) ( |
Mesto smrti | Budimpešta, Austrougarska |
Svetovni život
urediEpiskop Vladimir je rođen ako Vladislav Boberić 3. novembra 1873. godine u Srpskoj Klariji (danas Radojevo) u Banatu, od oca Mladena, sveštenika, i Anete Maširević, sinovice patrijarha Samuila (Maširevića). Osnovnu školu završio je u Vranjevu, gimnaziju u Novom Sadu i bogosloviju u Sremskim Karlovcima.
Na poziv mitropolita dabrobosanskog Nikolaja (Mandića) prešao je u Sarajevo, gde je nakon položenog katihetskog ispita postavljen za redovnog profesora sarajevske gimnazije.
Monaški život
urediPri postrigu dobio ime Vladimir. Pošto je rukopoložen u čin đakona i prezvitera, postavljen je za profesora Reljevske bogoslovije.
Kao privremeni rektor bogoslovije, imenovan je 10. oktobra 1911. godine za episkopa bokokotorskog.
Bavio se katihetikom, kanonskim pravom i vrlo uspešno crkvenom muzikom, ostavivši za sobom dosta zapaženih kompozicija.
Umro je u Budimpešti 17. februara 1918. godine, a sahranjen je u Vranjevu u Banatu.
O njemu je pisao Cetinjski vjesnik 1911. godine[1].
Reference
uredi- ^ Cetinjski vjesnik, Novi episkop bokokotorski, broj 91, ukucati br. str. 371. Cetinje. 1911. Arhivirano iz originala 21. 04. 2016. g. Pristupljeno 03. 05. 2016.
Literatura
uredi- Sava Vuković: Srpski jerarsi Arhivirano na sajtu Wayback Machine (2. decembar 2013)