Vojvodstvo Parma
Vojvodstvo Parma ili Vojvodstvo Parma i Pjačenca (italijanski: Ducato di Parma e Piacenza) bila je država koja je postojala od 1545. do 1859. godine na teritoriji Apeninskog poluostrva.
Ducato di Parma Vojvodstvo Parma | |||
|---|---|---|---|
 Zastava
.svg) Grb
| |||
 Teritorija vojvodstva Parme | |||
| Geografija | |||
| Kontinent | Evropa | ||
| Regija | Apeninsko poluostrvo | ||
| Glavni grad | Parma | ||
| Društvo | |||
| Službeni jezik | italijanski | ||
| Religija | Katolicizam, judaizam | ||
| Politika | |||
| Oblik države | vojvodstvo | ||
| — vojvoda | |||
| Istorija | |||
| Istorijsko doba | novi vek | ||
| — Osnivanje | 1545. | ||
| — Ukidanje | 1859 | ||
| Zemlje prethodnice i naslednice Parmskog vojvodstva | |||
| Prethodnice: | Naslednice: | ||
.svg){kind=small}
|
.svg){kind=small}
| ||
Istorija uredi
Vojvodstvo Parma nastalo je 1545. godine izdvajanjem teritorija južno od reke Po iz Milanskog vojvodstva. Teritorija Vojvodstva sa centrom u Parmi predata je kao feud sinu pape Pavla III, Pjer Luiđiju Farnezeu. Pjerov sin i naslednik, Otavio Farneze, dobio je 1556. godine na upravu i grad Pjačencu, postavši time vojvoda Pjačence. Porodica Farneze vladala je Parmom sve do 1731. godine, kada ju je Karlos III Španski nasledio od svoje majke, Elizabete Farneze. Bečkim mirom iz 1738. godine, zaključenom po završetku Rata za poljsko nasleđe, Parma je ustupljena Karlu VI u zamenu za Dve Sicilije. Habzburgovci su upravljali Parmom sve do završetka Rata za austrijsko nasleđe. Ahenskim mirom iz 1748. godine, Parma je predata Filipu, članu dinastije Burbon. Filip je postao osnivač dinastije Burbon-Parma. Napoleon Bonaparta okupirao je Parmu tokom svoje italijanske kampanje 1796. godine. Ugovorom u Aranhuezu, parmanski vojvoda Ferdinand ustupio je Parmu Francuzima u zamenu za Kraljevinu Etruriju koja je nastala od Velikog vojvodstva Toskane. Parma je formalno deo Francuskog carstva tek od 1808. godine (kao departman Taro). Od 1814. godine, Parma je pod vlašću Napoleonove supruge Marije Lujze. Nakon njene smrti 1847. godine, Parmom ponovo vlada dinastija Burbon-Parma, sve do 1859. godine, kada je pristupila Konfederaciji Centralne Italije.
Literatura uredi
- Murphy, Orville Theodore (1982). Charles Gravier, Comte de Vergennes: French diplomacy in the age of revolution, 1719–1787. SUNY Press. ISBN 978-0-87395-482-2.
- Tarle, J. V. (2008). Istorija novog veka. Beograd: Naučno delo. ISBN 978-86-6021-007-6.