Vukašin Mićunović
Vukašin Mićunović (Velestovo, kod Cetinja, 10. decembar 1919 — Beograd, 15. decembar 2005) bio je književnik, učesnik Narodnooslobodilačke borbe i društveno-politički radnik SFR Jugoslavije i SR Crne Gore.
| vukašin mićunović | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Vukašin Mićunović | ||||||||||
| Lični podaci | ||||||||||
| Datum rođenja | 10. decembar 1919. | |||||||||
| Mesto rođenja | Velestovo, kod Cetinja,  Kraljevstvo SHS | |||||||||
| Datum smrti | 15. decembar 2005. (86 god.) | |||||||||
| Mesto smrti | Beograd,  Srbija,  Srbija i Crna Gora | |||||||||
| Profesija | vojno lice, društveno-politički radnik | |||||||||
| Delovanje | ||||||||||
| Član KPJ od | 1939. | |||||||||
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | |||||||||
| Služba | NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941 — 1957. | |||||||||
| Čin | general-major u rezervi | |||||||||
| Odlikovanja |
| |||||||||
Biografija
urediRođen je 10. decembra 1919. u Velestovu, kod Cetinja. Rano je ostao bez roditelja. Gimnaziju je učio na Cetinju, gde se, zajedno sa starijim bratom Veljkom, uključio u omladinski revolucionarni pokret. U članstvo Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ) primljen je 1934, a u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) 1939. godine. Posle završetka gimnazije, studirao je filozofiju u Beogradu. Tokom studija je aktivno učestvovao u studentskom revolucionarnom pokretu.
Posle okupacije Kraljevine Jugoslavije, aprila 1941. godine, vratio se u rodni kraj, gde je bio jedan od organizatora Trinaestojulskog ustanka u cetinjskom kraju. U toku rata je obavljao razne vojne i političke dužnosti: sekretar Okružnog komiteta SKOJ-a i član Okružnog komiteta KPJ za Cetinje; rukovodilac Političkog odeljenja (Politodjela) Desete hercegovačke udrane brigade i 29. hercegovačke divizije i politički komesar 29. divizije.
Posle oslobođenja Jugoslavije, 1945. godine, završio je Višu vojnu akademiju JNA i potom je obavljao razne odgovorne dužnosti u Jugoslovenskoj narodnoj armiji (JNA) — bio je pomoćnik načelnika Glavne političke uprave JA i politički komesar Jugoslovenske ratne mornarice (JRM). Potom je demobilisan i u činu general-majora JNA proizveden u rezervu 1957. godine.
Posle izlaska iz vojske, obavljao je razne društveno-političke dužnosti — bio je sekretar ideološke Komisije Centralnog komiteta Saveza komunista Jugoslavije, direktor novinsko-izdavačkog preduzeća „Borba“, predsednik Saveta za obrazovanje i kulturu Saveznog izvršnog veća (SIV) i dr. Bio je član Centralnog komiteta Saveza komunista Crne Gore i Saveznog odbora Socijalističkog saveza radnog naroda Jugoslavije (SSRNJ). Na Trinaestom kongresu SKJ 1986. izabran je za člana Centralnog komiteta SKJ, ali je podneo ostavku na članstvo u Centralnom komitetu, oktobra 1989, nakon smene crnogorskog rukovodstva, u antibirokratskoj revoluciji.[1] Više puta je biran za narodnog poslanika Savezne skupštine SFRJ.
Njegov brat Veljko, koji je takođe bio učesnik Narodnooslobodilačke borbe i društveno-politički radnik proglašen je za narodnog heroja Jugoslavije.
Umro je 15. decembra 2005. u Beogradu.
Još kao srednjoškolac, počeo se baviti publicistikom i književnim radom. Prve radove objavio je u beogradskoj „Zori“ i vršačkom „Novom srednjoškolcu“. Objavio je romane: Stvari, Cetinje 1956; Oko u oko, Beograd 1959; Godina u noći, Zagreb 1963; Pretposlednji, Beograd 1969; Na dami medaljon Beograd, 1971. i Bolovanja, Beograd 1976; zatim studiju Između kulture i rada, Beograd 1972. godine. Njegova prozna dela su prevođena na nemački, italijanski i mađarski jezik.
Autor je scenarija za filmove: Od monarhije do republike i Četrdeset godina borbe.
Za svoj književni rad 1977. godine je nagrađen Trinaestojulskom nagradom.
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden ratne zastave, Orden partizanske zvezde sa zlatnim vencem, Orden Republike sa zlatnim vencem, Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom, Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem, Orden rada sa crvenom zastavom, Orden za hrabrost i Orden za vojne zasluge sa zlatnim mačevima.
Reference
uredi- ^ „Umorio se nijesam — od uvjerenja neodustajem”. istorijskenovine.unilib.rs. Borba. 23. 10. 1989. str. 5.
Literatura
uredi- Vojna enciklopedija (knjiga peta), Beograd 1973. godina
