Getika
De origine actibusque Getarum ili skraćeno Getika je naziv dela istoričara Jordanesa o istoriji Gota.
Izvori uredi
Jordanes je Getiku pisao 551. godine. U isto vreme pisao je i delo Romana. Za pisanje Getike, Jordanes je koristio izgubljeno delo Kasioda Senatora o Gotima. Knjigu je, prema sopstvenim rečima, imao na raspolaganju svega tri dana te je najveći deo kasnije rekonstruisao na osnovu sećanja. Sem Kasioda, Jordanes je naveo još šesnaest drugih pisaca čija je dela koristio. Može se dokazati i da je koristio neka dela čije pisce nije spomenuo. Među istaknutije treba pomenuti Avlavija, vizigotskog pisca.
Sadržaj uredi
Sadržaj Getike može se podeliti na četiri dela: 1) geografski uvod, 2) istorija o ujedinjenim Gotima, 3) istorija Vizigota, 4) istorija Ostrogota. Zahvaljujući tome što se Jordanes, kao ni ostali pisci njegovog vremena, nije držao samo istorije Gota već je u delo ubacivao i brojne digresije, delo je značajno za proučavanje čitave Velike seobe naroda. Štaviše, u četrdeset i petoj glavi nalazi se, po mišljenju pojedinaca, prvi pomen britansko-keltskog kralja Artura.
Vidi još uredi
Izvori uredi
- Narativni izvori za istoriju Evrope - Miloš Antonović, Utopija, Beograd 2007. godina, pp. 71–2