Goran Marković
Goran Marković (Beograd, 24. avgust 1946) srpski je režiser, scenarista, književnik i univerzitetski profesor u penziji.
| Goran Marković | |
|---|---|
 Goran Marković, ulje na platnu; rad Branislava Mihajlovića | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 24. avgust 1946. |
| Mesto rođenja | Beograd, FNRJ |
| Državljanstvo | Republika Srbija |
| Veza do IMDb-a | |
Biografija uredi
Rođen je u Beogradu. Oba njegova roditelja, Rade Marković i Olivera Marković, su bili poznati srpski glumci. Završio Petu beogradsku gimnaziju, a potom FAMU u Pragu.
Režirao je pedesetak dokumentarnih, 11 celovečernjih filmova, napisao desetak filmskih scenarija, napisao šest pozorišnih komada, režirao tri pozorišne predstave, napisao tri knjige.
Predaje režiju na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, član je Evropske akademije za filmsku umetnost u Briselu.
Kolumnista je dnevnih novina Politika gde mahom piše o temama iz kulture.[1]
Razveden je, nema dece.
Nagrade uredi
Dobio je više od 30 domaćih[2] i stranih nagrada i priznanja, kako za rad na filmu, tako i za pozorišno stvaralaštvo.
- 1977 - Zlatni dukat Manhajmskog festivala
- 1987 - Nagrada za najbolji scenario na filmskom festivalu u Vrnjačkoj Banji za film Već viđeno
- 1987 - Zlatna arena u Puli za film Već viđeno
- 1989 - Zlatna arena u Puli za film Sabirni centar
- 1992 - Nagrada za najbolju režiju na filmskom festivalu u San Sebastijanu za film Tito i ja[3]
- 1997 - Gran pri filmskog festivala u Montrealu za film Kordon[4]
- 2008 - Sterijina nagrada za najbolji savremeni tekst za Turneju[5]
- 2012 - Nacionalni orden Legije časti[6][7]
- 2021 - „Mihićevo zlatno pero“ - Festival filmskog scenarija u Vrnjačkoj Banji[8]
- 2021 - Nagrada za životno delo - Festival autorskog filma[9]
- 2022 - Počasna nagrada Maverick[10]
Filmografija uredi
Reditelj uredi
- 1969 - Drži bure vodu dok majstori ne odu
- 1971 - Bez naziva
- 1977 - Specijalno vaspitanje
- 1979 - Nacionalna klasa
- 1980 - Majstori, majstori
- 1982 - Variola vera
- 1985 - Tajvanska kanasta
- 1987 - Već viđeno
- 1989 - Sabirni centar
- 1992 - Tito i ja
- 1995 - Urnebesna tragedija
- 1994 - Otvorena vrata (2 epizode)
- 1999 - Nevažni junaci
- 2000 - Srbija, godine nulte (Serbie, annee zero)
- 2002 - Kordon
- 2008 - Turneja
- 2012 - Falsifikator
- 2014 - Tajna Titove sobe (televizijski dokumentarac)
- 2015 - Konstantin Koča Popović (dokumentarac)
- 2016 - Slepi putnik na brodu ludaka
- 2019 - Delirijum tremens (film)
- 2019 - Delirijum tremens (serija)
Glumac uredi
- 1969 - Nedjelja
- 1971 - Bez naziva (TV)
- 1971 - Apotekarica (TV)
- 1976 - Ozračeni (TV)
- 1977 - Specijalno vaspitanje
- 1977 - Miris poljskog cveća
- 1983 - Balkan Ekspres
- 1985 - Tajvanska kanasta
- 1986 - Lijepe žene prolaze kroz grad
Knjige uredi
- 1990 - Češka škola ne postoji
- 1992 - Tito i ja
- 2000 - Godina dana
- 2008 - Male tajne
- 2015 - Tri priče o samoubicama
- 2018 - Beogradski trio[2]
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ Marković, Goran. „Pogledi – Goran Marković”. Politika. Arhivirano iz originala 22. 05. 2011. g. Pristupljeno 25. 5. 2011.
- ^ a b [1] Biografija Gorana Markovića na sajtu izdavačke kuće Laguna
- ^ San Sebastian 40 edition 1992 Awards
- ^ Le Devoir FFM - Le Grand Prix des Amériques au Cordon de Markovic
- ^ RTS: Izuzetan doprinos Gavrasa i Markovića
- ^ Vojvodine, Javna medijska ustanova JMU Radio-televizija. „Francuski orden za troje srpskih umetnika”. JMU Radio-televizija Vojvodine (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-01-21.
- ^ Orden viteza i oficira Francuske („Politika“, 14. novembar 2012)
- ^ „SVE POČINjE OD SCENARIJA: Goran Marković prvi dobitnik nagrade „Mihićevo zlatno pero“”. NOVOSTI (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-08-14.
- ^ Serbia, RTS, Radio televizija Srbije, Radio Television of. „Goranu Markoviću uručena nagrada za životno delo na Festivalu autorskog filma”. www.rts.rs. Pristupljeno 2021-11-27.
- ^ „Goran Marković Maverick Motovunskog festivala - Kultura - Dnevni list Danas” (na jeziku: srpski). 2022-07-18. Pristupljeno 2022-07-18.
