Desenzitizacija (psihologija)
Desenzitizacija je eliminacija ili minimalizovanje fizičkih ili psihičkih reakcija na stimulus. Bihevioristički orijentisani socijalni radnici koriste formu desentizacije poznatu kao sistematsku desentizaciju kako bi pomogli pojedinim klijentima da prevaziđu određene strahove ili neefektivne obrasce ponašanja.[1][2][3]
Na primer, agorafobni pacijenti, koji se boje otvorenog prostora i društvenim okupljanjima izvan svoje kuće, mogu biti postepeno stimulisani do povećaju interakcije sa spoljnim svetom putem njihovog stavljanja u situacije koje su neprijatne, ali koje ne provociraju paniku kod njih. Ovladavanje njihovim anksioznošću u veoma malim dozama može im omogućiti da preuzmu veće korake do samostalnosti. Desenzitizacija može biti alternativa ili dodatak lekovima za smanjenje anksioznosti.[4]
Izvori uredi
- ^ Ovaj članak ili njegov deo izvorno je preuzet iz Rečnika socijalnog rada Ivana Vidanovića uz odobrenje autora.
- ^ Wolpe, Joseph (1958). Psychotherapy by reciprocal inhibition. Stanford, Calif: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-0509-7.
- ^ „Systematic Desensitization -- Self-administered”.
- ^ Arnow, Bruce Alan; Taylor, C. (1988). The nature and treatment of anxiety disorders. New York: Free Press ; London. ISBN 978-0-02-932981-8.
Literatura uredi
- Arnow, Bruce Alan; Taylor, C. (1988). The nature and treatment of anxiety disorders. New York: Free Press ; London. ISBN 978-0-02-932981-8.
- Wolpe, Joseph (1958). Psychotherapy by reciprocal inhibition. Stanford, Calif: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-0509-7.