Dimitrije Balać
Dimitrije Balać (Kordun, 16. jul 1913 — 26. maj 1979) bio je episkop Slobodne srpske pravoslavne crkve, episkop australijsko-novozelandski.
| Dimitrije (Balać) | |
|---|---|
.jpg) | |
| Osnovni podaci | |
| Pomesna crkva | Srpska pravoslavna crkva |
| Čin | episkop |
| Titula | episkop australijsko-novozelandski |
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Dušan Balać |
| Datum rođenja | 16. jul 1913. |
| Mesto rođenja | Kordun, Austrougarska |
| Datum smrti | 26. maj 1979. (65 god.) |
Biografija
urediPo završetku monaške škole u manastiru Visoki Dečani, 15. decembra 1934. godine, zamonašen je sa imenom Dimitrije. Njegov duhovni otac bio je iguman Dionisije (Milivojević), kasnije episkop američko-kanadski. 15. decembra 1935. godine rukopoložen je u jeromonaha. Jeromonah Dimirije je bio iguman manastira Dečana, zatim iguman manastira Gomirje i privremeni paroh u Marindolu, kod Karlovca.[1]
1940. godine, kao namesnik manastira Gomirje, dobio je poziv od episkopa Dionisija (Milivojevića) da ode sa njim na službu u Ameriku, na šta je Dimitrije pristao. Došavši u Ameriku 15. aprila 1940. godine, postavljen je za igumana Manastira Svetog Save u Libertivilu.
Iguman Dimitrije je takođe služio u brojnim crkvama u Sjedinjenim Državama: u južnom Čikagu, luci Indijana i Omahi. Potom je služio kao paroh u Džoanstaunu, u Šedlendu, a zatim u hramu Svetog Save u Los Anđelesu do 1960-ih godina, kada je uzdignut u čin arhimandrita i postavljen za sekretara Eparhije američke i kanadske.
Godine 1964. pratio je episkopa Dionisija u Englesku, zatim u Damask, Siriju i Bejrut. Krajem oktobra stigli su kod Srba u Australiju.
31. oktobra 1964. godine na Prvom „crkvenom i narodnom saboru“ u Melburnu izabran je za Episkopa nove Eparhije australijsko-novozelandske. Na Crkvenom i narodnom saboru Eparhije američko-kanadske pri manastiru Svetog Save kod Libertivila, održanom 28-30. septembra 1966. godine, doneta je odluka Sabora u Melburnu 31. oktobra 1964. o izboru Dimitrija, kako je episkop potvrđen. 13. novembra 1966. godine hirotonisan je u manastiru Svetog Save u Libertivilu.
Episkop Dimitrije je stigao u Australiju 26. decembra 1966. godine. Njegovom odlukom od 8. februara 1967. godine, na osnovu Povelje Slobodne Srpske pravoslavne crkve – Eparhije australijsko-novozelandske, obrazovan je Eparhijski crkveni sud.[2]
Njegovim dolaskom podignuto je i osvećeno više hramova. Prvi hram, koji je osveštao episkop Dimitrije, bio je hram Svetog Georgija u Kambramatu.
U administrativnoj službi isticao se marljivošću i tačnošću, a stvaralačka energija podsticala je druge na konstruktivan rad. Organizovao je crkveni život.
Učestvovao je 15. februara 1968. u hirotoniji klirika nekanonske Beloruske autokefalne pravoslavne crkve Andreja (Krit) u „episkopa Grodno-Novogrudočkog i Klivlenda“, a 10. marta iste godine učestvovao je u hirotoniji klirika iste jurisdikcije Nikolaja (Macukeviča) u episkopu „Episkopu turovsko-pinskom i torontalskom“.[3]
Preminuo je 26. maja 1979. godine, a sahranjen je na severnoj strani manastirske crkve Svetog Save kod Libertivila.
Izvori
uredi- ^ Stanimir Spasović, Srboljub Miletić Episkop Dimitrije (Balać)[mrtva veza] // ISTORIJA SRPSKE PRAVOSLAVNE CRKVE U AUSTRALIJI, NOVOM ZELANDU I JUŽNOJ AFRICI
- ^ [svetosavlje]
- ^ Nikolaй (Macukevič)
