Dmitrij Rogozin
Dmitrij Olegovič Rogozin (rus. Дмитрий Олегович Рогозин; Moskva, 21. decembar 1963) ruski je političar, diplomata, doktor filozofskih nauka i bivši generalni direktor Roskosmosa. Bio je stalni predstavnik Ruske Federacije pri NATO-u od 2008. do 2011. godine.[1] Od 2011. do 2018. bio je zamenik predsjednika Vlade Ruske Federacije zadužen za odbrambenu industriju i svemir.[2]
| Dmitrij Rogozin | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Dmitrij Rogozin 2015. godine | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Puno ime | Dmitrij Olegovič Rogozin | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Datum rođenja | 21. decembar 1963. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Mesto rođenja | Moskva, SSSR | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Državljanstvo | Rusija | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Narodnost | Rus | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Religija | pravoslavac | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Univerzitet | Moskovski državni univerzitet | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Profesija | Doktor filozofskih nauka | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Porodica | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Deca | sin Aleksej | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Politička karijera | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Politička stranka | sada: Jedinstvena Rusija ranije: Rodina (2003–2006) NPRF (2001–2003) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Do marta 2006. bio je predsjednik partije Otadžbina (rus. Родина).
Biografija uredi
Dmitrij Rogozin se rodio u porodici koja ima dugu vojničku tradiciju. Po očevoj liniji Rogozin pripada poljskom plemićkom rodu Mitkeviča-Želtoka.[3] Međutim, jedan njegov pradeda (deda njegove majke), Milan Jovanović Karadžić,[4] ima srpsko porijeklo iz plemena Drobnjaci. Milan se rodio i odrastao u selu Petnjica kod Šavnika u Crnoj Gori odakle je kao dobrovoljac otišao u Rusko-japanski rat (1904—1905)[5] zajedno sa još nekoliko hiljada sunarodnika. Nakon rata Milan je ostao u Rusiji i tu je zasnovao porodicu. Umro je 30-ih godina u Orenburgu gdje se i danas nalazi njegov grob. Jedan čukundeda mu je bio general Nikolaj Antonovič Mitkijevič-Žoltok, jedan od rukovodilaca Bijelog pokreta na jugu Rusije i 1920. je zajedno sa Vrangelom emigrirao u Srbiju, gdje je i sahranjen.[6][7][8]
Otac Dmitrija Rogozina je bio Oleg Konstantinovič Rogozin, general-potpukovnik, profesor, doktor tehničkih nauka, heroj socijalističkog rada. Do odlaska u ostavku vršio je dužnost prvog zamjenika načelnika Službe naoružanja Ministarstva odbrane Sovjetskog Saveza. Majka mu je bila Tamara Vasiljevna Rogozina (djevojačko Prokofjeva). Do odlaska u penziju radila je u stomatološkom kompleksu Moskovskog medicinskog stomatološkog instituta.
Dmitrij Rogozin je 1996. na Filozofskom fakultetu Moskovskog univerziteta odbranio disertaciju na temu „Rusko pitanje i njegov uticaj na nacionalnu i međunarodnu bezbjednost“ i postao je kandidat (magistar) filozofskih nauka. Godine 1999. odbranio je doktorsku disertaciju na temu „Problemi nacionalne bezbjednosti Rusije na kraju 21. vijeka“.
Politička karijera uredi
U februaru 2003. godine Dmitrij Rogozin je objavio da napušta Narodnu partiju Rusije i prelazi u Jedinstvenu Rusiju obrazlažući da ljudi koji podržavaju predsjednika (Vladimira Putina) moraju nastupati u jednoj političkoj organizaciji.
Dana 14. septembra 2003. na osnivačkoj konferenciji izbornog bloka Otadžbina (Narodno-patriotski savez) bio je izabran za potpredsjednika Visokog savjeta bloka i za rukovodioca izbornog štaba. Dana 7. decembra 2003. Dmitrij Rogozin je bio ponovo izabran na deputatsku dužnost kada je blok Otadžbina osvojio 9,1% glasova i prošao u Državnu dumu. Izabran je za zamjenika predsjednika Državne dume, a u martu 2004. za rukovodioca frakcije Otadžbina. Bio je član Komiteta Državne dume za međunarodne poslove. U vreme predsjedničkih izbora 2004, između Rogozina i potpredsjednika partije Sergeja Glazjeva je nastao raskol. Rogozin je pozvao partiju da podrži Vladimira Putina, dok se Glazjev sam želio kandidovati za predsjednika. U unutarpartijskoj borbi Rogozin je pobijedio Glazjeva, i jula 2004. postao je jedini predsjednik partije.
Novembra 2005, pred izbore za Moskovsku gradsku dumu, izašla je skandalozna televizijska reklama Očistimo Moskvu od smeća sa učešćem Rogozina. Partija je optužena za ekstremizam, a Dmitriju Rogozinu je bio objavljen informacioni bojkot, tj. partija nije mogla učestvovati ni na jednim izborima za regionalne parlamente. Zbog takvog pritiska on je marta 2006. godine dao ostavku na dužnost predsjednika partije i rukovodioca frakcije. U decembru 2006. organizovao je osnivački kongres Kongresa ruskih opština gde je bio izabran za predsjednika. Aprila 2007. Rogozin je objavio svoju namjeru da osnuje partiju pod imenom Velika Rusija. Maja 2007. godine održao se osnivački kongres, ali partija na kraju nije bila registrovana.
Dana 9. januara 2008. ukazom predsjednika Ruske Federacije Vladimira Putina Rogozin je bio imenovan za stalnog predstavnika Rusije pri NATO-u u Briselu. Na toj funkciji je bio do 23. decembra 2011.
Lični život uredi
Dmitrij Rogozin je oženjen i ima sina. Supruga mu se zove Tatjana Genadijevna Rogozina (djevojački Serebrjakova). Sin mu se zove Aleksej Dmitrijevič Rogozin, bavi se biznisom i član je Omladinske društvene komore. Godine 2005. Dmitrij Rogozin je postao djed, rodio mu se unuk Fjodor, a 2008. unuka Marija.
Dmitrij Rogozin je majstor sporta za rukomet. Aktivno se bavi fudbalom, tenisom i košarkom. Takođe se bavi ronjenjem.
Govori engleski, španski, italijanski i francuski jezik.
Diplomatski rang uredi
Izvori uredi
- ^ „Putin appoints 'nationalist' Rogozin as Russia's NATO envoy”. RIA Novosti. 1. 10. 2008. Arhivirano iz originala 14. 3. 2008. g. Pristupljeno 25. 9. 2008.
- ^ „Rogozin, Dmitry Olegovich”. Russia Profile. 4. 1. 2008. Arhivirano iz originala 24. 9. 2008. g. Pristupljeno 25. 9. 2008.
- ^ „Dmitriй Rogozin. Baron Žoltok. Istoriя odnoй Rossii”.
- ^ „Dmitrij Rogozin porijeklom iz Šavnika?”.
- ^ „Razmišljanje o „onom“ uslovu”.
- ^ „Rogozin otkriva hoće li biti ruskih baza u Srbiji (12. januar 2016)”. Arhivirano iz originala 27. 01. 2016. g. Pristupljeno 19. 01. 2016.
- ^ Rogozin: Nađite mi pradedu; Vučić: Učinićemo sve (B92, 22. januar 2016)
- ^ Misterija groba Rogozinovog čukundede („Večernje novosti“, 23. januar 2016)
Spoljašnje veze uredi
- Zvanična stranica Dmitrija Rogozina Arhivirano na sajtu Wayback Machine (23. jun 2005) (jezik: ruski)
- Službena stranica stalnog predstavnika Rusije pri NATO-u (jezik: engleski)
- „Novac uvažava tišinu, a ‘civilizovani svet’ gvozdenu pesnicu“ (intervju)
