Википедија

Dragoslav Jovanović

професор права, ректор београдског универзитета

Dragoslav Jovanović (Beograd, 4. decembar 1886 — Beograd, 16. jul 1939), doktor prava, profesor Pravnog fakulteta i rektor Univerziteta u Beogradu od 1936. do 1939. godine.

Dragoslav Jovanović
Dragoslav Jovanović (1886−1939)
Lični podaci
Datum rođenja(1886-12-04)4. decembar 1886.
Mesto rođenjaBeograd, Kraljevina Srbija
Datum smrti16. jul 1939.(1939-07-16) (52 god.)
Mesto smrtiBeograd, Kraljevina Jugoslavija
Naučni rad
Poljepravo
InstitucijaUniverzitet u Beogradu

Biografija uredi

Rođen je 4. decembra 1886. godine u Beogradu u činovničkoj porodici. Njegov otac Bogoljub Jovanović (1839—1924), član Srpskog Učenog Društva, bio je dugi niz godina statističar i upravnik Uprave državne statistike u Srbiji. Majka Emilija (1860—1939) poticala je iz učiteljske porodice Dimić, a i sama je do udaje radila kao nastavnica Kragujevačke gimnazije. Nakon osnovne škole završio je Prvu mušku gimnaziju, a potom Pravni fakultet u Beogradu. Neposredno pred početak Prvog svetskog rata, tokom 1913. i 1914. godine zajedno sa Živkom Jovanovićem je kao stipendista pohađao doktorske studije na Pravnom fakultetu u Parizu. Nakon početka rata napustio je Francusku i došao u Srbiju, gde je jedno vreme bio tumač u francuskoj vojnoj misiji, ali se potom razboleo pa je tokom austrougarske okupacije ostao u Beogradu.[1]

Posle oslobođenja zemlje i stvaranja Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca doktorirao je na Pravnom fakultetu u Beogradu. Godine 1919. je bio postavljen za sekretara Generalne direkcije državnog računovodstva, a 1920. je postao sekretar u kabinetu ministra finansija. Iste godine je postavljen i za bibliotekara Ministarstva finansija sa rangom inspektora. Godine 1921. je postao načelnik Generalne direkcije državnih dugova.[1] Nakon nekoliko godina napustio je činovničku službu i 1923. godine je bio postavljen za vanrednog profesora javnog prava na Pravnom fakultetu. Godine 1930. je postao redovni profesor Univerziteta u Beogradu.

Bavio se naučnim radom, a glavna dela su mu bila Pojam zakona i Donošenje zakona. Pojam zakona je bio i njegova doktorska teza, koju je odbranio 1923. godine pred tadašnjim dekanom pravnog fakulteta Čedomiljem Mitrovićem, Jevgenijem Spektorskim i svojim mentorom, Slobodanom Jovanovićem. Bio je urednik enciklopedije „Sveznanje”. Sarađivao je prilikom donošenja svih zakona, uredbi i pravilnika Univerziteta u Beogradu, kao i u njihovim izmenama i dopunama. Bio je jedan od osnivača i prvi predsednik Kreditne zadruge univerzitetskih nastavnika, a takođe je sarađivao i u upravi Udruženja univerzitetskih nastavnika. Bio je predsednik Jugoslovenskog profesorskog društva i Jugoslovenskog učiteljskog udruženja.[2] Bio je među osnivačima Vukove zadužbine 1937. godine i zamenik njenog prvog predsednika Aleksandra Belića,[3][4] a takođe i član prvog nadzornog odbora Srpskog kulturnog kluba.[5]

U vreme velikih političkih sukoba na Beogradskom univerzitetu, u kojima je stradao student Žarko Marinović, svega par dana nakon tragedije odlukom Univerzitetskog veća je 28. aprila 1936. godine bio izabran za rektora Univerziteta.[6] Iako je bio veliki pravni stručnjak i ugledni profesor, njegov izbor za rektora bio je prvenstveno jer nije pripadao nijednoj političkoj partiji i bio je pomirljivog duha koji mu je pomogao da unese potrebni mir između raznih studentskih grupa i vlasti Univerziteta.[7] Zbog svog slobodoumnog i demokratskog ponašanja, ali i popustljivosti prema revolucionarnom studentskom pokretu, nazivan je „crveni rektor”.

Bio je oženjen Milicom rođ. Stajić, sa kojom je imao troje dece, sinove Bogoljuba, Desimira i kćerku Milu. Sin Bogoljub bio je slikar.[8]

Umro je 16. jula 1939. godine u Beogradu i sahranjen je na Novom groblju.

Za svoje učešće u Prvom svetskom ratu bio je odlikovan čehoslovačkim Ordenom belog lava trećeg reda i, pred samu smrt, francuskom Legijom časti trećeg reda.[9]

U znak sećanja na njega, jedna ulica u centru Beograda, koja spaja ulicu Kralja Milana i Trg Nikole Pašića, nosi njegovo ime.

Dela uredi

  • Jovanović, Dragoslav (1923). Pojam zakona (PDF). Beograd: Geca Kon. Arhivirano iz originala (PDF) 05. 01. 2018. g. Pristupljeno 04. 01. 2018. 
  • Jovanović, Dragoslav (1923). Donošenje zakona (PDF). Beograd: Geca Kon. Arhivirano iz originala (PDF) 05. 01. 2018. g. Pristupljeno 04. 01. 2018. 

uz stručne doprinose u enciklopedijama, zbornicima, časopisima, zakonskim tekstovima, itd.

Reference uredi

  1. ^ a b Jovanović 1923, str. 80– harvnb greška: više ciljeva (2×): CITEREFJovanović1923 (help)
  2. ^ Moskovljević, Miloš S. Proslava stopedesetogodišnjice rođenja Vuka St. Karadžića. Naš jezik, godina VI (1937). Beograd: Lingvističko društvo. Str. 41-42.
  3. ^ Moskovljević, Miloš S. Proslava stopedesetogodišnjice rođenja Vuka St. Karadžića. Naš jezik, godina VI (1937). Beograd: Lingvističko društvo. Str. 60.
  4. ^ novosti.rs
  5. ^ Dimić, Ljubodrag (1996). Kulturna politika u Kraljevini Jugoslaviji 1918-1941. 1. Beograd: Stubovi kulture. Str. 520.
  6. ^ "Politika", 29. april 1936
  7. ^ Popović (2005)
  8. ^ Ćinkul, Ljiljana (26. 4. 2021). „Korifej likovne umetnosti”. Politika. Pristupljeno 30. 4. 2021. 
  9. ^ "Vreme", 17. jul 1939, str. 1 i 4

Literatura uredi

  • „Beogradski Student”, vanredni broj, 20. avgust 1939.
  • Mala enciklopedija Prosveta tom I. Beograd: Prosveta. 1978. ISBN. 
  • Jordanović, Branislava (2005). Rektori Liceja, Velike škole i Univerziteta u Beogradu: 1838-2005. Beograd: Univerzitet u Beogradu; Zavod za udžbenike i nastavna sredstva. 
  • Popović, Dejan (2005). Univerzitet u Beogradu 1838-2005. Sto godina prvog srpskog Zakona o Univerzitetu. Beograd: Unvierzitet u Beogradu. 

Spoljašnje veze uredi


rektor Univerziteta u Beogradu
1936 — 1939
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Драгослав_Јовановић&oldid=27499043”