Dragoljub Mićunović
Dragoljub Mićunović (Merdare kod Kuršumlije, 14. jul 1930) srpski je filozof i političar, bivši predsednik Skupštine Srbije i Crne Gore, bivši narodni poslanik koji je bio nekoliko puta biran u saveznoj i republičkoj skupštini, trenutno je počasni predsednik Demokratske stranke i jedan je od 13 intelektualaca koji su obnovili rad predratne Demokratske stranke.[1]
| Dragoljub Mićunović | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||||||||||||||
| Datum rođenja | 14. jul 1930. | ||||||||||||||||||||||
| Mesto rođenja | Merdare, Kraljevina Jugoslavija | ||||||||||||||||||||||
| Prebivalište | Beograd | ||||||||||||||||||||||
| Državljanstvo | Republika Srbija | ||||||||||||||||||||||
| Narodnost | Srbin | ||||||||||||||||||||||
| Religija | pravoslavni hrišćanin | ||||||||||||||||||||||
| Profesija | filozof i psiholog | ||||||||||||||||||||||
| Politička karijera | |||||||||||||||||||||||
| Politička stranka | Demokratska stranka (1990–1996, 2004–) Ostale: Demokratski centar (1996—2004) Savez komunista Jugoslavije | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
BiografijaUredi
Završio je gimnaziju u Prokuplju 1950. godine, a potom je upisao filozofiju na beogradskom Filozofskom fakultetu, gde je diplomirao 1954. Kao osamnaestogodišnjak proveo je godinu dana i osam meseci u logoru na Golom otoku, jer je kao mlad komunista i član Komunističke partije Jugoslavije, a kasnije Saveza komunista Jugoslavije bio ideološki priklonjen Sovjetskom Savezu i Josifu Staljinu.
Mićunović je jedno vreme, po diplomiranju, radio kao profesor filozofije i psihologije u Kruševcu. Početkom 1960-ih postaje asistent na beogradskom Filozofskom fakultetu na katedri za filozofiju.
Godine 1968. bio jedan od organizatora studentskih demonstracija u Beogradu, zbog čega je bio hapšen, cilj organizatora studentskih demonstracija bila je borba protiv tzv. crvene buržoazije i politička borba za uspostavljanje većeg komunizma tj. staljinizma. Početkom 1975. godine, zajedno sa još sedam profesora, udaljen sa beogradskog Filozofskog fakulteta zbog „političke nepodobnosti“. Narednih nekoliko godina proveo je u Nemačkoj gde se politički formira kao demokrata. U SFR Jugoslaviju se vratio 1983. godine i u narednom periodu učestvovao je u Odboru za odbranu slobode misli i izražavanja koji je delovao na prostoru bivše Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije. Jedan od osnivača Instituta za filozofiju i društvenu teoriju Univerziteta u Beogradu.[2]
Godine 1989. učestvovao u obnavljanju rada Demokratske stranke, a februara 1990. godine izabran za predsednika DS. Decembra iste godine, na prvim višestranačkim izborima, izabran je za poslanika u Skupštini Srbije. Dve godine kasnije, 1992, postaje poslanik i u Veću republika Skupštine SR Jugoslavije.
Godine 1994. smenjen sa mesta predsednika Demokratske stranke. Tako je došlo (1996) do formiranja nove stranke pod nazivom Demokratski centar, i Mićunović postaje lider te stranke. Iste godine, u novembru, postaje poslanik na listi opozicione koalicije „Zajedno“ u Veću građana Skupštine SR Jugoslavije.
Krajem 1999. Mićunović je bio jedan od inicijatora ujedinjenja srpskih opozicionih stranaka u jedan blok. To će, u januaru 2000. godine, dovesti do stvaranja DOS-a (Demokratska opozicija Srbije). Kada je DOS u oktobru 2000. došao na vlast, Mićunović postaje predsednik Veća građana Skupštine SR Jugoslavije. A februara 2003. godine, nakon ukidanja Savezne Republike Jugoslavije, izabran je za predsednika Skupštine Srbije i Crne Gore.
Novembra 2003. bio je predsednički kandidat DOS-a na neuspelim izborima za predsednika Srbije, gde je u prvom krugu dobio manje glasova od kandidata Srpske radikalne stranke Tomislava Nikolića. Decembra iste godine, na vanrednim izborima za Skupštinu Srbije, izabran je za poslanika u srpskom parlamentu. Početkom 2004. postaje poslanik i u Skupštini Srbije i Crne Gore.
Ponovo je izabran za poslanika u srpskom parlamentu na vanrednim izborima u januaru 2007. zatim u maju 2008, maju 2012. i aprilu 2016. godine.
Trenutno je počasni predsednik Demokratske stranke.
OdlikovanjaUredi
Orden italijanske zvezde solidarnosti, Veliki oficir (Italija).[3]
Orden legije časti, Oficir (Francuska).[4]
ReferenceUredi
- ^ Narodna skupština Republike Srbije | Narodni poslanik
- ^ „Institut za filozofiju i društvenu teoriju”. Arhivirano iz originala 11. 6. 2015. g. Pristupljeno 12. 12. 2014. Tekst „ Univerzitet u Beogradu ” ignorisan (pomoć)
- ^ „Presidenza della Repubblica”. Quirinale.it. 27. 12. 2007. Pristupljeno 14. 2. 2013.
- ^ „(„Blic“, 7. februar 2013)”. Arhivirano iz originala 12. 2. 2013. g. Pristupljeno 14. 2. 2013.
Spoljašnje vezeUredi
- Biografija Dragoljuba Mićunovića na sajtu Demokratske stranke
- Razgovor nedelje: Dragoljub Mićunović („Politika“, 11. jul 2010)
- Mićunović: Raspad preti ko god da pobedi („Večernje novosti“, 10. septembar 2012)
- Ne okrećem leđa nikome - intervju („Politika“, 25. mart 2014)