Drago Đurović
Drago Đurović (Bitolj, 29. mart 1923 — Titograd, 30. mart 1986)[1] je bio jugoslovenski i crnogorski vajar, slikar i slikarski pedagog.
| Drago Đurović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 29. mart 1923. |
| Mesto rođenja | Bitolj, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 30. mart 1986. (63 god.) |
| Mesto smrti | Titograd, SFR Jugoslavija |
Biografija uredi
Rođen je 1923. godine u Bitolju. Drago je bio iz mesta Grlić kod Danilovgrada. Akademiju likovnih umetnosti završio je u Beogradu 1951. godine. Tokom studijskih putovanja boravio je u Italiji i Francuskoj. Prvi put je izlagao u Cetinju 1950. godine. Izlagao je sa grupom „Trojica“.
Učestvovao je na izložbama Savremene jugoslovenske umetnosti u zemlji i inostranstvu, na izložbama Udruženja likovnih umetnika Crne Gore, Saveza likovnih umetnika Jugoslavije, Izložbi savremenih evropskih umetnika u Njujorku 1962, Drugom trijenalu likovnih umetnosti u Beogradu 1964. godine i ostalo.
Umro je 1986. godine u Titogradu.
Po njemu se danas zove nagrada u Crnoj Gori, koja se dodeljuje pojedinim vajarima za najbolje vajarsko ostvarenje godine.
Stvaralaštvo uredi
Neki od njegovih spomenika u javnom prostoru su:
- Spomenik Partizanu-borcu, Podgorica 1957. (u saradnji s arhitektom Vojislavom Đokićem)
- Spomenik palim borcima, Danilovgrad 1959. (u saradnji s arhitektom Mirkom Đukićem)
- Spomenik streljanim omladincima Danilovgrad-Lazine 1959.
- Spomenik palim borcima NOB-a, Pljevlja 1960. (u saradnji s arhitektom Mirkom Đukićem)
- Torzo, Aranđelovac 1977.
- Bista Baja Sekulića u Danilovgradu
- Spomenik u Vuksanlekićima-Podgorica
- Mermerna skulptura(friz) na južnom zidu glavne pošte u Podgorici.
Reference uredi
- ^ „Naslovi.net”. Arhivirano iz originala 04. 03. 2016. g. Pristupljeno 30. 08. 2012.
Literatura uredi
- Miloš Bajić, ur. Spomenici revoluciji: Jugoslavija. „SUBNOR Jugoslavije“ Beograd, „Svjetlost“ Sarajevo 1968. godina.
- Drago Zdunić, ur. Revolucionarno vajarstvo. „Spektar“, Zagreb 1977. godina.
