Dušan Đerić (pravnik)
Dušan Đerić (19. septembar 1882. — avgust 1941. Jadovno) srpski je pravnik, senator i društveni radnik.
Dušan Đerić | |
|---|---|
| Datum rođenja | 19. septembar 1882. |
| Mjesto rođenja | Kotorsko Austrougarska |
| Datum smrti | avgust 1941. (58 god.) |
| Mjesto smrti | logor Jadovno Nezavisna Država Hrvatska |
| Uzrok smrti | Ubistvo |
| Prebivalište | Tuzla |
| Državljanstvo | Kraljevina Jugoslavija |
| Obrazovanje | Pravni fakultet u Zagrebu |
| Zanimanje | advokat |
| Politička stranka | Narodna radikalna stranka Jugoslovenska radikalna zajednica |
Biografija uredi
Osnovnu školu završio je u Gračanici, gimnaziju u Tuzli, a Pravni fakultet u Zagrebu. Radio je kao sudski pripravnik 1911-1913, a potom i kao sudija 1913-1919. u Tuzli, gdje je 1921. otvorio advokatsku kancelariju. Kao omladinac počeo se baviti nacionalnim radom i politikom. Za vrijeme studija sarađivao je sa zagrebačkim društvom "Balkan", sarajevskom "Slogom", te srpskim sokolima iz Tuzle, kojima je pristupio 1907. godine. U Tuzli je, nakon stvaranja Kraljevine SHS, bio predsjednik Srpske čitaonice, Srpskog kluba i "Narodne odbrane"; radio je na obnovi djelatnosti "Prosvjete" (1919), te bio član i predsjednik njenog mjesnog i oblasnog odbora.[1] Bio je prvi vlasnik i odgovorni urednik lista "Narodnog lista" organa Okružnog odbora Narodne radikalne stranke.[2] U Tuzli je bio angažovan na podizanju Sokolskog doma (1932), Zajednice doma i škole, a inicirao je i podizanje spomenika kralju Aleksandru (1935).
Od 1919. bio je član Narodne radikalne stranke, potom sekretar i predsjednik mjesnog, kasnije oblasnog odbora, a 1927. izabran je za poslanika u oblasnoj skupštini u Sarajevu. Pristupio je Jugoslovenskoj radikalnoj zajednici, po njenom osnivanju. Avgusta 1936. postavljen je za senatora. Nakon uspostavljanja Nezavisne Države Hrvatske, uhapšen je, odveden u logor Danica, a potom u logor Jadovno. Nekolicina uglednih tuzlanskih muslimana i Hrvata isposlovala je njegovo puštanje, ali je on to odbio ukoliko se ne puste i njegovi sugrađani. Ustaše to nisu odobrile, te je ubijen avgusta 1941.[1]
Reference uredi
- ^ a b Enciklopedija Republike Srpske. 3, D-Ž. Banja Luka: Akademija nauka i umjetnosti Republike Srpske. 2020. str. 534. ISBN 978-99976-42-37-0.
- ^ Pavlović, Vitomir (17. 03. 2016). „Tuzlanska štampa do Drugog svjetskog rata”. Mediacentar. Pristupljeno 12. 11. 2021.
