Episkopija debarsko-kičevska
Episkopija debarsko-kičevska je eparhija Pravoslavne ohridske arhiepiskopije pod jurisdikcijom Srpske pravoslavne crkve. Arhijerej-administrator je episkop Joakim (Jovčevski).[1]
| Episkopija debarsko-kičevska Pravoslavna ohridska arhiepiskopija | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Sjedište | Ohrid |
| Država | Severna Makedonija |
| Osnovana | 2002-2005 |
| Ukinuta | 2022-2023 |
| www | |
| Arhijerej | |
| Arhijerej | administrator Joakim (Jovčevski) |
| Čin arhijereja | episkop |
| Titula arhijereja | episkop pološko-kumanovski i mjestobljustitelj debarsko-kičevski |
-sr.svg) | |
Istorija uredi
Sve do 2002. godine, ovo područje se u okviru eparhijskog ustrojstva SPC smatralo delom upražnjenih kanonskih eparhija, čijim je administratorima još od izbijanja crkvenog raskola (1967) bilo zabranjivano (od strane držvnih vlasti tadašnje SR Makedonije, odnosno BJRM) da obavljaju svoju službu na tom prostoru, na kome je tadašnja raskolnička Makedonska pravoslavna crkva u međuvremenu osnovala svoju Debarsko-kičevsku episkopiju.
Nakon sklapanja Niškog sporazuma, SPC je tokom 2002. godine donela niz odluka koje su se odnosile na preuređenje jerarhijskih odnosa u cilju organizovanja autonomne Ohridske arhiepiskopije, u čijem sastavu bi se nalazila i novostvorena kanonska Debarsko-kičevska episkopija. Odlukom Svetog arhijerejskog sabora SPC od 23. septembra 2002. godine, tadašnji veleško-povardarski vladika Jovan (Vraniškoski) postavljen je za patrijaršijkog egzarha nad svim eparhijama SPC na području tadašnje BJRM, uključujući i Debarsko-kičevsku episkopiju.[2]
Stvaranje kanonske Debarsko-kičevske episkopije potvrđeno je 24. maja 2005. godine kada je Sveti arhijerejski sabor SPC usvojio Tomos o crkvenoj autonomiji Pravoslavne ohridske arhiepiskopije, u kome je u sklopu autonomne POA bila naznačena i ova episkopija, a potom je za administratora Debarsko-kičevske episkopije postavljen pološko-kumanovski episkop Joakim (Jovčevski).[3]
U periodu od 2002. do 2022. godine, Episkopija debarsko-kičevska je bila jedina kanonska naslednica stare pravoslavne eparhije sa središtem u Debru, koja je postojala kao posebna eparhija sve do 1873. godine, kada je spajanjem dve eparhije, Debarske i Veleške, izvršeno stvaranje nove Veleško-debarske eparhije. Ova eparhija je postojala sve do 1920. godine kada je nakon priključenja Srpskoj pravoslavnoj crkvi razdeljena između susednih eparhija, tako da je Debar potpao pod Ohridsku, a Veles pod Skopsku eparhiju.
Pitanje o opstanku Debarsko-kičevske episkopije i cele POA pokrenuto je u proleće 2022. godine, nakon izmirenja između SPC i MPC. Usled velike složenosti tog pitanja, koje nije moglo biti rešeno odmah, arhijereji POA nisu prisustvovali objavljivanju patrijarhovog tomosa o autokefalnosti MPC, koji je bio uručen 5. juna u Beogradu.[4] Rešavanje tih kompleksnih crkvenih pitanja iznova je pokrenuto u proleće 2023. godine, kada je postignut konačni sporazum o integraciji POA sa MPC, što je podrazumevalo i faktički prestanak postojanja POA i svih njenih episkopija.
Vidi još uredi
Izvori uredi
- ^ Pravoslavna ohridska arhiepiskopija: Episkopija debarsko-kičevska, Pristupljeno 13. 5. 2019.
- ^ POA: Odluka od Soborot na Srpskata Pravoslavna Crkva za postavuvanje na Mitropolitot Jovan za Egzarh na Patrijarhot srpski za site eparhii na Pravoslavnata Ohridska Arhiepiskopija
- ^ POA: Biografija na episkopot pološko-kumanovski i mestobljustitel debarsko-kičevski G. Joakim (Jovčeski)
- ^ „SPC (2022): Patrijarh srpski Porfirije uručio arhiepiskopu Stefanu Tomos kojim se potvrđuje autokefalnost Makedonske pravoslavne crkve - Ohridske Arhiepiskopije”. Arhivirano iz originala 05. 06. 2022. g. Pristupljeno 21. 06. 2022.