Episkop šabački Melentije (Nikšić)
Melentije Simeonović Nikšić (Brezova kod Studenice, 1780[1] — Šabac, 16. jun 1816) je bio mitropolit užičko-valjevski, od 1815. do 1816. godine.[2]
| Melentije (Nikšić) | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1780. |
| Mesto rođenja | Brezova, |
| Datum smrti | 16. jun 1816. (35/36 god.) |
| Mesto smrti | Šabac, |
| mitropolit užičko-valjevski | |
| Godine | 1815-1816 |
Melentije Nikšić je postao jeromonah oko 1800. godine. Odlikovao se u Prvom srpskom ustanku, a 1813. godine prebegao je u Srem i neko vreme stanovao u manastiru Feneku. Docnije se vratio u Srbiju i postao studenički arhimandrit. Knez Miloš ga je poslao sa knezom Aksentijem kao izaslanika u Carigrad gde je posvećen za užičko-valjevskog vladiku, sa počasnim naslovom mitropolita.
Po povratku u Srbiju, počeo je da uređuje eparhijsku upravu, sa sedištem u Šapcu. Melentije Nikšić je bio vrlo ponosit i pisao se: „vladika užičko-valjevsko-rudnički i arhiepiskop šabački“. Knez Miloš se bojao toga uglednog, bogatog i ambicioznog vladike, te ga je Marko Štitarac, po Miloševom uputstvu, 16. juna 1816. godine ubio.[3]
Vidi još
urediReference
uredi- ^ Milan Đ. Milićević: „Pomenik znamenitih ljudi u srpskog naroda novijega doba“, odrednica „Nikšić Melentije“, str. 439, Beograd, 1888. godine
- ^ Vuković 1996.
- ^ Vuk St. Karadžić: "Tajna istorija Miloševe Srbije", Beograd 2017.
Literatura
uredi- Vuković, Sava (1996). Srpski jerarsi od devetog do dvadesetog veka. Beograd: Evro.
- Radosavljević, Nedeljko V. (2007). Pravoslavna crkva u Beogradskom pašaluku 1766-1831: Uprava Vaseljenske patrijaršije. Beograd: Istorijski institut.
