Episkop šabačko-valjevski Simeon
Episkop Simeon Stanković (Ležimir, Srem, 4/17. oktobar 1886 — Šabac, 30. januar 1960) bio je episkop Srpske pravoslavne crkve.
Simeon (Stanković) | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 17. oktobar 1886. |
Mesto rođenja | Ležimir kod Sremske Mitrovice, Austrougarska |
Datum smrti | 30. januar 1960.73 god.) ( |
Mesto smrti | Šabac, FNRJ |
Biografija
urediRođen je 17. oktobra 1886. godine u Ležimiru kod Sremske Mitrovice.[1]
Godine 1908. završio je s velikom maturom gimnaziju u Sremskoj Mitrovici i i Sremskim Karlovcima. 1914. godine završio Bogoslovski fakultet sa stepenom doktora, u Černovicama. Studirao je potom filozofiju na univerzitetima u Beču i Zagrebu.
Zamonašio ga je 27. oktobra 1919. godine u fruškogorskom manastiru Maloj Remeti iguman Kornelije (Zubović). Rukopoložen je za Jerođakona 9. novembra 1919, a za jeromonaha na Cveti 1920. u beogradskoj Sabornoj crkvi.
Do 1922. bio je nastavnik gimnazije u Sremskoj Mitrovici i Beogradu kao i bogoslovije u Sremskim Karlovcima, kada je izabran i postavljen za docenta, a kasnije i za vanrednog profesora na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Najpre je bio docent na katedri za Sveto pismo Starog zaveta, a potom je prešao na katedru za moralno bogoslovlje (hrišćanska etika), za predmet za koji se oduvek i pripremao. God. 1927. izabran je za vanrednog profesora iste katedre i na tom položaju zatekao ga je izbor za episkopa.
Za episkopa zahumsko-hercegovačkog (mostarskog) izabran je 2. oktobra 1931. godine, a hirotonisan u Sabornoj beogradskoj crkvi 31. januara 1932.
Dana 19. aprila 1934, premešten je po svom pristanku za episkopa šabačkog i ustoličen 7. oktobra.[2]
Kao episkop šabačko-valjevski naročito se starao o pripremanju svešteničkog podmlatka, posebno posle Drugog svetskog rata. Za njegovo vreme je podignuto u eparhiji oko četrdeset novih parohijskih hramova.
Čitavog života bavio se i naučnim radom. Rad o Štrosmajeru, njegovo životno delo, još nije objavljen.
Umro je 30. januara 1960. u Šapcu i sahranjen u episkopskoj grobnici.
Reference
uredi- ^ "Politika", Beograd 1938. godine
- ^ "Vreme", 8. okt. 1934
Literatura
uredi- Vuković, Sava (1996). Srpski jerarsi od devetog do dvadesetog veka. Beograd: Evro.
- Ćosović, Stevo, ur. (2006). Episkopija zahumsko-hercegovačka. Beograd: Svet knjige.
- Dimitrije M. Kalezić Enciklopedija pravoslavlja (Tom 3), Savremena administracija, 2002, str. 1745
- Predrag Puzović: dr Simeon Stanković, episkop zahumsko-hercegovački 1932-1934 (Bogoslovlje, 2000) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (3. jul 2024)