Zabajkalski nacionalni park
Zabajkalski nacionalni park (rus. Забайкальский национальный парк) (na engleskom, "Trans-Baikal") prostire se na srednji deo istočne obale Bajkalskog jezera, zapadnim padinama Barguzinskog lanca na istoku, Uškani ostrva, i najveće poluostrvo na jezeru Sveti Nos. Od 2690 km² površine parka, 38.8 km² su zaštićena vodena područja u jezeru.[1]
| Zabajkalski nacionalni park | |
|---|---|
IUCN kategorija II (nacionalni park) | |
 | |
.jpg)  | |
| Mjesto | Burjatija Rusija |
| Najbliži grad | Ulan Ude |
| Koordinate | 53° 43′ N 109° 13′ E / 53.717° S; 109.217° I |
| Površina | 269,000 ha |
| Osnovano | 1986. godine |
| Upravljačko tijelo | Ministarstvo prirodnih resursa i životne sredine Rusije |
Topografija uredi
Zabajkalski je na zapadu omeđen obalom Bajkalskog jezera, na severu sa rezervatom prirode Barguzin (strogo zaštićeni prirodni rezervat skoro iste površine kao i Zabajkalski), na jugu i istoku planinskim lancem Barguzin. Najviši vrh u parku je Mt. Barmašovoj visine 2376 m.[2]
Područje parka je veoma strmo, 55% parka je na nagibu većem od 26 stepeni, a dodatnih 28% je između 16 i 25 stepeni.[1]
Poluostrvo Sveti Nos dugo je 53 km i široko 35 km, sa svojim planinskim kompleksom, čiji je najviši vrh 1877 m. Ostrvske planine su pošumljene brezom, arišom i rododendronom. Ima nekoliko desetina planinskih potoka i izvora, a sa kopnom je povezano Čivirkujskom prevlakom. Ostrvo je poznato po predivnom pogledu na jezero (koji omogućava visoki centralni vidikovac koji se pruža sa planine preko jezera sa svih strana), kao i na svoj "pevajući pesak" na Marokovoj plaži, takozvan zbog zvuka koji se čuje dok se hoda po njemu.[3]
Uškani ostrva na sredini jezerasu deo Zabajkaljskog parka. Ona su istočni krak potopljenog Akademskog grebena, koji deli Bajkalsko jezero na severni i južni basen. Na zapadnoj strani jezera Akademski greben se opet uzdiže iznad vode u vidu ostrva Olhon, koje je deo Pribajkalski nacionalni park. Uškani je arhipelag od 4 ostrva površine 10 km². Poznata su kao stanište bajkalskih foka. Ostrva su mermerna i krečnjačka i sadrže pećine sa dokazima ljudskog boravka iz neolitskog perioda.[4]
Ekoregion i klima uredi
Park se nalazi u zapadnosibirskim tajgama, između reka Jenisej i Lene. Dominantna je četinarska vegetacija, a region je vrlo bogat mineralima. Na području Zabajkalskog vlada subpolarna klima (Kepenova klasifikacija klimata (Dwc)). Karakterišu je duge, veoma hladne zime sa malo snega i prohladna leta.[5] Jezero, donekle, ublažava efekat subarktičke klime, ali je na planinama hladnije. Godišnje padne od 450 mm (u priobalnom delu) do 550 mm (u planinama) kiše. Vetrovi duvaju sa zapada i jugozapada.[6]
| Bajkalsko jezero, Burjatija, Rusija | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klimatogram | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Flora uredi
Pošumljenost je velika. Šume su pretežno četinarske. 34% površine parka zauzima bor, 30% sibirski patuljasti bor, 14% sibirski bor, 9% ariš. Oko 10000 hektara je pod starim stablima.
Fauna uredi
Park naseljavaju životinje tipične za južnosibirsku šumu, medved, vuk, lisica, ris, vidra, divlji zec, veverica, los, 249 vrsta ptica, među kojima i veliki kormoran. Tokom leta vode Bajkalskog jezera poseti oko 3000 bajkalskih foka.[7] U alpskim livadama može se sresti Kamčatski mrmot. Ostrvo Boljšoj Uškani je poznato po najvećoj koncentraciji velikih mravinjaka u Rusiji – hiljade koji se uzdižu prekoo 1,5 m u visini.
Turizam uredi
.jpg)
Dosta se radi na promociji turizma. Za pojedine delove parka su potrebne posebne dozvole (zbog opasnog terena). Za različita pešačka i rekreativna mesta u parku, dnevna karta se može kupiti na ulazu.[6] Zimi je vrlo popularno pecanje u ledu ili kros kantri skijanje duž obale. Što se smeštaja tiče, postoje bungalovi i plutajući eko-hostel.[8]
Reference uredi
- ^ a b „Zaybaybalsky National Park (Official Park Site)” (na jeziku: ruski). FGBU Joint Directorate Barguzin State Nature Biosphere Reserve and the Trans-Baikal National Park. Arhivirano iz originala 05. 02. 2016. g. Pristupljeno 27. 1. 2016.
- ^ „Zaybaybalsky National Park” (na jeziku: ruski). Pristupljeno 27. 1. 2016.
- ^ „Svyatoy Nos Peninsula”. Baikal-Raduga. Arhivirano iz originala 05. 02. 2016. g. Pristupljeno 27. 1. 2016.
- ^ „Ushkany Islands”. Baikal-Raduga. Arhivirano iz originala 05. 02. 2016. g. Pristupljeno 27. 1. 2016.
- ^ „Global Species : Climate Data for Latitude 53.75 Longitude 109.25”. globalspecies.org. Arhivirano iz originala 2. 2. 2016. g. Pristupljeno 22. 12. 2018.
- ^ a b „The Svyatoy Nos peninsula (Holy Nose)”. www.baikal-raduga.com. Arhivirano iz originala 14. 04. 2019. g. Pristupljeno 22. 12. 2018.
- ^ „Zabaйkalьskiй nacionalьnый park ● Katalog OOPT ● Osobo Ohranяemыe Prirodnыe Territorii (OOPT)”. www.zapoved.ru. Pristupljeno 22. 12. 2018.
- ^ „Ushkany Islands (Ushkanii Isles)”. www.baikal-raduga.com. Arhivirano iz originala 14. 04. 2019. g. Pristupljeno 22. 12. 2018.
Spoljašnje veze uredi
- Mapa Zabajkalskog parka na OpenStreetMap.org
- Mapa ribolovačkih mesta u parku Arhivirano na sajtu Wayback Machine (30. mart 2019)
