Inge I Grbavi
Inge I Grbavi (norv. Ingi Haraldsson; 1131 - 1161, Oslo) je bio norveški kralj (1136 - 1161).
| Inge I Grbavi | |
|---|---|
 Ingeova vojska | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Inge Haraldson |
| Datum rođenja | 1135. |
| Datum smrti | 3. februar 1161. (29/30 god.) |
| Mesto smrti | Oslo, Norveška |
| Grob | Katedrala Svetog Harvalda |
| Porodica | |
| Roditelji | Harald IV Gili Ingrid Ragnvaldsdotter |
| Dinastija | Lepokosi |
| Kralj Norveške | |
| Period | 1136. - 1161. |
| Prethodnik | Harald IV Gili |
| Naslednik | Magnus V Erlingson |
| Savladar | Sigurd II Mun, Ejstejn II Haraldson, Magnus Haraldson, Hokon II Širokopleći |
Bio je sin norveškog kralja Haralda IV Gilija.
Njegova vladavina bila je ispunjena ratovima, najčešće protiv Švedske i Danske, kao i bunama. Na unutrašnjem planu ovo razdoblje obeležio je uspon zemljoposedničkog plemstva do vladajućeg položaja [1].
Norveško carstvo uredi
Norvežani su tada zauzimali prostrano carstvo u severnoj Evropi. Pored Norveške držali su i veliki deo Irske, Farska, Hebridska, Orknijska i Šetlandska ostrva, Island, kao i neka naselja na Grenlandu. Norveška vlast je u Irskoj bila ograničena na gradove koje su osnovali - Veksford, Voterford i Dablin. Ipak, još uvek je držao prostrano carstvo na severu Evrope [2].
Crkva uredi
Jačanje crkve uredi
Crkva je iskoristila borbu koja je izbila među pretendentima na presto da bi povećala svoje posede i ojačala svoj uticaj [3]. Crkva je potčinila svom uticaju izbor kralja, počela da kupi desetak od čitavog stanovništva, stekla potpunu nezavisnost od kraljevske vlasti u pitanju postavljanja lica na crkvene položaje. U savezu sa aristokratijom ona je težila da potčini sebi seljaštvo [4].
Ustanci uredi
Svemoć višeg sveštenstva i aristokratije, koji su težili da u Norveškoj zavedu čisto feudalni poredak, izazvala je ustanak sitnog plemstva i seljaštva. Ustanici (takozvani birkebejneri) razbili su aristokratiju uprkos pomoći koju su ovoj pružili Danci [4].
Prvo nadbiskupsko središte uredi
Godine 1157. Nidaros je postao nadbiskupsko središte, tako da nadbiskup Bremena više nije bio crkveni poglavar Norveške. Mada se Inge ponekad svirepo sukobljavao sa crkvom, crkvena hijerarhija je uglavnom podržavala njegovu vlast [1].
Porodično stablo uredi
| 2. Harald IV Gili | ||||||||||||||||
| 1. Inge I Grbavi | ||||||||||||||||
| 3. Ingrid Ragnvaldsdotter | ||||||||||||||||
Reference uredi
- ^ a b Pejnter 1997, str. 219.
- ^ Pejnter 1997, str. 218.
- ^ Udaljcov, Kosminski & Vajnštajn 1950, str. 324–325.
- ^ a b Udaljcov, Kosminski & Vajnštajn 1950, str. 325.
Literatura uredi
- Udaljcov, A. D.; Kosminski, J. A.; Vajnštajn, O. L. (1950). Istorija srednjeg veka. Beograd.
- Pejnter, Sidni (1997). Istorija srednjeg veka (284-1500). Beograd: Clio.