Karlo III Debeli

Karlo III Debeli (nem. Karl III.; 832—13. januar 888) bio je car Svetog rimskog carstva (879—887), kralj Nemačke (882—887), kralj Francuske (884—887), kralj Italije (879—887), kralj Alemanije i Retije (876—887) i kralj Gornje Burgundije (879—887). Po prvi put nakon Karla Velikog ujedinio je njegovo carstvo.

Karlo III Debeli
Karlo III Debeli
Lični podaci
Datum rođenja	(832-06-13)13. jun 832.
Mesto rođenja	Neudingen,
Datum smrti	13. januar 888.(888-01-13) (55 god.)
Mesto smrti	Donauešingen,
Porodica
Supružnik	Richardis
Potomstvo	Bernard
Roditelji	Ludvig I Nemački Hemma
Dinastija	Karolinzi
Car Svetog rimskog carstva
Prethodnik	Karlo Ćelavi
Naslednik	Gvido III Spoleto
Kralj Zapadne Franačke
Prethodnik	Karloman Francuski
Naslednik	Odo Pariski
Kralj Nemačke
Prethodnik	Ludvig Mlađi
Naslednik	Arnulf Karantanijski
Kralj Italije
Prethodnik	Karloman Bavarski
Naslednik	Berengar Furlanski

Tokom svog života, Karlo je postao vladar raznih carstava bivšeg carstva Karla Velikog. Odobreno mu je lordstvo nad Alemanijom 876. godine, nakon podele Istočne Franačke, on je nasledio italijanski tron nakon abdikacije njegovog starijeg brata Karlomana Bavarskog koji je bio onesposobljen moždanim udarom. Papa Jovan VIII ga je krunisao kao cara 881. godine, a njegovom nasleđivanjem teritorija njegovog brata Ludviga Mlađeg (Saksonije i Bavarije) sledeće godine su ujedinjena kraljevstva Istočne Frankije. Nakon smrti njegovog rođaka Karlomana II 884. godine, on je nasledio celokupnu Zapadnu Frankiju, čime je ujedinjeno celokupno Karolinško carstvo.

Obično se smatra letargičnim i nesposobnim - poznato je da je bio hronično bolestan i veruje se da je patio od epilepsije — dva puta je kupio mir sa vikinškim pljačkašima, uključujući i zloglasnu Opsadu Pariza (885—886), što je dovelo do njegovog pada.

Nadimak i broj

Nadimak „Karlo Debeli” (latinski Carolus Crassus) ne potiče iz njegovog vremena. Prvi put ga je koristio Saksonski analista (anonimni „saksonski analista”) u dvanaestom veku. Ne postoji savremena referenca o Karlovoj fizičkoj veličini, ali se nadimak ustalio i predstavlja uobičajeno ime u većini modernih evropskih jezika (fransuski Charles le Gros, nemački Karl der Dicke, italijanski Carlo il Grosso).

Broj u njegovom imenu potiče iz njegovog doba. Regino, Karlov savremenik koji je zabeležio njegovu smrt, naziva ga „Carem Karlom, trećim tog imena i dostojanstva” (latinski Carolus imperator, tertius huius nominis et dignitatis).

Kralj Italije i car Svetog rimskog carstva

Bio je sin Ludviga I Nemačkog, pa je nasledio Alemaniju i Retiju 876. godine. Karloman Bavarski posle infarkta je postao nesposoban da vlada Italijom, pa je abdicirao u korist svoga brata Karla III Debelog. Karlo Debeli je tada postao i kralj Italije i car Svetog rimskog carstva.

Nasledstvima ujedinjuje celo carstvo Karla Velikog

Nasleđuje svoga brata Ludviga Mlađeg 882. i time postaje kralj cele Nemačke. Posle smrti Karlomana Francuskog 12. decembra 884, Karlo Debeli postaje i kralj Francuske, pa je nakratko objedinio celo Karolinško carstvo izuzev Burgundije.

Nesposoban vladar

U celom carstvu su porasle nade u opšti preporod zapadne Evrope, ali Karlo Debeli se nije pokazao dostojan toga zadatka. Bio je nesposoban, a osim toga često je bolovao. Veruje se da je bolovao od epilepsije. Preduzeo je nekoliko neuspešnih ekspedicija protiv Saracena u Italiji.

Vikinzi su opsedali Pariz tokom 885. i 886. godine. Karlo Debeli, koji je bio vladar Francuske, Nemačke i Italije dopustio je da Vikinzi toliko dugo opsedaju jedan tako važan grad. Kada je konačno došao Karlo Debeli sa velikom vojskom raspršio je Vikinge. Umesto da ih dokrajči velikom vojskom on im daje novac da se povuku, što je izazvalo ogorčenje i pobune.

Pobune i podela

Pobunu u Nemačkoj je predvodio Arnulf Karantinski, nezakoniti sin Karlomana Bavarskog. Arnulf Karantinski zauzima Nemačku u novembru 887. godine. Karlo Debeli nije ništa učinio da to spreči. Odlazi u manastir gde umire nakon dva meseca 13. januara 888. godine. Carstvo se ponovo raspada. U Francuskoj ga nasleđuje grof Odo Pariski, u Italiji Berengar Furlanski, Rudolf I od Burgundije preuzima Burgundiju i Luj Slepi preuzima Provansu.

Porodično stablo

4. Luj I Pobožni

2. Ludvig I Nemački

5. Ermengarda od Hesbaja

1. Karlo III Debeli

6. Welf

3. Hemma

7. Hedviga od Saksonije

Literatura

• Airlie, Stuart. "‘Sad stories of the death of kings’: Narrative Patterns and Structures of Authority in Regino of Prüm's Chronicle." In Elizabeth M. Tyler and Ross Balzaretti (eds.), Narrative and History in the Early Medieval West, pp. 105–32. Brepols 2006.
• Duckett, Eleanor. Death and Life in the Tenth Century. University of Michigan Press, 1968.
• Leyser, Karl. Communications and Power in Medieval Europe: The Carolingian and Ottonian Centuries. London, 1994.
• MacLean, Simon. Kingship and Politics in the Late Ninth Century: Charles the Fat and the end of the Carolingian Empire. Cambridge University Press: 2003.
• Reuter, Timothy. Germany in the Early Middle Ages, c. 800–1056. Longman, 1991.
• Reuter, Timothy (trans.) The Annals of Fulda. (Manchester Medieval series, Ninth-Century Histories, Volume II.) Manchester: Manchester University Press, 1992.
• Smith, Julia M. H. Province and Empire: Brittany and the Carolingians. Cambridge University Press: 1992.
• Bowlus, Charles R. (2006). The Battle of Lechfeld and its Aftermath, August 955: The End of the Age of Migrations in the Latin West. ISBN 978-0-7546-5470-4. 
• Chandler, Tertius; Fox, Gerald (1974). 3000 Years of Urban Growth. New York and London: Academic Press. ISBN 9780127851099. 
• Costambeys, Mario (2011). The Carolingian World. ISBN 9780521563666. 
• Hooper, Nicholas; Bennett, Matthew (1996). The Cambridge Illustrated Atlas of Warfare: the Middle Ages. ISBN 978-0-521-44049-3. 
• McKitterick, Rosamond (2008). Charlemagne: the formation of a European identity. England. ISBN 978-0-521-88672-7. 
• Reuter, Timothy (2006). Medieval Polities and Modern Mentalities. ISBN 9781139459549. 
• McCormick, Michael (2007). „Where do trading towns come from? Early medieval Venice and the northern emporia”. Ur.: Henning, Joachim. Post-Roman towns, trade and settlement in Europe and Byzantium. str. 50. ISBN 978-3-11-018356-6. „Overall population estimates for the Carolingian empire range today from ten to twenty million, including the Italian territories. The size of the Carolingian empire can be roughly estimated at 1,112,000 km²” 
• Garipzanov, Ildar H. (2008). The Symbolic Language of Authority in the Carolingian World (c.751–877). ISBN 9789047433408. 
• Magill, Frank (1998). Dictionary of World Biography: The Middle Ages, Volume 2. Routledge. ISBN 978-1579580414. 
• Kramer, Rutger (2019). Rethinking Authority in the Carolingian Empire: Ideals and Expectations During the Reign of Louis the Pious (813-828). ISBN 9789048532681. 
• De Jong, Mayke (2009). The Penitential State: Authority and Atonement in the Age of Louis the Pious, 814-840. Cambridge: Cambridge University Press. 
• McKitterick, Rosamond (1983). The Frankish kingdoms under the Carolingians, 751-987. ISBN 9780582490055. 
• Knechtges, David R.; Vance, Eugene (2005). Rhetoric and the Discourses of Power in Court Culture. ISBN 9780295984506. 
• The Astronomer (anonymous) (2009). „The Life of Emperor Louis”. Charlemagne and Louis the Pious: Lives by Einhard, Notker, Ermoldus, Thegan, and the Astronomer. Prevod: Thomas F. X. Noble. str. 275. ISBN 9780271037158. 
• „Die Geburt Zweier Staaten – Die Straßburger Eide vom 14. February 842 | Wir Europäer | DW.DE | 21.07.2009”. Dw-world.de. 2009-07-21. Pristupljeno 2013-03-26. 
• Goldberg, Eric Joseph (2006). Struggle for Empire: Kingship and Conflict Under Louis the German, 817–876. ISBN 978-0-8014-3890-5. 
• MacLean, Simon (2003). Kingship and Politics in the Late Ninth Century: Charles the Fat and the End of the Carolingian Empire. ISBN 978-0-521-81945-9. 
• Wickham, Chris (2005-09-22). Framing the Early Middle Ages. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-926449-0. doi:10.1093/acprof:oso/9780199264490.001.0001. 
• Schroeder, Nicholas (2019). „Observations about Climate, Farming, and Peasant Societies in Carolingian Europe”. The Journal of European Economic History. 3. 
• Henning, Joachim, ur. (2007). „Where do trading towns come from? Early medieval Venice and the northern emporia”. Post-Roman Towns, Trade and Settlement in Europe and Byzantium: The heirs of the Roman West. Berlin: Walter De Gruyter. ISBN 978-3110183566. 
• Newfield, Timothy (2013). „The Contours, Frequency and Causation of Subsistence Crises in Carolingian Europe (750–950)”. Ur.: I Monclús, Pere Benito. Crisis Alimentarias en la Edad Media: Modelos, Explicaciones y Representaciones. Lleida: editorial Milenio. ISBN 978-84-9743-491-1. 
• McCormick, Michael; Dutton, Paul Edward; Mayewski, Paul A. (2007). „Volcanoes and the Climate Forcing of Carolingian Europe, A.D. 750-950” (PDF). Speculum. 82 (4). S2CID 154776670. doi:10.1017/S0038713400011325. 
• Walter, Pohl (2017). „Ethnicity in the Carolingian Empire”. Ur.: Tor, D. G. The 'Abassid and Carolingian Empires: Comparative Studies in Civilisational Formation. Netherlands: BRILL. ISBN 978-9004353046. 
• Kowaleski, Maryanne (2013). „Gendering Demographic Change in the Middle Ages”. Ur.: Benett, Judith M.; Karras, Ruth Mazo. The Oxford Handbook of Women and Gender in Medieval Europe (First izd.). ISBN 978-0-19-958217-4. OCLC 829743917. 
• Nelson, Janet (2019). King and Emperor: A New Life of Charlemagne. London: Allen Lane. 
• Airlie, Stuart (2012). Power and Its Problems in Carolingian Europe. Ashgate. 
• Innes, Matthew (2005). „Charlemagne's Government”. Ur.: Story, Joanna. Charlemagne: Empire and Society. Manchester University Press. str. 2. 
• Ganshof, F. L. (1971). The Carolingians and the Frankish Monarchy. Prevod: Sondheimer, Janet. Longman. str. 257. 
• Charlemagne : empire and society. Story, Joanna, 1970-. Manchester: Manchester University Press. 2005. ISBN 0-7190-7088-0. OCLC 57062144. 
• Kaschke, Sören; Mischke, Britta (2019). „Capitularies in the Carolingian Period”. History Compass (na jeziku: engleski). 17 (10). ISSN 1478-0542. S2CID 203080653. doi:10.1111/hic3.12592. 
• Charlemagne : translated sources. King, P. D. Lambrigg, Kendal, Cumbria: P.D. King. 1987. ISBN 0-9511503-0-8. OCLC 21517645. 
• Story, Joanna (2005). Charlemagne: Empire and Society. Manchester: Manchester University Press. str. 105. ISBN 978-0-7190-7089-1. 

Spoljašnje veze

• Annales Fuldenses translated by Timothy Reuter, with commentary (subscription needed)., medievalsources.co.uk