Karl VII Sverkerson
Karl VII Sverkerson (oko 1130 - 12. april 1167) je bio švedski kralj (1161 - 1167) iz dinastije Sverker.
| Karl VII Sverkerson | |
|---|---|
 Pečat Karla Sverkersona | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | oko 1130. |
| Datum smrti | 12. april 1167. (36/37 god.) |
| Mesto smrti | jezero Visingse, Švedska |
| Porodica | |
| Supružnik | Christina Hvide |
| Potomstvo | Sverker II Švedski |
| Roditelji | Sverker Stariji Ulvhild Håkansdotter |
| Dinastija | Sverker |
| Kralj Švedske | |
| Period | 1161. - 1167. |
| Prethodnik | Magnus II Henrikson |
| Naslednik | Knut I Erikson |
Otac mu je bio Sverker Stariji rodonačelnik dinastije Sverker.
Njegova vladavina, kao i vladavina njegovih prethodnika bila je ispunjena ratovima, najčešće protiv Norveške i Danske, kao i bunama. Na unutrašnjem planu ovo razdoblje obeležio je uspon zemljoposedničkog plemstva do vladajućeg položaja [1].
Crkva uredi
Godine 1164. Upsala je postala nadbiskupsko središte, tako da nadbiskup Bremena više nije bio crkveni poglavar Švedske. Mada se Karl ponekad svirepo sukobljavao sa crkvom, crkvena hijerarhija je uglavnom podržavala njegovu vlast [1].
Krstaški ratovi uredi
U ime hrišćanstva Karl je, kao i njegov otac, vodio ne samo politiku potčinjavanja švedskog seljaštva, već i politiku spoljnih osvajanja. Učestvovao je u osvajanju istočnih obala Baltičkog Mora, takmičeći se s Nemcima. Njegovi udarci bili su upereni prema severu — na Finsku i na Nevu, težeći da osvoji njeno ušće, kako bi zavladao baltičkom trgovinom s Rusijom. Finska su plemena bila pobeđena i prinuđena da se pokrste. Vodio je i pohode na Nevu. Ali, njegove osvajačke težnje naišle su na odlučan otpor od strane Karelaca i Rusa [2].
Feudalni sistem uredi
Međutim, ukupno gledano, izgleda da feudalni sistem nije bio dominantan u Švedskoj. Tamo su postojali plemići koji su držali feude, ali je plemstvo kao celina svoju moć crplo iz alodijalnih zemalja. Vojna služba koju su plemići bili dužni da vrše i upotreba stranih titula kao što je baron, vitez i štitonoša, pružili su lažnu feudalnu predstavu društva koje u suštini to nije bilo. Odsustvo vlasteoskog sistema bilo je još upadljivije. Feudalci i plemići nisu imali pravo suđenja, osim ako se ne bi desilo da drže kao feud neku službu u kraljevskoj upravi; ipak pravo suđenja bilo je priznato kao javna služba tako da nije bilo vezano sa posedovanje zemlje. Mada je crkva, zajedno sa plemstvom, uživala pravo poreskog imuniteta, prelatski posedi nisu imali status feuda [3].
Porodično stablo uredi
| 2. Sverker Stariji | ||||||||||||||||
| 1. Karl VII Sverkerson | ||||||||||||||||
| 3. Ulvhild Håkansdotter | ||||||||||||||||
Reference uredi
- ^ a b Pejnter 1997, str. 219.
- ^ Udaljcov, Kosminski & Vajnštajn 1950, str. 321–322.
- ^ Pejnter 1997, str. 220.
Literatura uredi
- Udaljcov, A. D.; Kosminski, J. A.; Vajnštajn, O. L. (1950). Istorija srednjeg veka. Beograd.
- Pejnter, Sidni (1997). Istorija srednjeg veka (284-1500). Beograd: Clio.
