Kastel Sant Anđelo
Kastel Sant Anđelo ili Hadrijanov mauzolej (ital. Castel Sant'Angelo, Mausoleo di Adriano) je spomenik u Rimu na desnoj obali Tibra. Nalazi se u blizini Vatikana i sa njime je povezan utvrđenim hodnikom. Kastel je više puta arhitektonski izmenjen u doba srednjeg veka i renesanse.
| Kastel Sant Anđelo | |
|---|---|
.jpg) Kastel Sant Anđelo | |
| Osnivanje | 1906. |
| Lokacija | Rim Italija |
| Vrsta | muzej |
| Posetioci | 1.234.443 (2016)[1] |
| Veb-sajt | www |
Mauzolej je izgrađen u godinama 130-139. nove ere.[2] Izgradio ga je arhitekta Demetrijano kao grobnicu cara Hadrijana i njegove porodice. U njemu su sahranjeni car Hadrijan, njegova žena Vibija Sabina, car Antonin Pije, njegova žena Faustina i troje njihove dece, Lucije Elije, car Komod, car Marko Aurelije i njegovo troje dece, car Septimije Sever, njegova žena Julija Domna i njihova deca, carevi Geta i Karakala. [3]
Ova građevina je postala vojna tvđava 401. Urne i pepeo imperatora su uništili Vizigoti 410. tokom pljačke Rima. Dekorativna bronza i kamene statue su bačene iz mauzoleja 537. na Gote koi su opsedali Rim, o čemu svedoči istoričar Prokopije.
Kasnije je tvrđava dobila ime Arhanđela Mihaila, što se povezuje sa zahvalnošću za kraj epidemije kuge, ali nije izvesno kada se to dogodilo. Pape su kasnije koristile Kastel Sant Anđelo kao rezidenciju, tvrđavu i zatvor. Od 1906. kastel je muzej.
Izvori uredi
- ^ „Dati visitatori dei siti museali italiani statali nel 2016” (PDF). Arhivirano iz originala (pdf) 10. jan 2017. g. Pristupljeno 17. januar 2017. Proverite vrednost paramet(a)ra za datum:
|archive-date=(pomoć). - ^ Aicher, Peter J (2004). Rome Alive: A Source-Guide to the Ancient City Volume I. Bolchazy-Carducci. Arhivirano iz originala 05. 10. 2018. g. Pristupljeno 2. 1. 2015.
- ^ Lawrence Richardson, Jr., Mausoleum Hadriani, A New Topographical Dictionary of Ancient Rome, JHU, 1992. ISBN 0-8018-4300-6., p. 249.
Literatura uredi
- Aicher, Peter J (2004). Rome Alive: A Source-Guide to the Ancient City Volume I. Bolchazy-Carducci. Arhivirano iz originala 05. 10. 2018. g. Pristupljeno 2. 1. 2015.
