Kemal Kurspahić
Kemal Kurspahić (Mrkonjić Grad, 1. decembar 1946 — Vašington, 17. septembar 2021)[1] bio je bosanski advokat i novinar, urednik lanca nedeljnih listova pod nazivom „The Connection Newspapers“, osnivač i predsednik Instituta za medije u demokratiji, bivši glavni urednik sarajevskog lista „Oslobođenje“, autor nekoliko knjiga.[2][3]
| Kemal Kurspahić | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1. decembar 1946. |
| Mesto rođenja | Mrkonjić Grad, FNR Jugoslavija |
| Datum smrti | 17. septembar 2021. (74 god.) |
| Mesto smrti | Vašington, SAD |
| Novinarski rad | |
| Novine | Oslobođenje |
Biografija uredi
Rođen je 1946. godine u Mrkonjić Gradu. Osnovnu školu je pohađao u SR Bosni i Hercegovini i SR Hrvatskoj, a trogodišnju srednju školu je završio u Sanskom Mostu. U Beogradu je stekao zvanje advokata.[2]
Novinarstvom je počeo da se bavi još kao srednjoškolac 1962. godine, radeći kao dopisnik lista „Oslobođenje“ iz Sanskog Mosta. Bio je urednik beogradskog nedeljnika „Student“, a nakon toga je od 1969. radio kao dopisnik „Oslobođenja“ iz Beograda i od 1971. do 1973. kao dopisnik iz Jajca. U Sarajevo se preselio 1974. godine i radio je u nekoliko redakcija. U periodu od 1981. do 1985. je bio dopisnik iz Njujorka. Bio je i zamenik glavnog urednika „Oslobođenja“ od 1985. do 1988.[2] i glavni urednik ovog medija u periodu od decembra 1988. do marta 1994. godine.[4] Dok je obavljao tu funkciju, dobio je nekoliko priznanja za doprinos slobodi štampe i ljudskim pravima.[5][6]
Izveštavao je sa Olimpijskih igara u Minhenu 1972, Lejk Plesidu 1980. i Los Anđelesu 1984, kao i sa Svetskog prvenstva u fudbalu 1974. godine u Nemačkoj. Intervjuisao je niz poznatih ličnosti poput predsednika SAD Ronalda Regana, generalnog sekretara Ujedinjenih nacija Havijera Pereza de Kueljara, kasnijeg indijskog premijera Radživa Gandija i kasnijeg predsednika Šri Lanke Ramasinga Premadasu. Povremeno je pisao članke za različite novine: „Njujork tajms“, „Vašington post“, „Herald tribjun“, „Los Anđeles tajms“, „Cajt“, „El pais“, „Noje cirher cajtung“ i dr.
U periodu od 2001. do 2006. je radio za Kancelariju UN za drogu i kriminal.[7], prvo kao portparol u Beču i potom kao predstavnik ove organizacije za karipski region u Barbadosu.
Objavio je ukupno četiri knjige. Živio je i radio u Vašingtonu. Bio je oženjen Vesnom Kurspahić i imao je dva sina.
Knjige uredi
- „Letters from the War“, Ideje, Sarajevo, 1992.[8][9]
- „The White House in 1984 on the presidential elections in the United States“, Oslobođenje, Sarajevo, 1994.[10]
- „As Long As Sarajevo Exists“, Pamphleteer's Press, 1997.[11]
- „Prime Time Crime: Balkan Media in War and Peace“, US Institute of Peace Press, 2003.[12]
Nagrade i priznanja uredi
- Nagrada za hrabrost u novinarstvu (International Women’s Media Foundation, Vašington, 1992);[13]
- Urednik godine (World Press Review, Njujork, 1993);[4]
- Nagrada za ljudska prava Bruno Krajski (Kreisky Foundation, Beč, 1993);[14]
- Heroj borbe za slobodu štampe (International Press Institute, Beč, 2000);[15]
- Busekova nagrada za doprinos boljem razumevanju u jugoistočnoj Evropi (SEEMO, Beč, 2003).[16]
List „Oslobođenje“ je u periodu dok je Kurspahić bio glavni urednik dobio više priznanja:
- List godine u svetu (BBC and Granada TV, Ujedinjeno Kraljevstvo, 1992);[17]
- Nagrada Oskara Romera (The Rothko Chapel, Hjuston, Teksas, 1993);[18]
- Nagrada slobode (Dagens nyheter, Stokholm; Politiken, Kopenhagen, 1993);[17]
- Nagrada Andrej Saharov za ljudska prava (Evropski parlament, Strazbur, 1993).[17]
- Nagrada za konzistentnost i inegritet u novinarstvu (Univerzitet Harvard, 1993);[18]
- Nagrada za dostignuća u novinarstvu (Inter Press Service, Рим, 1993)[18] и др.
Референце uredi
- ^ „... / Tužna vijest iz Washingtona: Preminuo Kemal Kurspahić, bard bh. novinarstva”. Radio Sarajevo. Приступљено 17. 9. 2021.
- ^ а б в „Биографија”. Приступљено 5. 10. 2010.
- ^ Tom Gjelten, Sarajevo Daily: A City and Its Newspaper Under Siege, (Perennial, 1996)
- ^ a b International Editor of the Year Award, Pristupljeno 9. 4. 2013.
- ^ News From Sarajevo's `Daily Miracle'; Through Shot and Shell, Paper Hits the Street Every Morning, The Washington Post, Sept. 2, 1992, Blaine Harden
- ^ One Gutsy Newsman, The Washington Post, Feb. 19, 1994, Colman McCarthy
- ^ High-level Political Conference for the Purpose of Signing the United Nations Convention against Corruption, Pristupljeno 9. 4. 2013.
- ^ Chicago Public Library, Pristupljeno 9. 4. 2013.
- ^ The International Press Institute Arhivirano na sajtu Wayback Machine (9. jun 2011), Pristupljeno 9. 4. 2013.
- ^ Woodrow Wilson Center Arhivirano na sajtu Wayback Machine (18. jul 2006), Pristupljeno 9. 4. 2013.
- ^ Amazon, Pristupljeno 9. 4. 2013.
- ^ USIP Arhivirano na sajtu Wayback Machine (4. april 2016), Pristupljeno 9. 4. 2013.
- ^ The Global Network for Women in the News Media[mrtva veza], Pristupljeno 9. 4. 2013.
- ^ The Kreisky Prize for Human Rights, Pristupljeno 9. 4. 2013.
- ^ World Press Freedom Hero (Honoured in 2000) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (9. jun 2011), Pristupljeno 9. 4. 2013.
- ^ Dr. Erhard Busek - SEEMO 2003 Award Arhivirano na sajtu Wayback Machine (3. mart 2016), Pristupljeno 9. 4. 2013.
- ^ a b v „Radio Slobodna Evropa”. Pristupljeno 5. 10. 2010.
- ^ a b v „Oslobođenje”. Pristupljeno 5. 10. 2010.
Spoljašnje veze uredi
- Internet sajt Kemala Kurspahića (jezik: engleski)
- Gugl knjige: Prime Time Crime: Balkan Media in War and Peace (jezik: engleski)
