Kliničko-bolnički centar Bežanijska kosa
Kliničko-bolnički centar Bežanijska kosa javna je bolnica koja se nalazi u Beogradu u opštini Zemun. Osnovana je 1956. godine i deo je mreže bolnica za unapređenje zdravlja.
Kliničko-bolnički centar Bežanijska kosa | |
---|---|
Lokacija | |
Koordinate: 44° 49′ 38″ S; 20° 22′ 57″ I / 44.8273° S; 20.3826° I | |
Mesto | Zemun, Beograd (Bežanijska kosa BB) |
Država | Srbija |
Istorija | |
Osnovana | 1956. |
Organizacija | |
Zdravstveni sistem | RFZO |
Finansiranje | Državna bolnica |
Vrsta bolnice | javna bolnica |
Afilacijske ustanove | Medicinski fakultet Univerziteta u Beogradu |
Zdravstvene usluge | |
Hitna pomoć | da |
Helidrom | Ne |
Veb-sajt | |
bkosa |
Lokacija
urediKliničko-bolnički centar „Bežanijska kosa“ nalazi se u gradskoj opštini Zemun[a] u blizini autoputa Beograd — Zagreb, a udaljena je 8 km od centra Beograda. Do bolnice se gradskim prevozom koje obezbeđuje GSP Beograd može stići autobuskim linijama 76 i 77.[2]
Istorijat
urediGodine 1953. doneta je odluka o osnivanju Gradske bolnice za grudobolne na Bežanijskoj kosi. Odluka o osnivanju bazirana je na prenameni objekta započetog i sagrađenog za Šumarski fakultet u Beogradu. Naredne dve i po godine bolnica je građena i opremana, a završena je početkom 1956. godine. Uložena sredstva za njenu izgradnju bile su donacije u građevinskom materijalu i dobrovoljnom radu od strane radnih kolektiva, a manje od polovine činila su budžetska sredstva grada Beograda. Od svog nastanka ovo je prva gradska bolnica, u to vreme nalazila se na obodu grada.
Kliničko-bolnički centar Bežanijska kosa počela je sa radom kao Gradska bolnica za grudobolne na Bežanijskog kosi, a prvi upravnik bio je dr Ljubiša Ilić. U vreme otvaranja kapacitet bolnice bio jr 434 postelje, koje su bile podeljene na muško, žensko i dečje odeljenje. Rad bolnice počeo je sa 15 lekara, od kojih je bilo šest specijalista pneumoftiziologije, jednim farmaceutom, 25 srednje-medicinskih radnika i 35 bolničara. Od osnivanja bolnica obezbeđuje dijagnostiku, lečenje i rehabilitaciju obolelih u oblastima interne medicine i hirurgije. Broj lekara se povećavao, a dužina lečenja smanjivala. Od 1978. godine, shodno dokumentima o organizaciji zdravstvene službe u Beogradu, tzv. „Bela knjiga zdravstvene politike u Beogradu“, konstituiše se kao jedan od pet kliničko-bolničkih centara i od tada radi kao opšta bolnica, tj. organizuje dijagnostiku, lečenje i rehabilitaciju obolelih i povređenih u oblasti interne medicine, hirurgije, traumatologije i ortopedije, urologije i sl.[3]
KBC Bežanijska kosa je postala nastavna baza za internu medicinu Medicinskog fakulteta u Beogradu od septembra 1997. godine, čime postaje akademska institucija, odnosno uniterzitetska bolnica. Bolnica u oktobru 1999. godine postaje nastavna baza i za hirurgiju, radiologiju, patologiju i socijalnu medicinu, grane u kojima ima nastavnike u svojim redovima.[4]
Godine 1996. u okviru bolnice otvoren je Dijagnostički imidžing centar i tako bolnica postaje najopremljenija institucija zdravstva Srbije. Dana 11. oktobra 1996. godine završena je instalacija magnetne rezonance, spiralnog skenera, digitalne angiografije, kao i rendgena, ultrazvučnog uređaja i operativnog rendgena.[4] U okviru bolnice, neposredno pre otvaranja Dijagnostičkog imidžing centra, napravljen je prvi komercijalni program visoko-komfornog smeštaja za bolesnike u Srbiji, koji zajedno sa Medik programom za menadžere, ustanovljenim 1994. godine, čini celinu komercijalnih programa.[4] Time je svečano obeleženo 40. godina od osnivanja bolnice.[4][5].
Prvi kompletan endoskopski dijagnostički centar u gastroenterologiji otvoren je 1998. godine u okviru bolnice Bežanijska kosa i postao je najveći posle Kliničkog centra Srbije, a danas je najveći dijagnostički punkt u Srbiji u toj oblasti. Tokom 1998. godine otvorena je i patohistološka laboratorija.[4]
Status kliničko-bolničkog centra utvrđen je formiranjem klinika u sastavu bolnice, 1992. godine, kada je usvojen novi Statut KBC „Bežanijska kosa“. Klinika za internu medicinu i Klinika za hirurgiju nastale su krajem 1992. godine, kao rezultat statutarnog uređivanja delatnosti KBC, a za prve upravnike imenovani akademik prof. dr Svetomir Stožinić, istaknuti kardiolog sa Medicinskog fakulteta u Prištini, kasnije redovni profesor Medicinskog fakulteta Univerziteta u Beogradu i prof. dr sci. Bogoljub Marković, istaknuti urolog, koji je u KBC došao sa Vojnomedicinske akademije, inače redovni profesor Medicinskog fakulteta u Tuzli.[4] Nastavnu bazu za radiologiju konstruisali su doktor Branislava Goldera i asistenti Zorica Milošević i Zoran Mijović. Nastavna baza za patologiju konstrukisana je dolaskom prof. dr Miroslava Oprića.[4]
Godine 2007. u okviru bolnice otvoren je paraklis Svetog prvomučenika i Arhiđakona Stefana.[6]
Napomene
uredi- ^ Iako nosi ime po Bežanijskoj kosi, naselju na Novom Beogradu, bolnica teritorijalno pripada opštini Zemun.[1]
Reference
uredi- ^ „KBC Bežanijska kosa”. planplus.rs. Pristupljeno 31. 7. 2020.
- ^ „KBC Bežanijska kosa - lokacija ustanove”. bkosa.rs. Pristupljeno 31. 7. 2020.
- ^ „Hospital Suites”. bkosa.rs. 18. 10. 2012.
- ^ a b v g d đ e „KBC Bežanijska kosa - istorijat”. bkosa.rs. Pristupljeno 31. 7. 2020.
- ^ „Medik Program”. bkosa.rs. 18. 10. 2012.
- ^ „Bolnička kapela - paraklis Svetog Arhiđakona Stefana”. TV Hram. Arhivirano iz originala 06. 01. 2020. g. Pristupljeno 31. 7. 2020.