Klifton Vilijams
Klifton Kertis Vilijams mlađi (engl. Clifton Curtis Williams Jr.), poznatiji kao Si-Si Vilijams (engl. C.C. Williams; Mobil, 26. septembar 1932 — blizu Talahasija, 5. oktobar 1967) bio je američki pilot, inženjer mašinstva, astronaut. Po završetku fakulteta, stupio je u Marinski korpus Sjedinjenih Država i služio kao borbeni pilot i probni pilot tokom Hladnog rata.
| Klifton Vilijams | |
|---|---|
 Si-Si Vilijams kao astronaut NASA | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Klifton Kertis Vilijams mlađi |
| Datum rođenja | 26. septembar 1932. |
| Mesto rođenja | Mobil, Alabama, SAD, |
| Datum smrti | 5. oktobar 1967. (35 god.) |
| Mesto smrti | blizu Talahasija, Florida, SAD, |
| Grob | Nacionalno groblje Arlington |
| Državljanstvo | SAD |
| Nacionalnost | Amerikanac |
| Obrazovanje | UO (BS, 1954) |
| Zanimanje | astronaut opitni pilot mašinski inženjer |
| Karijera | |
| Tip | Astronaut NASA |
| Status | preminuo |
| Čin |  Major (MKSD) |
| Selekcija | Nasina grupa 3 iz 1963. |
Izabran je za astronauta u jesen 1963. godine, i trebalo je da leti kao pilot lunarnog modula na Apolu 12, ali ga je prerana smrt u tome sprečila. Poginuo je u oktobru 1967. godine, u padu aviona. Imao je čin majora i 35 godina.
BiografijaUredi
Rana mladost, obrazovanje i vojna službaUredi
Vilijams je rođen u Mobilu, Alabama, 26. septembra 1932. godine, kao sin Kliftona starijeg (1909—1968) i Gertrud Vilijams (rođene Medikus; 1913—2002). Imao je tri godine mlađeg brata Ričarda. Od mladosti je nosio nadimak Si-Si, kao inicijale prvog i srednjeg imena. Bio je aktivan u Mladim izviđačima SAD, i zavredeo drugi po rangu čin, Life Scout.[1] Nakon završetka srednje škole 1949, otišao je na studije medicine na Spring Hil koledž, ali se 1951. godine prebacio na Univerzitet Obern kao stipendista Mornarice. Diplomirao je mašinstvo 1954. godine, a 9. avgusta te godine regrutovan je u Marinski korpus SAD. Do kraja godine je okončao uspešno bazičnu obuku i poslat je na letačku obuku. Pilot je postao u avgustu 1956. godine i kao takav je služio do 1961. godine, kada postaje probni pilot, završivši uspešno juna te godine elitnu školu za probne pilote pri Američkoj ratnoj mornarici, u Paks Riveru, Merilend. Godine 1962. postao je prvi pilot koji je uspešno sleteo mlazni dvosed na nosač aviona pilotirajući iz zadnje kabine. U jesen 1963. izabran je kao jedan od četrnaest novih američkih astronauta. Sa njim su u selekciji bili i Baz Oldrin i Judžin Sernan.
Tokom karijere je zabeležio preko 2.500 časova leta na raznim tipovima aviona, od toga više od 2.100 na mlaznjacima.[2]
AstronautUredi
Nakon selekcije 1963, započeta je teška obuka za buduće kosmičke letove. Vilijams je bio jedan od najviših astronauta sa zvaničnom visinom od 1,83m (iako je nezvanično bio visok oko 1,85) i drugi je tek marinac nakon Džona Glena izabran u astronautski korpus. Vilijams je bio rezervni pilot na misiji Džemini 10 i bio je određen u rezervnu posadu Apola 9. To ga je svrstalo u red za poziciju pilota lunarnog modula u misiji Apolo 12, koja će u novembru 1969. sleteti na Mesec. Time bi postao 4. čovek na Mesecu.[3] Međutim, poginuo je 1967. godine u padu aviona T-38A.[4] Ipak, Pit Konrad i Alan Bin, koji je Vilijamsa zamenio, odneli su njegova pilotska krila i ostavili ih na Mesečevoj površini, kao znak da njegova žrtva nije zaboravljena i doprinos koji je dao kosmičkom programu SAD u periodu od 1963. do 1967. godine. Njegovo ime se našlo na plaketi Pali astronaut koju su astronauti Apola 15 ostavili na Mesečevoj površini 1971. godine u znak sećanja na kolege koji su položili svoje živote u ime osvajanja kosmičkih prostranstava.
Privatni život i smrtUredi
Vilijams se u julu 1964. venčao sa dugogodišnjom devojkom Džejn Elizabet Lanš, sa kojom je imao dvoje dece: ćerke Ketrin En, rođenu 1967. i Džejn Di, rođenu 1968. Zanimljivo je da je u trenutku selekcije za astronauta bio jedini neženja među astronautima. Poginuo je 5. oktobra 1967. godine nakon pada aviona kojim je upravljao idući u posetu ocu koji je umirao od raka. Vilijams je sahranjen uz vojne počasti na Nacionalnom groblju Arlington.
GalerijaUredi
Si-Si Vilijams (stoji, prvi zdesna) sa "svojom" ekipom astronauta, 1963. godine
Si-Si Vilijams (stoji, prvi sleva) tokom obuke preživljavanja sa ostatkom selekcije, 1964. godine
Si-Si Vilijams tokom misije Džemini 3, 1965. godine
Si-Si Vilijams tokom trenažnog procesa za svemirsku šetnju, 1966. godine
Ime Si-Si Vilijamsa (poslednji) na plaketi uz figuricu Palog astronauta na Mesecu
Vilijamsovo ime na Svemirskom memorijalnom ogledalu
Vilijamsov grob na Nacionalnom groblju Arlington
ReferenceUredi
- ^ „Astronauts and the BSA” (PDF). Boy Scouts of America. Arhivirano iz originala (PDF) 13. 11. 2018. g. Pristupljeno 20. 12. 2018.
- ^ „C.C. Williams bio”. NASA. Arhivirano iz originala 20. 2. 2017. g. Pristupljeno 29. 10. 2017.
- ^ „People who would likely have walked on the moon if they had lived:”. University of Maryland Institute for Advanced Computer Studies.
- ^ Jean, Charlie (18. 3. 1986). „Memorial Will Honor All Who Died”. Orlando Sentinel. str. 2. Arhivirano iz originala 08. 07. 2012. g. Pristupljeno 4. 7. 2011.
