Konstans II Pogonat
Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Konstans II Pogonat (grč: Κώνστας Β') bio je vizantijski car od 641. do 668. godine.
| Konstans II Pogonat | |
|---|---|
 Konstans II i njegov sin Konstantin IV | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 7. novembar 630. |
| Datum smrti | 15. septembar 668. (37 god.) |
| Mesto smrti | Sirakuza, |
| Porodica | |
| Supružnik | Fausta |
| Potomstvo | Konstantin IV, Tiberius |
| Roditelji | Iraklije Novi Konstantin Gregoria |
| Period | 641- 668 |
| Prethodnik | Iraklona |
| Naslednik | Konstantin IV |
Konstans je rođen kao Iraklije, stariji sin Iraklija Novog Konstantina i Gregorije. Vladarsko ime Konstantin dobio je kada ga je 641, pod pritiskom pobunjenih vojnika, stric Irakliona usinio i proglasio za savladara. U vizantijskim izvorima, zbog svoje mladosti, ostao je upamćen pod deminutivom Konstans. Kada je odrastao zbog svoje bujne brade dobio je nadimak Pogonat (Bradati).
Tokom svoje samostalne vlade Konstans je morao da brani carstvo od napada muslimanskih Arapa. Iako je vizantijska vojska bila uglavnom neuspešna, Konstans je, zahvaljujući međusobnim sukobima između muslimana, uspeo da sklopi povoljan mirovni sporazum 656. godine.
U verskoj politici Konstans, po uzoru na svog dedu Iraklija, pokušao je da nametne monotelitizam kao zvanično učenje Crkve kako bi pomirio pravoslavne i monofizite. Rasprave o ovom pitanju car je pokušao da zabrani ediktom iz 648, ali je kasnije podvrgao progonu najupornije pristalice pravoslavlja Maksima Ispovednika i rimskog papu Martina I. Maksim Ispovednik je umro 662. u progonstvu u kavkaskoj Laziki, a papa Martin na Krimu 665. godine.
Koristeći zatišje na istoku, Konstans je sa dvorom i velikom vojskom otišao na krajnji zapad Carstva u želji da odbrani posede u Italiji od Langobarda. Tom prilikom je 663. posetio Rim gde ga je svečano dočekao papa Vitalijan. Time je Konstans bio prvi car koji je posetio Rim posle propasti Zapadnog rimskog carstva. Car ipak nije mogao da stekne čvrsto uporište na Apeninskom poluostrvu pa se povukao u Sirakuzu na Siciliji gde je 15. septembra 668. godine ubijen u dvorskoj zaveri. Presto je na kratko preuzeo uzurpator Mizezije koga je ubrzo pogubio Konstansov sin Konstantin IV.
Literatura uredi
- Ostrogorski, Georgije (1969). Istorija Vizantije. Beograd: Prosveta.
