Književna istorija (časopis)
Književna istorija je naučni je časopis koji sadrži priloge iz svih oblasti nauke o književnosti. Pokrenut je 1968. godine [1]od strane Izdavačko-štamparskog preduzeća "Obod" sa Cetinja, kasnije Izdavačkog preduzeća „Vuk Karadžićˮ. Od 1991. postao je glasilo Instituta za književnost i umetnost u Beogradu.[2]
 Književna istorija za 2015. | |
| Tip | naučni časopis |
|---|---|
| Format | 20 cm |
| Izdavač | Institut za književnost i umetnost, Beograd |
| Glavni urednik | Bojan Jović |
| Osnivanje | 1968. godine |
| Jezik | srpski |
| ISSN | 0350-6428 |
| Veb-sajt | knjizevnaistorija.rs |
O časopisu Uredi
Istorijat Uredi
Časopis Književna istorija je pokrenut 1968. godine, kako se navodi u uvodnoj reči uredništva, „u trenutku kada se srpska nauka o književnosti nalazi u nezavidnom stanju“, jer „zaostaje za savremenim shvatanjima i modernim metodama u ispitivanju književnih pojava“.[3]
U želji da uhvati korak sa novim, savremenim metodama u tumačenju književnosti, časopis je računao na mlađe saradnike, i pored svesti da tragovi postojećeg neće odmah nestati. Uredništvo je smatralo da je važno obrazložiti i smisao naslova koji označava „tematsko opredeljenje za proučavanje književnog stvaralaštva srpskog i jugoslovenskih naroda od najstarijih vremena do naših dana, a nikako zatvaranje u okvire jedne od tri oblasti tradicionalne nauke o književnosti (...) Proučavanje književnih pojava mora da udruži književno-teorijska i književno-istorijska saznanja, kao i kritički odnos prema estetičkim vrednostima“.[3]
Uredništvo časopisa su na početku činili Jovan Deretić, Vaso Milinčević, Mirjana Miočinović, Marija Mitrović i Miodrag Sibinović, a glavni i odgovorni urednik bio je Aleksandar Petrov.[1] Pored studija, časopis je donosio i rasprave („Okrugli sto“), kritike, a ponekad i do tada neobjavljene književne tekstove u rubrici „Književni arhiv“.
Od 1991. godine nosi podnaslov „časopis za nauku o književnosti“, a od 2001. i uporedni naslov i podnaslov na engleskom jeziku (Literary history, Journal of literary studies).
Danas se Književna istorija predstavlja kao vodeći naučni časopis koji pruža „prostor za predstavljanje vrhunskih naučnih rezultata i inovativnih interdisciplinarnih istraživanja, za jačanje međunarodne saradnje u oblasti nauke o književnosti i slavističkih studija”. Od 2015. godine uvršten je na ERIH Plus listu, a prema kategorizaciji Ministarstva prosvete, nauke i tehnološkog razvoja za 2013. godinu kategorisan je kao časopis međunarodnog značaja (M24).[2]
Periodičnost izlaženja Uredi
Kako je navedeno u impresumu prvog broja, časopis izlazi tromesečeno, odnosno četiri puta godišnje[1]. Danas časopis uzlazi tri puta godišnje.
Urednici Uredi
Teme Uredi
Još od prvog broja, časopis je bio orijentisan prema celokupnoj nauci o književnosti, ali su naročito istaknute oblasti: metodologija nauke o književnosti, istorijska i teorijska poetika, književna evolucija, književni život, izučavanje odnosa književnosti prema drugim umetnostima, naučna kritika. Iako je tokom prvih godina izlaženja isticao da će se baviti isključivo „radovi o srpskoj i jugoslovenskim knjižvnostima, kao i odnosima između naših nacionalnih i stranih književnosti“.[3]
Književna istorija danas sadrži i priloge inostranih autora, a u časopisu se objavljuju „tekstovi iz nauke o književnosti, odnosno radovi interdisciplinarnog ili multidiscplinarnog tipa, u okviru sledećih rubrika: Studije i članci, Istorija srpske književne periodike, Pojmovnik, Književni portreti, Književna građa, Ocene i prikazi.“[2]
Elektronski oblik časopisa Uredi
Časopis Književna istorija je dostupan u elektronskom obliku od 2006. godine.
