Lazar Musić
Lazar Musić (Zvečan; pre 1358. - Kosovo polje; 15. jun 1389) je bio srpski srednjovekovni plemić iz porodice Musića. Bio je vlastelin moravskog kneza Lazara Hrebeljanovića.
| Lazar Musić | |
|---|---|
 Ktitorski portret Lazara i njegovog brata Stefana u manastiru Nova Pavlica | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Lazar Musić |
| Datum rođenja | pre 1358. |
| Mesto rođenja | Zvečan, Srpsko carstvo |
| Datum smrti | 15. jun 1389. (30/31 god.) |
| Mesto smrti | Kosovo polje, Zemlja Brankovića |
| Porodica | |
| Supružnik | Jelena Musić |
| Potomstvo | Stefan Musić |
| Roditelji | Musa Dragana Hrebeljanović |
| Dinastija | Musići |
| gospodin | |
| Period | pre 1381—1389. |
| Prethodnik | Musa |
| Naslednik | Stefan Lazarević |
Biografija uredi
Lazar je bio srednji sin čelnika Muse i Dragane, sestre kneza Lazara Hrebeljanovića. O njemu je sačuvano znatno manje podataka nego o njegovom bratu Stefanu.
Rođen je nekoliko godina posle starijeg brata, a pre najmlađeg brata Jovana za koga se pretpostavlja da je rođen 1358. godine. Verovatno je rođen u Zvečanu koji se do 1363. godine (kada ga je menjao sa Vojislavom Vojinovićem) nalazio u posedu čelnika Muse. Lazar je dobio ime po svom ujaku, knezu Lazaru. Običaj srednjeg veka bio je da se prva dva sina vaspitavaju i pripremaju za vlasteosku karijeru. Takav je slučaj i sa Musićima. Kao i stariji brat, i Lazar je nosio titulu gospodina. U domaćim izvorima se Lazar redovno pominje uz Stefana. Prvi put ga srećemo u povelji kneza Lazara iz 1381. godine. Lazarev otac, Musa, se tada poslednji put pominje. Posle očeve smrti Stefan je postao glava porodice. Međutim, nije upravljao njenim posedima samostalno, već uz Lazara i majku Draganu. Lazareva sudbina vezana je za starijeg brata. Naslikani su zajedno na ktitorskom portretu u crkvi Svetog Vavedenja u Novoj Pavlici. Braća su zajedno učestvovala u Kosovskoj bici u kojoj su i poginuli.
Dubrovački akt iz 1402. pominje da su tada u Dubrovniku boravili Stefan Musić i majka mu Jelena. Smatra se da se radilo o udovici Lazara Musića i njenom sinu koji je, po svemu sudeći, ime dobio po stricu.[1]
Reference uredi
- ^ "Istorijski časopis", Beograd 33/1986.
Izvori uredi
- M. Šuica, Nemirno doba srpskog srednjeg veka, vlastela srpskih oblasnih gospodara, Beograd (2000)