Latinska unija

Latinska unija (franc. Union Latine; šp. Unión Latina; ital. Unione Latina; port. União Latina; rum. Uniunea Latină; kat. Unió Llatina) je bivša međunarodna organizacija sastavljena od zemalja u kojima se govore neki od pomenutih romanskih jezika. Zadatak Latinske unije je da promoviše i širi zajedničko nasleđe latino kulture.

Latinska unija
Članice Latinske Unije
Datum osnivanja	15. maj 1954. Madrid
Datum gašenja	31. jul 2012.
Tip	lingvistička organizacija
Sedište	Pariz, Francuska
Članovi	36 država, 4 posmatrača
Službeni jezici	španski, katalonski, francuski, italijanski, portugalski i rumunski
Predsednik kongresa	Oleg Serebrian, Moldavija
Generalni sekretar	Hoze Luis Dicenta Balester, Španija
Veb-sajt	www.unilat.org

Latinska unije je osnovana 1954. godine, potpisivanjem konstitucionog sporazuma u Medridu. Formalno je priznata kao institucija 1983. godine.

Od tada, broj članova je porastao od 12 na 35 zemalja na četiri kontinenta. Postoji više kriterijuma koje jedna zemlja treba da zadovolji da bi postala članica ove unije.

Lingvistički kriterijumi

• Da je zvanični jezik romanski jezik
• Da je romanski jezik jezik obrazovanja
• Da je romanski jezik jezik medija i štampe

Lingvističko-kulturalni kriterijumi

• Postojanje razvijene književnosti na nekom romanskom jeziku
• Postojanje štampe i publikacija na nekom romanskom jeziku
• Postojanje televizijskih stanica sa znatnim brojem programa na romanskom jeziku
• Postojanje radio-stanica sa programom koji se emituje na nekom romanskom jeziku i širokim dometom

Kulturalni kriterijumi

• Postojanje direktnog ili indirektnog rimskog nasleđa koje država pokušava da održi putem nastave latinskog jezika
• Obrazovanje na drugom stranom romanskom jeziku, različitom od jezika zemlje

Odnosi sa drugim latino zemljama

• Društvena organizacija, naročito na polju sudstva, planirana i bazirana na poštovanju osnovnik sloboda i osnovnih principa ljudskih prava i demokratije, tolerancije i slobode kulta.

Zemlje članice

Sledeće zemlje su članice Latinske unije, raspoređene na četiri kontinenta:

Španski jezik

Argentina* | Bolivija | Čile | Kolumbija | Kostarika | Kuba | Dominikanska Republika | Ekvador | Salvador | Španija | Filipini | Gvatemala | Ekvatorijalna Gvineja | Honduras | Meksiko | Nikaragva | Panama | Paragvaj | Peru | Urugvaj | Venecuela

Francuski jezik

Obala Slonovače | Francuska | Haiti | Monako | Senegal

Italijanski jezik

Italija | Vatikan* | San Marino

Portugalski jezik

Angola | Brazil | Zelenortska ostrva | Gvineja Bisao | Mozambik | Portugal | Sao Tome i Principe | Istočni Timor

Rumunski jezik

Moldavija | Rumunija

Katalonski jezik

Andora

(*) Stalni posmatrači

Zvanični jezici Latinske unije su španski, francuski, portugalski, italijanski, rumunski i katalonski. Prva četiri jezika se koriste u svakodnevnom radu Unije, i svi tekstovi opšte difuzije moraju biti prevedeni na ta četiri jezika.

Spoljašnje veze

• Latinska unija