Liberalni savez Crne Gore
Liberalni savez Crne Gore (LSCG) je bila liberalna i nacional-suverenistička partija u Crnoj Gori.
Liberalni savez Crne Gore Liberalni savez Crne Gore | |
|---|---|
 | |
| Predsednik | Slavko Perović |
| Osnovana | 26. januar 1990. |
| Raspuštena | 24. mart 2005. |
| Sedište | Cetinje Crna Gora |
| Ideologija | Liberalizam, Crnogorski nacionalni suverenizam. |
| Politička pozicija | Liberalni centar |
| Međunarodno članstvo | Liberalna internacionala |
| Skupština (1992) | 13 / 71 |
| Veb-sajt | |
| www | |
Istorija uredi
LSCG je osnovan 26. januara 1990. od strane grupe crnogorskih proindipendentistički orijentisanih intelektualaca koje je predvodio Slavko Perović. LSCG neće učestvovati na prvim višestranačkim izborima 1990, ali će se Slavko Perović pojaviti kao kandidat na listi SRSJ za Crnu Goru. LSCG je početkom devedesetih bila jedina stranka u Crnoj Gori koja se otvoreno zalagala za nezavisnost i protivila crnogorskom granatiranju Dubrovnika i učešću crnogorskih vojnika u ratovima na prostoru bivše SFRJ.
1992. godina uredi
Na referendumu o državnosti 1992 LSCG postaje glavni promoter nezavisnosti zajedno sa albanskim Demokratski savezom (koji će ipak bojkotovati referendum), ali je tada indipendentistički blok osvojio samo 3,14% i time je Republika Crna Gora ušla u sastav Savezne Republike Jugoslavije.
LSCG prvi put učestvuje na parlamentarnim izborima 1992 i osvaja 12,04% glasova i 13 mandata plasirajući sa na trećem mjestu iza DPS-a i narodnjaka. Iste godine na predsjedničkim izborima lider LSCG Slavko Perović stiže takođe na treće mjesto osvajajući 18,3% i ne prolazi u drugi krug glasanja, koji će pobijediti Momir Bulatović.
Izbori 1996. uredi
Na parlamentarnim izborima 1996 LSCG sklapa koalicioni sporazum sa Narodnom strankom pod nazivom "Narodna sloga". Ideja je bila da se takvom koalicijom otvori prostor za pomirenje Crnogoraca i crnogorskih Srba i da oni nanovo počnu da promišljaju o politici na drugačiji način.[1] Koalicija liberala i narodnjaka osvaja 24,91% i 19 poslanika od kojih 9 idu LSCG-u. LSCG raskida koaliciju s narodnjacima radi odluke tih zadnjih da uđu u koaliciju sa DPS-om i SDP-om.
Izbori 1997. i 1998. uredi
Na predsjedničkim izborima 1997 LSCG ne učestvuje sa svojim kandidatom, poručujući svojim biračima da postupe kako žele. U drugom krugu gdje su se takmičili Milo Đukanović i Momir Bulatović, LSCG će podržati Đukanovića, kako bi poslali poruku da nisu protiv "Zapada" koji je dao podršku Đukanoviću. Na narednim parlamentarnim izborima 1998 LSCG osvaja 6,21%, malo više od 20.000 glasova i 5 mandata u crnogorskoj skupštini. LSCG gubi značajan broj birača radi nove separatističke politike Milovog DPS-a koji privlači dobar broj glasača iz LSCG-a. Zbog slabog rezultata na ovim izborima dotadašnji Lider Liberalnog saveza, Slavko Perović, podnosi ostavku na svoju dužnost, a na izbornoj Konvenciji LSCG 23. i 24. januara 1999. godine, Miodrag Živković zvanično postaje novi politički Lider Liberalnog saveza.[2]
Izbori 2001. uredi
Povodom izbora 2001 LSCG podiže broj birača: 7,85% i skoro 28.000 glasova dok dobija 6 mandata u skupštini. Kako na tim izborima nijedna stranka nije osvojila apsolutnu vlast, LSCG sklapa sporazum sa DPS-om da podrži njegovu manjinsku vladu, a on se obavezao da će u roku od godinu dana raspisati referendum o nezavisnosti.[3] LSCG je u parlamentu i dalje zadržao najžešći opozicioni stav, a sa obzirom da ni nakon godinu dana referendum nije raspisan, LSCG je povukao podršku manjinskoj vladi i oborio je. Međutim na izborima 2002 LSCG pod sloganom "Crna Gora može — Liberalni savez Crne Gore" gubi opet konsenzus pada na 5,77%, nešto više od 20.000 glasova i samo 4 poslanika.
LSCG će zajedno sa drugim opozicionim partijama bojkotovati predsjedničke izbore 2002. i februara 2003. Međutim odlučuje da učestvuje na izborima u maju 2003, kandidat LSCG Miodrag Živković osvaja 31,44% glasova ali je pobijeđen u prvom krugu od Filipa Vujanovića. Ovi izbori će biti zadnji izborni nastup LSCG-a.
Raskol u stranci uredi
Nakon Afere Trsteno, Miodrag Živković je 7. septembra 2004. na Cetinju smijenjen sa funkcije lidera Liberalnog saveza i isključen iz članstva stranke. U oktobru iste godine formirao je Liberalnu partiju Crne Gore. Nakon odlaska Živkovića, na Cetinju će 23. oktobra 2004. godine Vesna Perović postati Lider Liberalnog saveza, i time će sramne stranice na koje je LSCG doveden od strane bivših liberala povodom afere Trsteno, biti okončane.[4]
Korupcionaške afere i opšta kriza unutar pokreta primorava LSCG da 2005, godinu dana prije nezavisnosti, zamrzne sve aktivnosti s obrazloženjem da je izložen strahovitom pritisku od strane crnogorske tajne službe. Iako su liberali bili izvorni pokretači obnavljanja crnogorske nezavisnosti, taj projekat je preuzeo Milo Đukanović i ostvario na referendumu 2006 godine.
Reference uredi
- ^ Intervju Slavka Perovića 22.09.2011.
- ^ „Miodrag Živković, arhiva — lider”. Arhivirano iz originala 16. 09. 2016. g. Pristupljeno 24. 04. 2013.
- ^ „Sporazum o saradnji u vršenju zakonodavne i izvršne vlasti 2001.”. Arhivirano iz originala 05. 03. 2016. g. Pristupljeno 24. 04. 2013.
- ^ „Vesna Perović, Lider stranke 2004.”. Arhivirano iz originala 09. 06. 2013. g. Pristupljeno 24. 04. 2013.