Martin Rodbel (engl. Martin Rodbell; Baltimor, 1. decembar 1925Čapel Hil, 7. decembar 1998) je bio američki biohemičar i molekularni endokrinolog, koji se proslavio otkrićem G-proteina i ulogom proteina u prenosu signala u ćelijama. Za ovo otkriće dodeljena mu je Nobelova nagrada za fiziologiju ili medicinu, zajedno sa Alfredom G. Gilmanom 1994.[1]

Martin Rodbel
Martin Rodbel
Lični podaci
Datum rođenja(1925-12-01)1. decembar 1925.
Mesto rođenjaBaltimor, Merilend, SAD
Datum smrti7. decembar 1998.(1998-12-07) (73 god.)
Mesto smrtiČapel Hil, SAD
ObrazovanjeUniverzitet Džons Hopkins, Univerzitet u Vašingtonu
Naučni rad
PoljeBiohemija,
Molekularna endokrinologija
InstitucijaDžons Hopkins
Univerzitet u Vašingtonu
Poznat poG-protein
Nagrade Nobelova nagrada za fiziologiju ili medicinu (1994)

Život i delo

uredi

Martin Rodbel je rođen 1. decembra 1925. u Baltimoru (Merilend), SAD, gde je završio srednju školu. Godine 1943. je započeo studije na Univerzitetu Džons Hopkins, ali je godinu dana kasnije prekinuo studije i pristupio službi u vojsci.[2] U Drugom svetskom ratu učestvovao je kao pripadnik tehničke službe Američke mornarice. Nakon završetka rata Rodbel je 1946. nastavio započete studije i iste završio 1949.

Godine 1950. Rodbel je oženio Barbaru Lederman - stariju sestru Suzana Lederman, koja je bila prijateljica Ane Frank.

Titulu doktora biohemije Rodbel je stekao na Univerzitetu Vašington 1954, da bi potom dve godine proveo na radu u Univerzitetu Ilinois. Zatim sledi nastavak rada 1956. u Nacionalnom institutu za zdravlje, prvo u Betesdi (Merilend), a zatim od 1985. u Čapel Hilu (Severna Karolina), sve do odlaska u penziju 1994. godine.

Preminuo je u Čapel Hilu (Severna Karolina) 7. decembra 1998. godine nakon duge bolesti.

 
1994. Poster dobitnika Nobelove nagrade za Fiziologiju i medicinu

Rodbel je imao dugu i istaknutu karijeru na istraživačkim i višim rukovodećim pozicijama u Nacionalnom institutu za zdravlje. U različitim periodima svoje karijere, sprovodio je istraživanja u:[3]

  • Nacionalnom institutu za srce,
  • Nacionalnom institutu za artritis i metaboličke bolesti (NIAMD)
  • Nacionalnom institutu za zdravstvene nauke o životnoj sredini (NIEHS), u komeje bio naučni direktor od 1985. do 1989. godine.

Godine 1994. podelio je Nobelovu nagradu za fiziologiju ili medicinu sa Alfredom Gilmanom, profesorom i predsednikom Odeljenja za farmakologiju na University of Texas Southwestern Medical Center u Dalasu, za njihov rad na G-proteinu, ključnoj komponenti komunikacionog sistema koji reguliše ćelijsku aktivnost.[4]

Izvori

uredi
  1. ^ „Martin Rodbell | American biochemist”. Encyclopedia Britannica (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-02-02. 
  2. ^ Betz, P.R.; Carnes, M.C.; American Council of Learned Societies (2005). American National Biography: Supplement 2. Oxford University Press, USA. p. 478
  3. ^ Martin Rodbell obituary, Journal List Environ Health Perspect v.107(1); 1999 Jan
  4. ^ Marx, J (1.5). „Nobel Prizes. Medicine: a signal award for discovering G proteins”. Science. UNITED STATES. . 266 (5184): 368—9.  Nedostaje ili je prazan parametar |title= (pomoć).

Literatura

uredi

Spoljašnje veze

uredi

  Mediji vezani za članak Martin Rodbel na Vikimedijinoj ostavi